آثار «غزال رادپی» در طراحان آزاد

| گالری طراحان آزاد

| نمایشگاه انفرادی

| عنوان: تقاطع | فیلم جاده ای ۷،۸ | طبیعت بی‌جان

| هنرمند: غزال رادپی

| گشایش: ۲۹ آبان، ۱۶-۲۰

| پایان: ۰۴ آذر ۹۴

| بازدید: همه روزه ۱۶-۲۰ (گالری پنجشنبه‌ها تعطیل است)

| آدرس: تهران، میدان فاطمی، میدان گلها، میدان سلماس، شماره ۵

| تلفن: ۸۸۰۰۸۶۷۶

غزال رادپی زاده ی تهران سال ۱۳۴۵ است . دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را نیز همانجا سپری کرد. علیرغم خواسته اش برای ادامه تحصیلات دانشگاهی در تهران ، به دلیل فضای نامطلوب دانشگاه ها در دهه ۶۰، نهایتا با انصراف از دانشگاه ، در سال ۱۳۶۵ راهی فرانسه شد. لیسانس و فوق لیسانس هنرهای بصری را از مدرسه عالی هنر نیم فرانسه اخذ کرد . و پس از آن نیز در دانشگاه مون پولیه فرانسه به تحصیل در رشته سینما پرداخت.

ده سال بعد ( سال ۱۳۷۵) ، رادپی که عمیقا خود را متعلق به ایران میدانست در پی حفظ ارتباط درونی و ذهنی اش به ایران بازگشت و برای مدت ۴ سال مشغول کار و فعالیت شد. او تلاش کرد برای حل معضلات عملی که در فضای هنری ایران می شناخت ، راه حل هایی بیابد. در طی این سالها ۴ نمایشگاه انفرادی از آثار خود در فضای خارج از گالری های تهران ( باغ مرد آباد ) و بدور از چهار چوبهای تنگ قوانین نوشته و نا نوشته های گالری ها و وزارت ارشاد برگزار کرد . آثاری که شامل فوتو گرام ها ، اینستالیشن هایی از مجسمه های ناپایدار ، هپنینگ آرت ، ویدئو و پرفورمنس بودند . وی بالاخره مخاطبین خود را یافت و توانست تاحدی بر جریانهای مرسوم آن روز تهران تاثیر بگذارد. یکی از اهداف او شکستن خط نامرئی میان هنرمندان، گالری داران و مخاطبین بود . همینطور ایجاد تردید در باورهای مطلق و سنتی و محافظه کارانه در مورد رسانه ها ، فضای نمایش و راههای بیانی هنر. بعدها پیش از آنکه بار دیگر ایران ترک کند دو رویداد دیگر را در فضای گالری ۱۳ ونک و گلستان شکل داد که هر کدام بنوبه ی خود در فضای تهران بی سابقه و تاثیر گذار بودند.

آثار وی در این دوره را باید نوعی ادای دین دانست نسبت به دوست نزدیکی که در جنگ هشت ساله ایران و عراق از دست داد و همه آنهایی که در طول سالهای مهاجرت و غیبت غزال در این جنگ کشته شده و یا ضربات هولناک دیده بودند.

از سال ۲۰۰۰ رادپی در رفت و آمد بین ایران و فرانسه زندگی کرد . نمایشگاههای بسیاری در فرانسه و همچنین در دیگر نقاط جهان برگزار کرد و همچنین در بینالهای بین المللی شرکت کرد از جمله پنجاهمین بینال ونیز در سال ۲۰۰۳ و هشتمین بینال هــاوانا ( کوبا) در سال ۲۰۰۳ – سومین بینال تیرانا ( آلبانی ) سال ۲۰۰۵ – هفتمین بینال شارجه ۲۰۰۵ – و پانزدمین بینال ســــــیدنی ( استرالیا ) ۲۰۰۶ .

آثار وی دربسیاری از مجموعه های عمومی در دنیا نگهداری میشود از جمله در موزه هنر مدرن ، مرکز ژرژ پمپیدو . پاریس فرانسه – و موزه هنرمدرن. وین – اتریش و موزه تاریخ مهاجرت. پاریس – فرانسه.

در دوره اخیر محور اصلی آثار رادپی ، ریشه ، بی ریشگی و تعلق است. او خاطر نشان میسازد که اندیشه اصلی او نه مهاجرت ، که تعلق است. آنچه به زبان ، فرهنگ ، جامعه و خانواده مربوط است . در زندگی معاصر معنای مهاجرت نیز دچار تغییر گشته . هنگامیکه از مهاجرت سخن می گوئیم ، نه معنای قطع ریشه ها و ریشه دواندن در خاک جدید ، بلکه سخن از پیوند دادن ، انطباق یافتن و مستقر شدن در شرایطی چند وجهی را در نظر داریم که از فرط دشواری برای هنرمند به چالشی فراگیر بدل می‌شود.

radpey-tarahan

 

نویسنده