داگلاس کریمپ منتقد جریان سازِ هنر معاصر
به بهانه در گذشت داگلاس کریمپ منتقد و هنربان
آوام مگ ترجمه: مریم روشن‌فکر
داگلاس کریمپ (Douglas Crimp) منتقد هنر و هنربانی که نام خود را با نمایشگاه تاثیرگذار « تصویرها» در تاریخ هنر تثبیت کرد جمعه 5 جولای در سن 74 سالگی در گذشت. نمایشگاه «تصویرها» ([1]Pictures) نمایشگاهی بود که نسلی از هنرمندان را به وجود آورد. کریمپ بعدتر مقاله‌های بسیاری درباره بحران بیمار ایدز و تاریخ موزه‌ها نوشت که در شهرت او تاتیر بسزایی داشت.
در واقع کریمپ کسی بود که نگاه تازه‌ای به مقوله تصویر انداخت و گرایش‌های مرتبط با آن را گسترش داد. او عکاسی را متحول کرد و ژانر جدید در هنر معاصر به وجود آورد.
درخشش کریمپ به سال 1977 باز می‌گردد. زمانی که او نمایشگاه « تصویرها» را در گالری غیر انتفاعی آرتیست اسپیس (Artists Space) در نیویورک تدارک می‌دید. اما تنها عده معدودی تصور می‌کردند که این نمایشگاه بتواند روزی به زایش یک مکتب منتهی شود. کریمپ در جایی گفته بود: « هیچ کدام از نقدهایی که برای این نمایشگاه نوشته شدند، اشاره‌ای به مهم بودن آن نکردند.»
«تصویرها» نمایشگاهی کوچک بود و تنها پنج هنرمند در آن شرکت داشتند: تروی برانتاش Troy Brauntuch)) جک گلدستاین (Jack Goldstei) ، شری لواین (Sherrie Levine)، و روبرت لونگو (Robert Longo) و فیلیپ اسمیت (Philip Smith).
اما نتیجه این نمایشگاه گسترش یافت و تاثیر فوق العاده‌ای بر پیشرفت و به نتیجه رسیدن هنرهای پس از خودش داشت.
کریمپ شهود جالبی را در مشاهده و تشخیص تصویر از خود بروز داد. پس از دوران طولانی که به نظر می‌رسید هنر معاصر به خواب رفته است، این نگاه موجب بازگشت پرقدرت آن شد.
در سال‌های پس از آن نسل هنرمندان «تصویرها» ادامه یافت و برخی از مهم‌ترین هنرمندان سال‌های اخیر از میانشان برخاستند. افرادی مانند سیندی شرمن (Cindy Sherman) و ریچارد پرینس (Richard Prince) یا دارا بیرنهام (Dara Birnbaum) و بسیاری دیگر.
کلیمپ بعدها اذعان داشت زمانی که در حال نگارش کاتالوگ نمایشگاه بود به این فکر افتاد که «با بصیرتی که یک منتقد دارد یا باید داشته باشد، باید بتواند تشخیص دهد که چه چیزی در یک مقطع زمانی شاخص است و چرایی آن را توضیح دهد.»
در سال‌های بعد توجه کریمپ به آرامی به سوی دیگری چرخید، زیرا شاهد رشد روزافزون بیماری ایدز در نیویورک، جایی که از 1967 در آن زندگی می‌کرد بود. او می دید که زنان و مردان هم نسل خودش به مرگی دردناک از دنیا می روند. به همین خاطر به موج فعالان و نویسندگانی پیوست که اعتقاد داشتند که این بحران گسترش خواهد یافت.
بهترین و تند و تیزترین مقالات کریمپ در سال 2002 در کتابی با عنوان «مالیخولیا و اخلاقگرایی» به چاپ رسید.
مطالعات کریمپ در زمینه پزشکی، حقوق و ساختارهای سیاسی بزودی به سمت تاریخ موسسات هنری متمایل گشت که منجر به یکی از تاثیرگذارترین کتاب‌های او به نام «بر ویرانه‌های موزه» (1993) شد.
داگلاس کریمپ در 1944 در کوردالن ایالت ایداهو متولد شد، او در 1962 به نیواورلئان رفت و در رشته تاریخ هنر به تحصیل پرداخت. کریمپ از 1977 تا 1990 دبیر مجله اکتبر بود.
او درباره خودش گفته: «هنگامی احساس آزادی کردم که به فهم این نکته نائل آمدم که دانش من درباره هنر چیزی جز ذره کوچکی نیست. که به من اجازه می‌دهد درباره چیزی بنویسم که مرا مجذوب خود می‌کند، به چالش می‌کشد و یا به سادگی حس لذتی به من می‌بخشد بدون اینکه مجبورم کند دست به عمل تاریخی خاصی بزنم. به همین دلیل است که من بدون شک نسبت به موفقیت «تصویرها» حسی دوگانه دارم. این رویداد مرا به تاریخ پیوند زد.»
پی نوشت:
[1] http://artistsspace.org/exhibitions/pictures
این متن ترجمه‌ای است از مطلب: Douglas Crimp, the ‘Pictures’ Curator Who Defined a Generation of Innovative Artists, Has Died at Age 74
نوشته: Pac Pobric, July 5, 2019
منبع: artnet.com
