دومین روز از نشست ها و کارگاه های «۱۰ روز با عکاسان» در خانه هنرمندان برگزار شد
مدیران هنری ارگانهای مختلف کشور با حضور در یکی از نشست‌های «۱۰ روز با عکاسان» از میزان مشارکت این نهادها در حمایت از آثار هنری و چالش انجمن‌های هنری برای استفاده از امکانات دولتی صحبت کردند.
به گزارش روابط عمومی چهارمین دوره «۱۰ روز با عکاسان»، دومین روز این گردهمایی که یک شنبه، ۲۰ دی در تالار شهنار خانه هنرمندان برگزار شد، به انجمن عکاسان ایران اختصاص داشت. اولین نشست این روز با موضوع «گسترش عکس در جامعه» با حضور مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان، امیر عبدالحسینی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، علی مرادخانی معاون هنری وزارت ارشاد و غلامرضا خلیل ارجمندی مدیرعامل صندوق حمایت از هنرمندان برگزار شد.
در ابتدای این نشست که اجرای آن را فرزاد هاشمی، عکاس و عضو هیات مدیره انجمن عکاسان ایران بر عهده داشت، او با بیان اینکه جامعه عکاسی امروز از مدیران هنری کشور و بخش دولتی انتظارات و مطالباتی دارد، گفت:«جامعه هنری پس از پیروزی انقلاب مطالباتی داشته و قرار بوده اتفاقاتی بیفتد که ملاحظات دولتی تحقق آنها را سخت کرده است. به نظر می‌رسد حل شدن معذوریت‌ها بتواند کمک بزرگی به این مسئله بکند.»
او در مورد تعامل با بخش دولتی گفت:«در شش سال گذشته درگیری‌های فراوانی با معاونت هنری وزارت ارشاد داشتیم. انجمن‌ها نمی‌تواستند عملا اظهار وجود کنند. در حالی که جامعه هنری خودش باید دوسالانه‌ها را برگزار کند. ساختار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که برای سال‌ها قبل است، نمی‌تواند جوابگوی جامعه هنری باشد. ساختار حکومت ما دولتی است. مدیران دولتی برای رفع این معذوریت‌ها چه راهکارهایی دارند؟»
مجید رجبی معمار، مدیرعامل خانه هنرمندان اظهار کرد:«یکی از مشکلات جامعه ما این است که خیلی راحت قضاوت می‌کنیم، تهمت می‌زینم و حکم صادر می‌کنیم. سهم و نقش اصناف مختلف هنری باید در خانه هنرمندان جدی‌تر شود. بخشی از این روند بر عهده من است که گالری‌های خانه را به صورت متعادل در اختیار انجمن‌های مختلف هنری قرار بدهم و بخشی دیگر بر عهده خود هنرمندان است.»
رجبی معمار همچنین در مورد تعامل با انجمن‌های هنری گفت:«من به انجمن‌های هنری نامه نوشتم که مطالبات سال آینده خود را بگویند. اولویت ما در خانه هنرمندان این است که درست مدیریت کنیم و در تقسیم منابع اعتدال را حفظ کنیم. شرایط اقتصادی کشور خوب نیست و اگر کسی غیر از این بگوید یا دروغگوست یا ابله. این وضعیت روی پروژه‌های اساسی اقتصادی کشور هم تاثیر گذاشته است. باید بتوانیم به یک تفاهم دست پیدا کنیم تا بتوانیم در این وضعیت به اهداف‌مان برسیم.»
مدیر عامل خانه هنرمندان با بیان اینکه مدیر فرهنگی باید از جنس فرهنگ و هنر و اهل گفت‌وگو و مدارا باشد، گفت:«سعی ما این است که سهم اصناف را از این موضوع به صفر برسانیم. منابع جدید را باید شناسایی و جذب کنیم تا سهم هر صنف و بخش هنری در خانه هنرمندان عادلانه‌تر و دقیق‌تر رعایت شود. همچنین نوید این را می‌دهیم که با انجمن‌ها در کارهای نشر همکاری کنیم.»
در بخش دیگری از این نشست، امیر عبدالحسینی، معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در پاسخ به این پرسش که چرا این معاونت با «۱۰ روز با عکاسان» همراه نشد، گفت:«ما ۲۶ انجمن و کانون تخصصی داریم که در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران جلساتی را با آنها داشته‌ایم. تعداد انجمن‌های تخصصی زیاد است و جامعه هنری مخاطبان بسیاری با مطالبات متفاوت از جمله پول، فضا و پشتیبانی دارد. با انجمن عکاسان هم جلساتی را برگزار کرده‌ایم. وقتی آقای زنده‌روح (رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان ایران) موضوع «۱۰ روز با عکاسان» را مطرح کردند، ما پیشنهاد کردیم که فضا را تامین می‌کنیم، اما گفتند که خانه هنرمندان را در نظر گرفته‌اند. باید بدانیم کمک چیست و چرا باید انجام شود و ابزار پشتیبانی کدامند. مهم‌ترین بخش در حل این مسائل توجه به اصول و فنون مذاکره است.»
او خاطر نشان کرد:«در زمینه عکاسی ما آماده هستیم تا عکس بتواند به عنوان محصول یا کالاهای هنری منتشر و عرضه شود. در بحث انتشارات هم با مذاکره و تفاهم می‌توان چند کار را منتشر کرد که برای مردم و جامعه عکاسی مفید باشد.»
علی مرادخانی، معاون هنری وزارت ارشاد دیگر سخنران این نشست بود:«دولت بیشتر جریان سیاست‌گذاری و زیرساخت‌ها را پیگیری می‌کند. تصویب امور معمولا با دولت نیست و ما به دنبال این هستیم که سازمان‌های مختلف مرتبط با هنر تصویری امور را به دست بگیرند.»
او همچنین گفت:«در برخی حوزه‌ها مثل سینما و تئاتر موارد مشابهی وجود دارد که باعث می‌شود چند نهاد در دادن مجوز دخیل باشند. بحث مجوز و اجازه یکی از گره‌هایی است که در دولت وجود دارد. ایستگاه‌های نظارتی زیادی وجود دارند. مشکل اینجاست که چون اعمال قدرت و نظر وجود دارد، کسی دوست ندارد موقعیتش را ترک کند. یکی از مهم‌ترین کارهایی که در دولت به عنوان سیاست پیگیری می‌شود، کم کردن ایستگاه‌های نظارتی است. هارمونیزه کردن هم یکی دیگر از اهداف است و به نظر می‌رسد تعداد نهادهای دخیل در دادن مجوز خود به خود در حال رنگ باختن است.»
غلامرضا خلیل ارجمندی، مدیرعامل صندوق حمایت از هنرمندان نیز در این نشست اظهار کرد:«گاهی فکر می‌کنند پول و تزریق نقدینگی یعنی رشد اقتصاد هنر. در دولت‌های گذشته دیدیم که پول‌های زیادی در بخش هنر خرج شد، اما خروجی لازم را نداشتیم. اتفاق مهمی که افتاده این است که اقتصاد خلاق ما وابسته به اقتصاد کلان است. سال گذشته نزدیک به ۴۰۰ میلیارد تومان بازی رایانه‌ای فروخته شد که ۹۰ درصد آن وارداتی بود و تنها ۱۰ درصدش برای اقتصاد خودمان بود. عکس یکی از بخش‌هایی است که به راحتی می‌توان در آن بیزینس ایجاد کرد.»
در پایان نشست از طرف انجمن عکاسان لوح تقدیری به مدیران فرهنگی نشست اهدا شد.
عکس مستند به مثابه اثر هنری
نشست «عکس مستند به مثابه اثر هنری» نیز از ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰ در دومین روز چهارمین دوره «۱۰ روز با عکاسان» در سالن شهناز خانه هنرمندان ایران و با حضور نادر داودی به عنوان مدیر نشست و سخنرانی مهدی وثوقنیا، بهنام صدیقی و مهرداد افسری برگزار شد و حاضران به بررسی مفهوم و تعریف عکس مستند هنری پرداختند. مهدی وثوق نیا درباره این موضوع گفت:«آنجا که مانیفست عکاسی مطرح می‌شود و دیدگاهی خاص به اثر افزوده می‌شود، آگاهی جدیدی نیز برای ما به وجود میآید. در واقع آنچه یک کار مستند را هنرمندانه می‌کند برخوردهایی است که عکاس با عکس خود دارد. اما اگر بخواهیم شاخصهای قطعی برای هنری شدن عکس مستند نام ببریم، باید بگویم که چنین کاری ممکن نیست. امروز عکس میخواهد به ما جهانبینی بدهد. عکاسی مستند مثل گذشته موضوع محور نیست، امروز با دنیای یک انسان مواجهیم که سوژه عکاسی است و در عکس تنها به روایت این انسان یا نمایش پیشه او در عکس بسنده نشده است.»
مهرداد افسری نیز درباره این موضوع اظهار کرد:«عکاسی امروز به شدت اتفاقی فردی است و نمیتوان به عنوان یک معیار با چارچوبهایی مشخص با آن برخورد کرد یا برای آن تعریف قائل شد. وقتی بخواهیم به یک تعریف برسم، خواهیم دانست که در هنر معاصر هیچ تعریف ثابتی برای هنر وجود ندارد و تعاریف کلاسیک نیز کارکرد خود را از دست داداند.»
صدیقی نیز با بیان اینکه عکاسی مستند زمانی تبدیل به هنر می‌شود که موضوع عکس به حدیث نفس عکاس تبدیل شود، درباره تعاریف احتمالی عکس مستند هنری گفت:«چیزهایی که هنرمند را به سمت کنش هنری میبرد همرسانی درون او و مسائل زیسته اوست. او میتواند شخصی عمل کند اما از آنجا که ریشه عکاسی مستند مسائل انسان است هنرمند میتواند در جایی دوربین را به سمت خودش برگرداند و یا در جای دیگری جهان را به عنوان سوژه برگزیند.»
کارگاه آموزشی
یکی از برنامه های این گردهمایی برگزاری ورک شاپ‌های روزانه است که در اولین روز آن ورک شاپ مشترک با موضوع «شیوه های مختلف نورپردازی در عکاسی معماری و صنعتی» از ساعت ۱۰ تا ۱۲ روز یک شنبه، ۲۰ دی با حضور حبیب الله حاجی آقا میری و سروش کیایی برگزار شد.
آقامیری در این ورک شاپ نور فلش و لوازم جانبی و جدول رنگ و کاربرد هریک را در عکاسی معماری توضیح و ابزارهای ابتدایی فتوشاپ که در این نوع عکاسی کاربرد بیشتری دارند را شرح داد. همچنین فیلم‌های اسکات هاردیس و مایکل کلی که عکاسی نورپردازی معماری تخصص آنهاست، نمایش داده شد و هردو فیلم و تکنیک‌های عکاسی آنها مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت یک عکس در فتوشاپ ادیت شد و حاضرین با تکنیک‌های ادیت عکس‌های معماری آشنا شدند.
در بخش دوم نیز سروش کیایی در مورد استفاده از لنز پی سی برای اصلاح پرسپکتیو در بناهای معماری صحبت کرد.
یکی دیگر از برنامه‌های این دوره برگزاری نشست‌هایی با عنوان «نگاه شخصی» در گالری پاییز خانه هنرمندان است که در دومین روز «۱۰ روز با عکاسان» از ساعت ۱۶ تا ۱۷ با حضور محمد خضری مقدم و مجموعه عکس «سالخوردگی» برگزار شد. در ادامه برنامه بخش ویژه «نگاه شخصی» هم از ساعت ۱۷ تا ۱۸ با حضور کیارنگ علایی با مجموعه عکس «گیلان| داستان یک سال» برگزار گردید. او توضیحاتی در رابطه با دلیل ثبت این مجموعه داد و در طول ارائه به شرح هر عکس پرداخت.
از ساعت ۱۸ تا ۱۹ نیز رضا خالدی به نمایش تعدادی از آثار برگزیده پنج دوره «جشنواره عکس بیرجند در قاب ایران » پرداخت.
