درس‌هایی برای مجموعه داران | بخش چهارم

درس‌هایی برای مجموعه داران | بخش چهارم
ترجمه و تالیف یاسمن نوذری
نکات اولیه خرید آثار هنری
 قسمت قبلی را اینجا ببینید:
برای رونق گرفتن خرید و فروش آثار هنری و کمک به کسانی که میخواهند برای نخستین بار قدم به این حیطه بگذارند پرونده پیش رو را آغاز کردیم در این پرونده به این می‌پردازیم که چگونه مجموعه دار موفقی شویم .
 


 

تاریخچه و مدارک این اثر چیست؟ یا به بیانی ساده‌تر این اثر کجاها بوده و به چه کسانی تعلق داشته است؟
پاسخ این سوال جمع آوری تمام اطلاعات ممکن در مورد اثر مورد نظرتان می‌باشد. این پروسه تقریبا شبیه نوشتن زندگینامه‌ی اثر از زمان کامل شدن آن به دست هنرمند تا زمان حال می‌باشد.
دلیل انجام این کار این است که با تاریخچه و منشا خوب اثر قیمت بازار و مطلوبیت آن بالا می‌رود. از همه مهمتر اصل بودن اثر را ثابت می‌کند. منشا خوب در آثار هنری مثل نژاد خوب در دنیای حیوانات است. اثری که در یک نمایشگاه هنری مهم به نمایش درآمده باشد قطعا ارزش بیشتری از اثری مشابه دارد که در آن نمایشگاه نبوده است. خرید مجسمه‌ای که جایزه ای دریافت کرده است در مقابل مجسمه‌ای که آن را دریافت نکرده، منطقی تر است. آبرنگی که به دلیل موضوع جنجالیش در اخبار مورد بحث قرار گرفته است از آبرنگی مشابه بدون شرایط نمایش مناسب، برای مجموعه‌داران حرفه‌ای جذاب تر است. اگر اثری که قصد خریدش را دارید هر کدام از این ویژگی‌ها را داشته باشد باید از آن مطلع باشید.

مجموعه داران
برای شروع از آرتیست یا فروشنده اثر بخواهید که هرچیزی که راجع به کار مورد نظرتان می‌دانند به شما بگویند. جواب سوالهای زیر را بیابید: این کار کجاها بوده است؟ چگونه به وجود آمده است؟ به چه کسانی تعلق داشته است؟ تا به حال به نمایش درآمده یا برنده جایزه‌ای بوده است؟ یا در کتاب، کاتالوگ، مقاله یا نقدی به آن اشاره شده است؟ آیا تا به حال نقدی در مورد آن نوشته شده است؟ (یا به صورت آنلاین و یا در مجلات)  آیا داستان جالبی پشت این اثر است؟ چه از زندگی شخصی هنرمند و چه خارج از آن.
این مدل سوالهاییست که باید بپرسید و جوابهایشان معمولا سرگرم کننده و جذاب است.
اگر هنرمند اثر زنده باشد از او بخواهید تا در مورد آن برایتان بگوید. اگر که این کار در گالری برای فروش گذاشته شده است و هنرمند در دسترس نیست، از گالری دار بخواهید که برایتان قراری حضوری یا تلفنی با او بگذارد.

مجموعه داران
علاوه بر اطلاعاتی که از دیگران به دست می‌آورید تا جایی که امکان دارد اسناد و مدارکی از منابع آنلاین یا چاپی جمع کنید. این اسناد شامل کپی مطالب چاپی و آنلاین درمورد اثر، گواهی اصالت اثر و در صورت امکان بیانیه‌ای امضا شده از حرفهای گالری و آرتیست در مورد اثر می‌باشد. به نوعی انگار اثر هنری عکس است و این اسناد حکم عنوان یا قابش را دارند.
در هر شرایطی حقایق را در نظر بگیرید. شایعات بی اساس و فرضیات را جدی نگیرید. از صحت حرفهایی که شنیدید اطمینان حاصل کنید. اگر داستانی با شواهد ملموس قابل توجیه نباشد، ارزشی ندارد.
فرض کنید که می‌خواهید نقاشی قدیمی بخرید که در آن یک کوه تصویر شده است. دلال می‌گوید این نقاشی متعلق به نوه‌ی تئودور روزولت بوده است. علاوه بر این کوه داخل نقاشی هم کوهی به نام شستاست که با نشان دادن عکس کوه که از همان زاویه‌ای که در نقاشی است گرفته شده است. حرف اول شک برانگیز است و برای ثابت شدن احتیاج به مدرک دارد. اما حرف دوم درست است زیرا عکس و نقاشی منطبق می‌شوند.

مجموعه داران

نویسنده