جسیکا استاک هولدر | اشیا حاضر آماده و بیان تناقضات

جسیکا استاک هولدر : آثارم در عین حال که کلاسیک هستند خیلی هم معاصرند

پرونده کاربرد اشیاء روزمره در هنر معاصر | قسمت دوم

مجله هنرهای تجسمی آوام: نویسنده مخاطب مینا فشنگچی

جسیکا استاک هولدرهنرمندی آمریکایی کانادایی است که در سال 1959 در سیاتل به دنیا آمد . او لیسانس نقاشی خود را از دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور و فوق لیسانس خود را از دانشگاه یل گرفت.

مهمترین مشخصه ی بیشتر آثار استاک هولدر این است که او آثاری را”مخصوص یک فضای خاص”[1] خلق می کند. این چیدمان های عظیم که با اشیا زندگی روزمره خلق می شوند به طور خاص برای یک مکان خاص طراحی می شوند و ارتباط مستقیم و متقابل با مکان دارند.

کار جسیکا استاک هولدر ادغام کردن معماری و چیدمان و شناخت فضاهای درونی و بیرونی است.آثار او انرژی زیاد و خاصی دارند. تصمیمات خاص او در مورد رنگ و ترکیب مواد و اشیا گوناگون گاهی همراه با تعادل و گاهی بیانگر هرج و مرج است.در یک اثر واحد او ممکن است اشیا و موادی مانند یونجه میوه اسباب بازی سبد لباس شویی پرده چراغ های حرارتی پنکه نخ روزنامه توپ بولینگ خودروو…باشد.همچنین مصالح ساختمانی مانند آجر بتن تخته سه لا و…

او به محصولات پلاستیکی که در فرهنگ مصرفی بسیار استفاده می شوند رنگ های خالص و درخشان را اضافه می کند و در چیدمان هایش از نقاشی و رنگ کردن بخش هایی ازفضا و اشیا استفاده می کند .

او لذت را بر همه چیز مقدم می داند واقعیت نادیده ای از اشیا و ناهمگونی زندگی ذهن و هنر از دیگر مشخصات اثار او هستند. آثار او تقابل انتزاع/واقع گرایی، نظم کلاسیک /اکسپرسیونیسم شهودی، اندیشه آگاهانه/میل ناخوادآگاه آثار او بیان تناقض هاست.[2]

او در استودیو مجسمه هایی با مقیاس مبلمان و وسایل منزل می سازد. اشیایی از پلاستیک رنگ روشن را جمع اوری می کند . او می گوید: من پلاستیک را دوست دارم، رنگ رانیز دوست ذارم . پلاستیک ارزان و آسان خریداری می شود و کارهای من در این اشیا سریع و اسان و ارزان قیمت که بخشی از فرهنگ ما را تشکیل می دهد، مشارکت می کند.

او شیفته‌ی بکارگیری اشیا پیش پاافتاده و چیدمان هایی با بازی گوشی است. بارها از یخچال ها و فریزر های گوناگون در آثارش استفاده کرده است. او می گوید یخچال یک مکعب سفید است مانند گالری .

او اضافه می کند برای من جالب است که چگونه فرایند تفکر می تواند به روش های غیر قابل پیشبینی و پیچیده منجر شود .درست مانند بازی کودکان که یادگیری چیزی است که پایان از پیش مشخص شده ای ندارد.

من از اشیا خانگی زیادی استفاده می کنم همچنین به جز اشیا خانگی از اشیا گوناگون دیگری نیز در آثارم بهره میگیرم . یکی از نگرانی های همیشگی من صحبت درباره ی این اشیا خانگی وروزمره است به این دلیل که مردم به سرعت آن را با زن بودن من در رابطه می دانند.

همه ما در خانه زندگی می کنیم همه ما زندگی خانگی داریم این بخشی از انسان بودن است آثار من به اشیا خانگی و خصوصی مربوط می شود اما همزمان با فضای عمومی نیز رابطه دارد . کارهای من در عین حال که کلاسیک هستند خیلی هم معاصرند.3[3]

بازی پیچیده ای از روابط و احساسات رسمی و غیر رسمی در آثار او وجود دارد.او هیچ گاه از تجربه رنگ و استفاده از متریال های جدید خسته نمی شود .موقعیت هایی را ایجاد می کند که ما اشیا را از منظر متفاوتی می بینیم . جسارت و تجربیات او هیچگاه یکنواخت نیستند و بیننده را به تحرک وا می دارد.

او در آثار خود میراث دار هانری ماتیس و موندریان است. ردپای رنگ های فوویستی ماتیس و کلاژ هایش کاملا در آثار استاک هولدر دیده می شود. همچنین نگره های مینی مالیستی در آثار او مشهود است. [4]

چیدمان های بزرگ او در بسیاری از کشور های جهان نصب شده اند. سوئد، اسپانیا آلمان، آمریکا و…