نامه‌هاي نيمه ماه/ وای به روزی که…

در خیابان های شهر که جایگاه زیستن انسان ها است حقایقی نهفته را در می یابیم. مکان و زمان همیشه دغدغه بشر، چه به لحاظ معرفتی و در ذیل آن وجه علمی بوده است.
مکان کلان شهر سیستمی پر تحرک که فاقد اولویت بودن و شدن انسانی گردیده و بخصوص کلان شهرهای تازه به دوران مدرن رسیده. زمانی که در پل صدر یا تونل حکیم  حرکت می کنید، گویا زمان و مکان  کلان شهر در وقفه ای فاصله گذارانه تغییر می کند. خودروها آرام با سرعتی دال بر متانت و خود داری، به دنبال هم در خطوط ترسیم شده حرکت می کنند و شما احساس آرامشی می کنید که در اعصاب منهدم شده میان کلاج و ترمز، پدیدار می شود.
این تناقض آشکار قبل و بعد از پل و تونل با داخل آن ها حقیقتی را آشکار می کند که شاید بتوان ساده از آن گذشت. اما به نظر نگارنده قابل تامل است. امام صادق (ع) می فرماید که: “عقل و جهل دارای سربازانی هستند، که شتابزدگی و بی ثباتی و بی قراری از سربازان جهل هستند”[1]
التهاب ماه های آخر سال شاید امری طبیعی است ولی در طی سال های گذشته البته نه چندان گذشته، گسترش ارتباطات، شأن ارتباط معنوی انسان را مورد تهاجم قرار داده و همین امر ساده باعث هزاران سوء تفاهم، درگیری و مصائبی شده است که به طور فزاینده و با تصاعدی هندسی مراتب آن را در ارکان اجتماعی و اجرایی جامعه احساس می کنیم. این به ظاهر نکات ساده، در حیطه زیست جامعه در زیر ذربین هنر و مسئولان فرهنگی باید تبدیل به سوژه ها و مسائل قابل کار و ارائه گردد.
امسال مانند هر سال جشنواره تجسمی فجر برگزار گردید، شتابزدگی این جشنواره در مراسم پایانی هویدا بود تا جایی که عدم هماهنگی زمان اجرا در تالار وحدت، باعث اعتراض مردمی گردید که از انتظار در پشت درها برای دیدن نمایش آیینی به ستوه آمده بودند و فرصت از سخنرانی وزیر محترم ارشاد سلب شد.
این تعجیل در حوزه ارائه آثار هم قابل توجه بود. عدم رقابتی بودن و دعوت از هنرمندان پیشکسوت که جایگاه معلوم و شاخصی را در این 9 حوزه هنری دارا بودند، گواه احتراز مسئولین جشنواره از درگیری های اجرایی و مالی و غیره بود. ارائه آثاری که به لحاظ موضوعی در حیطه مسائل روز جامعه نبود و تاریخ شان نیز به روز نبودند، که فقدان بستر نظری و اندیشه ورز را در این دوره نشان می دهد.
مسئله دیگر انتخاب پوستر چشنواره بود که هنرمندی پیشکسوت و صاحب نام برای این مهم در نظر گرفته نشده بود. به هر صورت مسئله تعجیل و تسرع مهمترین آسیب شناسی این جشنواره محسوب می شود که امیدواریم جای خود را به تأنی و دقت در این حوزه بدهد. جایگاه هنر در مقام ابزار ارتباط و اصلاح و خیر در این روزگار پر فشار و شرایط حاد جامعه باید حفظ گردد و سعی در اصلاح امور داشته باشد نه آن که خود در ورطه این آسیب ها غوطه ور گردد.

[1] – امام خمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل ص362، موسسه تنظیم و نشر امام خمینی، چاپ سوم، 1378

[author image=”http://www.homaartgallery.com/Files/ProfileFiles/big_51.jpg” ] جاويد رمضاني |مدیرتیم آوام و وب سایت تندیس | [/author]

نویسنده

  • جاوید رمضانی

    مدیر مسئول نشر آوام سرا و مجله هنرهای تجسمی آوام | مدیر و موسس اتلیه مرمت و اصالت سنجی آوام