مریم روشن‌فکر، تندیس: اخیرا نشنال پارک سرویس ایالات متحده، آگهی استخدامی را منتشر کرده است برای عکاسی که بتواند عکس های مستند سیاه و سفید با دوربین قطع بزرگ از پارک های ملی امریکا تهیه کند. شغلی که تحقیقا در دهه ۴۰ میلادی به انسل آدامز تعلق داشت.
اما چرا پیشرو ترین کشور جهان در زمینه تکنولوژی‌های نو ، باید چنین نیازی را احساس کند؟ چه چیزی دولت امریکا را وادار می‌کند برای تهیه عکس هایی با این شیوه به ظاهر منسوخ ( یا بهتر است بگوییم از نظر ما منسوخ)، سالانه مبلغ ۱۰۰،۰۰۰ دلار پرداخت نماید؟ عکاسی از مناظر طبیعی و پارک‌های ملی امریکاه پروژه‌ای بود که آنسل آدامز عکاس شهیر امریکایی در اوایل دهه چهل آن را انجام می‌داد. دولت امریکا اخیرا در یک اعلان به دنبال عکاسی است که با دوربین قطع بزرگ، عکس‌های مستند سیاه و سفیدی از پارک‌های ملی امریکا برای ثبت در بخش مستندات کنگره تهیه کند. در این اعلان میزان دستمزد و امکانات و موارد دیگر نیز ذکر شده است.
به نظر می رسد، تمام شتابی که تکنولوژی بر زندگی ما تحمیل کرده است، جایی در درون خود در حال بازگشت و بازبینی است. درست است که تکنولوژی، آن هم در حوزه عکاسی، هر روز در حال نو به نو شدن است و علی الخصوص که با عمومیت یافتن امر عکاسی، فشار تکنولوژیکی آن افزون تر گشته است، اما همین امر باعث شده است، فاصله عکاس قدرتمند، با تکنسین صرف عمیق‌تر و گسترده‌تر شود.
این خبر اثبات می‌کند آن چه از آن به عنوان کیفیت یاد می‌شود، در جایگاه خود پابرجا ایستاده است و تعاریف همچنان در موارد زیادی ثابت مانده است. ایستادن بر روی شانه‌های اصالت و دانش و تاریخ هر فن و هنری و گام به گام جلو آمدن باعث خلق آثاری در اوج کیفیت در هنر طراز اول امروز دنیاست. نکته ای که هنر امروز ایران متاسفانه به دلیل افتادن در دورِ مسابقه سرعت و رقابت و فروش، روز به‌روز از آن فاصله می‌گیرد. دوربین‌های قطع بزرگ امروزه در کشور ما در حال فراموش شدن هستند و بیشتر به شیی موزه‌ای تبدیل شده‌اند، به طوری که حتی دیگر برای هنرجویان تخصصی این رشته نیز وسیله ای ناشناس،عقب مانده و غیر‌قابل استفاده قلمداد می‌شوند و همگان دوربین‌های دیجیتال کوچک خود را سخت در آغوش گرفته‌اند. در حالی که در نقاط دیگر دنیا دوربین‌های قطع بزرگ همچنان در سطح حرفه‌ای و تخصصی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
دوربین قطع بزرگ با قابلیت‌های بسیار در عملکرد گرفتن عکس و کیفیت بسیار بالا به دلیل استفاده از نگاتیوهایی با قطع های بزرگ، عکسی را حاصل می‌آورد که هنوز هیچ تکنولوژی دیجیتالی نتوانسته به تولید آن نزدیک گردد.
تنها چرخی کوچک در فضای مجازی و نگاهی به روند تولید آثار هنرمندان مطرح عکاس در دنیا همچون آندریاس گورسکی، رینکه دیکسترا، جف وال، شرمن و دیگران نشان می‌دهد که بیشتر آنها از این ابزار قدرتمند در کنار پیشرفتهای تکنولوژی‌های اسکن و چاپ دیجیتال بهره‌برده و تصاویر بدیعی خلق می‌کنند.
