مریم روشن‌فکر، تندیس:عصر سه شنبه ۱۷ شهریورماه نشست گفتگو با بابک کاظمی در چهارمین فستیوال پرتره سازی به صورت یک کارگاه عملی برگزار و با استقبال حاضرین روبرو شد.
نشست گفتگو با بابک کاظمی با اعلام تغییرمکان از سالن به حیاط آغاز شد، جایی که ردیفی از وسایل مختلف، یک چادر صحرایی، یک دوربین قطع بزرگ و بابک کاظمی از مخاطبین استقبال کردند. هنرمند بدون تکلف خاصی با مقدمه‌ای کوتاه به سرعت به اصل موضوع این نشست/ کارگاه وارد شد. ابتدا با نمایش دو قطعه نگاتیو شیشه‌ای در سایز ۲۴*۱۸ که به شیوه کلودیون تر عکاسی شده دلیل رجوع اخیر خود به یادگیری و استفاده از این تکنینک پر دردسر و قدیمی را کیفیت بی‌بدیل و ایجاد فضای تصویری با رنگ‌مایه خاص عنوان کرد و سپس به همراه مخاطبین یک پروسه عکاسی به شیوه کلودیون تر را آغاز نمود.
پیش از هر کاری سوژه را در مکان عکس برداری نشاند و از مخاطبین خواست تا تصویر فوکوس از سوژه را بر روی صفحه شیشه‌ای مات دوربین ایجاد کنند.
پس از آن شیشه ای در قطع مورد نظر (مناسب برای کاش دوربین) برداشته و مایع کلودیون را بر روی آن ریخت. سپس به وسیله یک چنگک که با آن شیشه را بتواند در داخل جعبه حمام نقره قرار دهد و به همراه جعبه و کاش نگاتیو به داخل چادر صحرایی که با روکشی ضد نور شده بود رفت تا شیشه حساس شده به نور را در کاش قرار دهد.البته پیش از آن شیشه می بایست در حمام نقره به مدت سه دقیقه بماند و سپس به سرعت هرچه تمام تر در کاش قرار داده شود، در توضیح این فرآیند عنوان شد که هرچه زمان انجام این عمل کوتاه‌تر و در نتیجه شیشه حساس شده خیس‌تر باشد تصویر به‌دست آمده از کیفیت بالاتری برخوردار خواهد بود.
بعد از آن شیشه در دوربین قرارداده شد و در نور ساعت ۵ بعداز‌ظهر به مدت سی ثانیه سوژه بدون حرکت ماند تا عمل عکاسی انجام گیرد.
پس از تمام شدن این مدت باز کاش از دوربین بیرون آورده شد و به سرعت به چادر صحرایی منتقل گردید تا عمل ظهور انجام شود و به همین ترتیب بود که در این کارگاه مخاطبین به همراه بابک کاظمی چهار شیشه عکاسی شده به دست آوردند که به خود سوژه‌ها اهدا شد. کاظمی در پایان توضیحاتی درباره نحوه نگهداری بهتر از این نگاتیوها و چاپ آن با کاغذ آلبومین ایراد کرد و با پایین رفتن خورشید، این کارگاه جالب نیز به پایان رسید. کارگاهی که در آن یکی از تکنیک‌های جذاب و پردردسری آموزش داده شد که هنوز هم به دلیل کیفیت بسیار بالای تصویر و یکه بودن تک به تک نگاتیوها و لذت انجام فرآیند دستی در میان هنرمندان طرفداران پروپا قرصی دارد.
