از دخل و تصرف تا منبع آزاد[۱]
هنرمندان همواره از یکدیگر تاثیر گرفته و بر هم تاثیر گذاشته اند.
در قرن بیستم اشکال گسترده ای از دخل و تصرف [۲]از کلاژ گرفته تا نمونه گیری[۳] در هنر نمایان شدند، همچنین بیان خلاقیتهای پویا تا اشکال فوق پوچ گرایانه نیز توسط تکنولوژیهای تولید انبوه مکانیکی امکان پذیر گشنتد. و هنرمندان استفاده از تصاویر و صداهای آماده را در کارهایشان آغاز نمودند.فوتو مونتاژهای هانا کوخ دادائیست، حاضر آماده های مارسل دوشان ،جعبه های بریلوی اندی وارهل پاپ آرتیست،تکه فیلمهای آماده ی بروس کونور و بازسازی های نو مفهومی[۴] شری لوین همگی نمایانگر تغییراتی بود که در موقعیت اصالت[۵] اثر هنری میان فرهنگ تولیدات انبوه به وجود آمده بود.
اینک در هنر نیومدیا[۶]،دخل و تصرف چنان معمول گشته است که تقریبا به عنوان امری واقع به شمار میرود.
تکنولوژیهای رسانه ای جدید مانند وب و فایلهای مشترک شبکه ای به هنرمند امکان دسترسی آسان به منابع آماده ی مواد خام را داده است.که با copyوpast همیشه در دسترس موجود در سیستم نرم افزارهای کامپیوتری راحت تر نیز شده است.
از این گذشته همه ی اینها باعث تضعیف این عقیده گشته که خلق یک چیز سرهم بندی شده[۷] از قرض گرفتن آن بهتر است.به طور مثال در “پس از شری لوین”(۲۰۰۱) ،هنرمند نیومدیا دیگری نام مایکل ماندیبرگ از دخل و تصرف برای دستیابی به نهایت پوچی استفاده کرده.[۸] در ۱۹۷۹ شری لوین عکس کلاسیک واکر اوانز با عنوان “دوران افسردگی” را که تصویر یک خانواده ی دهقان آلابامایی بود ،را باز پردازی کرد.مندیبرگ تصاویر را از کاتالوگی که معرفی کننده ی عکسهای لوین بود اسکن کرد و آنها را در وب سایت aftersherrielevine.com به نمایش گذاشت؛ به عنوان بخشی از” استراتژی صراحت برای آفرینش شی فیزیکی ،دارای ارزش فرهنگی میباشد در حالیکه از جهت اقتصادی کم یا بی ارزش است” مندیبرگ از بازدیدکنندگان دعوت کرد تا تصاویر را همراه مدارک اصالت و با کادربندی دقیق پرینت بگیرند.
منبع: New Media Art- انتشارات Taschen march 2006 – Reena JanaUta Grosenick
مترجم: گروه هنری سی هشتم
ویرایش: مریم روشن فکر
[۱] Open source
[۲] appropriation
[۳] sampling
[۴] Neo-conceptual
[۵] originality
[۶] New-media Art
[۷]scratch
[۸] After sherrie Levine.com
