آیا موسسه‌های هنری زیادی ایدئولوژیک شده‌اند؟

آیا موسسه‌های هنری زیادی ایدئولوژیک شده‌اند؟

تعریف جدید موزه

نويسنده: کیت براون 

مجله هنرهای تجسمی آوام: ترجمه معصومه شیخی

---

آیا موسسه‌های هنری زیادی ایدئولوژیک شده‌اند؟ بحث بر سر سیاست‌های گالری‌ها در شورای بین‌المللی موزه‌ها است

 این تعریف جدید که می‌گوید ماموریت موزه‌ها ترویج برابری، عدالت و سلامت کره‌ی خاکی است، برای برخی حرفه‌ای‌ها زیادی متظاهرانه است.

آیا ماموریت اصلی موزه‌ها باید این باشد که از میراث فرهنگی دنیا حفاظت کنند یا اینکه باید از مجموعه‌هایشان برای ترویج شأن انسان، عدالت اجتماعی، برابری جهانی و سلامت کره‌ی زمین استفاده کنند؟ این پرسشی است که مجمع بین‌المللی موزه‌ها در حالی که در تلاش است تا تعریفی ارائه دهد از اینکه یک موزه در قرن 21ام چه باید باشد، با  آن روبه‌رو است.

در سپتامبر، هزاران عضو شورای بین‌المللی موزه‌ها (ICOM) که نماینده‌ی 20هزار موسسه در سراسر دنیا است،  در ژاپن همدیگر را ملاقات کردند تا رسما تعریف جدیدی را به تصویب برسانند که چه چیزی موزه را موزه می‌کند. تعریف افراطی جدید که در ماه ژوییه توسط هیئت مدیره‌ی ICOM پذیرفته شد، میان اعضای ملی ICOM اختلاف انداخته است و برخی از آنها در حال لابی کردن برای این هستند که رأی‌گیری را به تعویق بیندازند تا از دعوای احتمالی پیشگیری کنند. منتقدین از این می‌هراسند که این تعریف جدید زیادی ایدئولوژیک باشد، در حالی که سایرین نگران دست کم گرفته شدن ارزش‌های سنتی پژوهش و آموزش هستند.

در نیم قرن اخیر تعریف ICOM ثابت مانده است در حالی که دنیایی که این تعریف در آن به کار گرفته می‌شود، تغییر کرده است. تعریف کنونی بیان می‌کند که یک موزه «موسسه‌ای غیرانتفاعی» است که «میراث ملموس و غیرملموس انسانیت و محیط آن را به هدف آموزش، مطالعه و لذت به دست می‌آورد، از آن نگه‌داری می‌کند، درباره‌ی آن پژوهش می‌کند و با آن ارتباط برقرار می‌کند.»

تعریف جدیدی که در ژوییه‌ نهایی شد، بیان می‌کند: «موزه‌ها، فضاهایی دموکرات، جامع و چندصدایی هستند برای گفتگویی انتقادی درباره‌ی گذشته و آینده.»

عبارت‌بندی جدید بر اهمیت دفاع از عدالت انسانی، برابری و سلامت کره‌ی خاکی تاکید دارد. همچنین بیان می‌کند که موزه‌ها اختلافات و چالش‌های حال را می‌بینند و حل می‌کنند، در حالی که «حقوق برابر و دسترسی برابر به میراث برای تمام افراد را تضمین می‌کنند.»

مسئله‌ای برای موزه‌هایی مانند لوور؟

چندی پیش، برخی از شعبه‌های ملی 24 ICOM درخواستی برای به تعویق انداختن رأی‌گیری تنظیم کردند که منجر به ابراز «نگرانی‌هایی» از سوی کشورهای فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، آلمان، کانادا و روسیه شد.

ژولیت رائول-دووال، رئیس ICOM فرانسه، در مصاحبه‌ای با روزنامه‌ی آرت گفته است که تعریف جدید یک بیانیه‌ی «ایدوئولوژیک» است. فرانسوا مریس، استاد دانشگاه سوربن نوول تعریف جدید را ارائه کرده، مریس که از کمیته‌ی ICOM استعفا داده، نگران این موضوع است که این تعریف باعث اختلاف و جدایی در سازمان خواهد شد. او تعریف جدید را «بیانیه‌ای از ارزش‌های تازه مد شده، زیادی پیچیده و نسبتا نا‌به‌جا» خواند. او همچنین افزود برای بیشتر موزه‌های فرانسه از جمله لوور مشکل خواهد بود که این تعریف جدید را بپذیرند.

در همین حین، کلاوس استابرمن، مدیر ارشد اجرایی ICOM آلمان که خواستار به تعویق افتادن رأی‌گیری است به خبرگزاری آرت‌نت گفته است که نگرانی‌های ویژه‌ای درباره‌ی واژه‌هایی دارد که حذف شده‌اند. او توضیح می‌دهد: «تعریف قبلی، کلیدواژه‌هایی داشت مانند «موسسه» و «آموزش» که نسخه‌ی جدید، آن را ندارد. هر دوی این واژه‌ها بسیار مهمند، زیرا حضورشان تأثیری قاطع بر تصویب این تعریف در ایالت‌های آلمان دارد.» با این حال، استابرمن می‌گوید عقب انداختن تصمیم‌گیری بیشتر به دلیل نگرانی‌های ویژه‌ای است که می‌تواند به بحث‌هاو گفتگوها در سراسر دنیا زمان بدهند تا نگرانی‌های همه بررسی و تطبیق داده شود.

در اجلاس کیوتو در ژاپن در 7 سپتامبر، چیزی که مورد بحث است چیزی بیش از دعوا بر سر واژگان و اصطلاحات است. این اجلاس مباحثاتی را منعکس می‌کند که بیش از 4 دهه بر سر این موضوع جریان داشته‌ است که آیا موزه‌ها می‌توانند فضاهایی از نظر ایدوئولوژیک بی‌طرف باشند. همچنین این تمایل که دست کم از دهه‌ی 1980 وجود داشته و خواستار تبدیل موزه‌ها به مکان‌هایی است برای گردهم آمدن و بحث درباره‌ی ایده‌ها، و همچنین تغییر آنها از «معبدهایی» سنتی به «فضای گفتگو‌یی[1]» دموکراتیک‌تر مورد بحث است. همزمان با اینکه موسسه‌هایی در غرب به ویژه به خاطر مجموعه‌های دوران مستعمراتی، منابع تامین بودجه و کمبود ارائه‌ی تاریخ زنان با فشاری روزافزون مواجهند، این بحث فوریت بیشتری یافته است.

جت سندال[2]، هنربان دانمارکی که هدایت کمیته‌ای را برعهده داشته است که تعریف جدید ICOM را ارائه داده است، در افراطی‌ترین حد این حرفه قرار دارد. اولین مدیر موزه‌ی زنان دانمارک مجموعه‌های قوم‌شناسی گوتبرگ در سوئد را به موزه‌ی فرهنگ‌های جهان تبدیل کرده است. نمایشگاه‌های افتتاح این موزه شامل یک چیدمان از هنرمندی آمریکایی به نام فِرِد ویلسن[3] و نمایشی درباره‌‌ی واکنش‌ها به شیوع ایدز و HIV در سراسر دنیا بود.

در ماه مارس، سندال ویدئویی منتشر کرد که در آن تعریف جدید را به «ستون فقراتی» تشبیه کرد که به موسسه‌ها قدرت می‌دهد در حالی که جا برای انعطاف‌پذیری نیز باقی می‌گذارد. او پیش‌بینی کرده است که اگر با این تعریف جدید موافقت نشود، گفتگو ادامه پیدا خواهد کرد همانطور که در «20 سال» اخیر ادامه یافته بود.

پی نوشت:

[1] forum

[2] Jette Sandhal

[3] Fred Wilson

منبع:

https://news.artnet.com/art-world/icom-museum-definition-debate-1630312/amp-page