عمر النجدی پیوندی متفاوت میان سنت، هنر مصری و موجودات معاصر

عمر النجدی در عصر خود یکی از گرانقیمت‌ترین هنرمندان زنده در خاورمیانه

پرونده معرفی هنرمندان عرب | قسمت هجدهم

مجله هنرهای تجسمی آوام: دنیا حافظی حقانی

عمر النجدی[1] نقاش اکسپرسیونیست انتزاعی و کوبیسم[2] متولد سال 1931 در سال 2019 درگذشت. همچنین او یک هنرمند، فیلسوف و موسیقیدان مصری بود که به جهت مجموعه‌ای از آثارش که بر اساس اشکال خوشنویسی منحصربه‌فردش کار شده بود به شهرت رسید. این هنرمند در سال 1953 از دانشکده هنرهای زیبا «که اکنون بخشی از دانشگاه حلوان در قاهره است»[3] فارغ‌التحصیل شد و برای ادامه تحصیل به روسیه و ایتالیا رفت. در روسیه سرامیک خواند و سپس در ایتالیا در سال 1965 از آکادمی ونیز[4] فارغ‌التحصیل شد. النجدی عضو فعال جامعه هنری قاهره[5]، عضو گروه هنرمندان لیبرال[6] به رهبری طاها حسین[7] بود. این هنرمند در سال 1964 گروه موسوم به موزاییک مصر[8] را تشکیل داد. او در رسانه‌ها به‌عنوان «پیکاسو مصری»[9] شناخته‌شده است.

النجدی فعالیتی را در دهه 1960 و 1970 آغاز کرد که بر اساس آن عدد یک را به شکل‌هایی تکرار می‌کرد و همچنین آن را با اولین حرف الفبای، الف، ادغام و باز تکرار کرد و آن را به نمایش گذاشت و درنتیجه خلاصه‌نویسی موزونی در آن ایجاد کرد. النجدی با حداقل فرم، ترکیبی تپنده و چندبعدی می‌ساخت که نمادی از طبیعت تجزیه‌ناپذیر الهی بود. او از تکرار مداوم یک کلمه و تصوف شرقی در آثار خوشنویسی خود الهام گرفت.

النجدی در طول دوران حرفه‌ای خود از تعهد به یک سبک هنری خاص خودداری کرد و الهامات خود را از فرهنگ‌های متنوع روستایی و منطقه محبوبش قاهره به نمایش گذاشت. این هنرمند همچنین پیوندی متفاوت بین هنرهای سنتی که از تمدن‌های مصر باستان برمی‌آمد با هنرهای اسلامی، قبطی[10] و همچنین دیگر مناطق شرقی را در آثار خود به نمایش گذاشت و اشکال و معانی آن‌ها را از طریق بینش منحصربه‌فرد خود تفسیر کرد.

آثار او امروزه در مجموعه‌های خصوصی و موزه‌های سراسر جهان نگهداری می‌شود. در 16 مارچ 1992 اثر نقاشی او به نام سارایوو[11] به قیمت 1.145.000 دلار به فروش رفت؛ که در آن زمان پرفروش‌ترین اثر هنری از یک هنرمند زنده در خاورمیانه بود. عرض این نقاشی 11 متر و 3 متر ارتفاع دارد و با الهام از جریان پاکسازی قومی مسلمانان بوسنیایی در جریان درگیری‌های صرب – کرواسی- بوسنی در سال‌های 1990 تا 1994 ایجاد شد.

اگرچه النجدی عموماً به خاطر تصویرهای رنگارنگش که زندگی روزمره را به نمایش می‌گذارد شناخته‌شده است، اما سارایوو توانایی این هنرمند را در درک ماهیت درد به تصویر می‌کشاند. سه‌گانه سارایوو، بدون شک مهم‌ترین و بلند پروازانه‌ترین قطعه وی است، با تصویری شدید از رنج و رنگ‌های خاکی تیره که بارنگ فیروزه‌ای و قرمز مشخص شده است، توانایی این نقاش را به نمایش می‌گذارد.