پرواز را به خاطر بسپار کرگدن مردنیست،
نقدی بر نمایشگاه یحیی رویدل
سایت تندیس به قلم جاوید رمضانی
موریه شاعر فرانسوی در سالهای ۱۸۸۶ میلادی مرام‌نامه‌ای را منتشر کرد و در آن حکم نمود که شی انتزاعی به قلمرو نقاشی تعلق ندارد و اساسا نقاشی هنری عینی برای بازنمایی چیزهایی‌ست که واقعی و موجودند. و از سویی آنان واقعیت محض را مبتذل و ناچیز می شمردند و به واقع هدف هنرمند، حل و فصل فضای میان دنیای معنوی و مادی بود. این سبک و سیاق را سمبولیسم نامیدند که از ادبیات آغاز گردید و به فضای دیگر هنرها تسری پیدا کرد.
این هفته به نمایشگاه آثار نقاشی یحیی رویدل در گالری ثالث می رویم، مجموعه رویدل شامل ده تابلو با ابعاد دیواری و تکنیک آکریلیک می‌باشد که تحت عنوان گراند به نمایش درآمده است.
یحیی رویدل متولد ۱۳۶۷ می‌باشد و تحصیلات هنری خود را در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته گرافیک و نقاشی به اتمام رسانده است. در کارنامه هنرمند دو نمایشگاه انفرادی دیگر ثبت شده که از سال ۸۵ تا امروز تحت نام تاریخ مصرف و همین حوالی در گالری‌های ۲۶ و پنجره ارائه گردیده.
دربیانیه نمایشگاه با لحنی شاعرانه و رمانتیک نقاش صحبت از ترسیم تکه‌ای از جغرافیای هستی خود دارد که در مواجهه با آیینه‌های سفید به مقابله با رخوت زمانه می‌رود.
ابژه‌های اصلی و واقع‌گرایانه نقاش، هواپیما به عنوان یک عنصر تکنولوژیک ساخت انسان و کرگدن به عنوان حیوانی که در طبیعت وحشی زیست می‌کند است.
این دو عنصر متحرک که در قاب‌های هنرمند زمینگیر شده‌اند. دیالوگ سنگین و دو سویه متن‌هایی سمبلیستی را شکل داده‌اند. البته باید اضافه کنم که در بین ده تابلوی نمایش داده شده. حضور کرگدن در چهار عدد روئیت نمی‌شود و تصویر تنها حضور ادوات پرنده از رده خارج شده‌ای می‌باشد.
رویدل انگاره‌ها را به مدد نمادها نمایش می‌دهد، کوششی برای راز باوری با گرایش به انحطاط، تکنیک نقاشی حاکی از اعتماد به نفسی است که می‌تواند ذات عقلانی و متعین سمبل‌های نمایشگاه را به چالش بکشد، این شکاف تنها فاصله رویدل با نقاشان بزرگ سمبولیست می‌باشد. برای نقاش واقعیت آرمانی در قالب بهانه‌ای جهت خلق اثر رخ می‌نمایاند و خود نقاشی مقدم بر سازوکار تجربه زیستن اوست.
از این دیدگاه قطعا رویدل نقاشی سمبلیست می‌باشد چرا که هنر را برای هنر می‌خواهد و نفس نقاشی او هرگونه سودمندی هنر را برای اشاره مستقیم به نقد اجتماعی می‌زداید. به عبارتی ارائه سمبل‌ها و نمادها تنها معیار و ملاک سمبولیست بودن نقاش نیست و عبور او از امور عادی زندگی در آثارش سعی در تقویت لحن هنر معاصر دارد.سخت نیست با نگاهی به رد پای نمایشگاه‌های گذشته هنرمند، شیفتگی و غلبه ذات نقاشی و تکنیک نقاشانه را دریافت.
در نقدی روانشناسانه مفهوم پرواز معنای رهایی از فشار یا تنش روانی و عاطفی در بخشی از زندگی می‌باشد. زمینگیر شدن ادوات پروازی در فضای تصاویر این نمایشگاه می‌تواند سمبلی از نا امیدی از فضای رویایی کودکانه تعبیر گردد.
حضور کرگدن نیز می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات بیرونی تلقی شود، که اشاره ضمنی به سنگینی در فضای زیستی هنرمند است. کرگدن حیوانیست که در عین سنگینی می‌تواند سریعتر از انسان حرکت کند که دارای نیروی مهیب و ویران‌گری است.
به واقع تقابل انگیزه‌های رمانتیک و نظام واقع‌گرایانه آگاهی انسانی، محور شناخت هستی از زاویه دید نقاش می‌باشد. رویدل در گذر از نمایشگاه‌های گذشته خودف سعی در ارائه ساختار ذهنی پیچیده‌تری دارد، ساختاری که سعی در داخل نمودن تجربه زیست هنرمند در زیبایی‌شناسی او را آشکار می‌کند.
شاید بتوان گفت کارنمای فعلی او کوششی برای شکل گرفتن لحن و سیاقی شخصی است. تصور حضور کردگدن در یک موزه ادوات پروازی تقابل دو متن است که روابط بینامتنی گسترده‌ای را حاصل می‌کند. رویارویی عناصر پرواز و سکون، رویا و خشونت، سنگینی و سبکی، تهاجم و تفاهم، چینش روابط عقلانی و نشانه‌ای سویه مفومی این نمایشگاه است، که همراه با تکنیک قابل توجه نقاش، تجربه زیبایی‌شناسانه مطبوعی برای مخاطبان حاصل می‌نماید.
[/one_half_last]
می خواستم از هنرمند خلاق و بسیار کاربلد جناب آقای یحیی رویدل برای برگزاری چنین نمایشگاه آینده گرایانه و الهام بخش نهایت تشکر و قدردانی را داشته باشم امیدوارم در نمایشگاه بعدیتان بالاخره مشاهده کنیم که هواپیما از زمین بشدت فاصله گرفته است و آنقدر به سمت آسمان در بالاترین ارتفاع ممکن قرار گیرد تا اثری از کرگدن هنگامی که از آسمان به زمین نگاه می کنیم نباشد موفق و پاینده باشید