اهمیت امضا در اثر هنرى

اهمیت امضا در اثر هنرى

ترجمه: مژده اتراک

Alan Bamberger

Source: www.artbusiness.com

امضا کردن اثر هنرى یکى از اساسى ترین مراحل خلق اثر هنرى است. به محض اینکه شما اثرتان را امضا می­کنید، رسماً اعلام می­کنید که کارتان تمام ­شده، اثرى هنرى کامل و آماده براى نمایش عموم است. مهم نیست امضای شما چطور به نظر برسد، چه فرمى داشته باشد و کجاى اثر هنرى قرار بگیرد  ولی هیچ اثر هنرى­ای بدون امضا کامل نمی­شود.

---

 

امضاى شما مشخص می­کند که کار شما در چه تاریخى خلق و کامل شده است و ثابت می­کند که این اثر توسط شخص شما خلق شده است( به استثنا مواردى که روند ساخت کار مشارکتى باشد). وقتى کسى می‌خواهد بداند که اثر هنرى راچه کسى خلق کرده امضاى روى اثر پاسخش را می­دهد. مثلاً زمانی که شخصى براى اولین بار اثر هنرى شما را می‌بیند و دنبال صاحب اثر می­گردد، امضا او را در پیدا کردن شما یارى می­دهد. در شرایطى که خودتان براى شناسایى اثرتان حضور ندارید امضا این کار را براى شما انجام می­دهد.

متاسفانه خیلى از هنرمندان عادت دارند اثر هنرى را خیلى ریز و بدخط و ناخوانا و یا سرسرى امضا کنند مثل زمانى که چک یا رسیدى را امضا می­کنند. در این حالت تشخیص نام هنرمند از روى امضا کار بسیار دشوار می­شود. در نظر نگرفتن اهمیت امضا و چگونگى آن و زمان امضا کردن باعث یک سرى مشکلات در مسیر زندگى هنرى شما خواهد شد.

اهمیت این قضیه با پیشرفت و شهرت بیشتر هنرمند در آینده بیشتر هم می­شود. یکى از مشکلات جدى در این زمینه امضا نکردن است. شاید باورتان نشود اما درصد زیادى از هنرمندان امروز حتى زحمت امضا کردن اثر را به خودشان نمی­دهند و براى اینکار دلایل نامعلوم دارند. شاید فکر می­کنند که آثارشان آنقدر منحصر به فرد و ویژه است که نیازى به امضا ندارد و وقتى در کنار دیگر آثار هنرى قرار می­گیرد، آنقدر متمایز می­شود که هر کسى به صورت اتوماتیک متوجه  می­شود خالق آن چه کسى است. شاید فکر می­کنند همه از قبل آنها را می­شناسند و نامشان را تا آخر عمر فراموش نخواهند کرد.

پس قانون شماره یک که از مهمترین قوانین است اینجا به کار مى آید:

١. اثر هنرى خود را امضا کنید.

یکى دیگر از مشکلات جدى در مورد امضا ناخوانا بودن آن است. به طورى که تنها افرادى که با هنرمند و اثرش و فرم امضایش آشنا هستند قادر به تشخیص آن می­باشند و افراد دیگر با دیدن امضا کاملا گیج می­شوند. پس قانون شماره دو :

٢. اثر هنرى خود را خوانا امضا کنید طورى که براى همه قابل­ تشخیص باشد

در واقع نام و نام خانوادگى خود را خوانا بنویسد تا همه بتوانند بخوانند. لازم نیست امضا شما حتماً روى تابلو باشد امضا می­تواند روى لبه یا حتى پشت کار باشد فقط مهم این است که اثر امضا داشته باشد.

هنرمندان اغلب به چند دلیل بد خط امضا می­کنند. بعضی اصلاً اعتقادى به امضاى اثر ندارند و بعضى فکر می­کنند این بدخطى خیلى هم زیباست و بعضى فکر می­کنند که امضاى بدخط طبیعى­تر است و حس هنرمند را بیشتر منتقل می­کند و درواقع مخاطب ارتباط بیشترى با آن برقرار می­کند.

بعضى­ها هم فکر می­کنند اثرشان قابل­ تشخیص است، چه امضایشان خوانا باشد و چه ناخوانا یا حتى بدون امضا. درست مثل آن دسته از هنرمندان که اثرشان را امضا نمی­کنند اینها هم دچار غرورى هستند که فکر می­کنند همه آنها را می­شناسند. متاسفانه تعداد زیادى از هنرمندان دوره­هاى مختلف امضاهاى پیچیده و ناخوانایى داشته­اند که تشخیص­شان حتى براى کارشناسان بسیار مشکل است و این موضوع تبدیل به مشکلى بزرگ در بازار هنر شده است.

حتى کتاب­هاى راهنمایى براى امضاها گردآورى شده است. کتاب­هایی که بعضی از آنها شامل بیش از پنج هزار نمونه امضاست. اما با اینحال مطابقت دادن و تشخیص امضاى بعضى از هنرمندان حتى با کمک این کتاب­ها هم کار دشوارى است.

چگونه اثر هنرى هویت خود را از دست می­دهد؟

 

شما به عنوان یک هنرمند باید بدانید که مردم معمولاً وقتى اثرى را می­خرند، به کسى راجع به صاحب اثر توضیحى نمی­دهند و در برخى موارد رسید یا شناسنامه اثر را گم می­کنند و حتى دور می­ریزند. آنها اثر هنرى را می­خرند و معمولا فراموش می­کنند که هنرمند صاحب اثر چه کسى بوده است و آن را بدون ذکر نام هنرمندش به دیگرى هدیه می­دهند یا می­سپارند. حتى اگرنام هنرمند را  یادشان باشد معمولا لزومى به ذکر آن نمی­بینند.

 

مثلاً ممکن است درمواقعى که تصمیم به جابه­جایى منزل می­گیرند یا می­خواهند تغییر دکوراسیون بدهند، اگر اثر هنرى با دکور جدید مطابقت نداشته باشد یا از تماشایش خسته شده باشند آن را هدیه بدهند یا شاید آن را با یک اثر هنرى دیگر مبادله کنند. اثر هنرى از طریق مبادله، فوت  یا طلاق  مجموعه­ داران، تقسیم موروثى و هدیه دادن دست به دست می­شود. تصور کنید که شخصى اثر هنرى­ای با امضایى ناخوانا را در اولین نمایشگاه هنرمندى می­بیند و از آن اثر خوشش میاید و قیمتش هم برایش مناسب است بنابراین اثر را می­خرد.

قطعاً این هنرمند مشهور نیست و بنابراین نامش در خاطر خریدار نمی­ماند. آن شخص مجموعه­دار نبوده و پیگیر روند رشد و پیشرفت هنرمند نیست. بعد از چند سال چون می­خواهد شهر یا کشورش را ترک کند آن اثر را به یکى از آشنایانش هدیه می­دهد. خب این اثر حالا صاحب جدیدى دارد که نمی­داند خالقش چه کسى است و یا نمی­پرسد و اگر هم بپرسد صاحب قبلى به خاطر نمى آورد. این در حالى است که این هنرمند مشهور شده است و اثرش ۵٠٠٠٠ دلار مى­ارزد. حالا منظورم را از اهمیت وجود و خوانا بودن امضا متوجه می­شوید. این مسئله خیلى پیش مى­آید  و تا به حال هم بسیار پیش آمده است.

آیا مى خواهید سرنوشت هنرى خودتان را با امضا نکردن یا ناخوانا امضا کردن به خطر بیاندازید؟ من که شک دارم و فکر نمی­کنم که چون شما هنرمند مشهورى در شهر یا کشورتان یا حتى در سطح بین­المللى هستید فکر کنید که تا ابد از خطر بى­هویت شدن اثرتان در امان هستید. حتى همه آثار هنرى بسیار مشهور دنیا هم براى همه  افراد قابل تشخیص نیستند. به همین علت است که هنوز آثارى پیدا می­شوند که متعلق به هنرمندان بزرگ هستند و تنها از طریق کارشناسان ماهر، هنرمند صاحب اثر تشخیص و تایید می­شود و به این طریق اثر هنرى از بى­هویت ماندن نجات پیدا می­کند و هستند آثار بسیارى که چون شخصى براى نجاتشان پیدا نمی­شود بى­هویت مانده و به فراموشى سپرده می­شوند. نتیجه­گیرى­اى که از این ماجرا می‌توان کرد این است که شما همچنان می­توانید امضایی مرموز پیچیده و ناخوانا داشته باشید اما ریسک بى­هویت شدن اثرتان را نیز باید بپذیرید.

 

نکات مهم دیگر در خصوص امضا اثر هنرى

–آثار هنرى­ای که توسط هنرمندانشان به صورت اختصارى (حروف اول نام و نام خانوادگى) یا بصورت سمبولیک یا نشانه­ای امضا می­شوند هم سرنوشت همان آثار با امضاى ناخوانا را دارند.

–امضایتان را با همان متریالى که اثر را خلق کرده­اید انجام دهید به جز آثار گرافیکى یا ادیشن محدود که با مداد امضا می­شوند. مثلاً آبرنگ را با آبرنگ و اکرلیک را با اکرلیک و رنگ روغن را با رنگ روغن و … وقتى با متریال دیگرى این کار را انجام می­دهید این سوال پیش مى­آید که آیا واقعا توسط خود هنرمند امضا شده است؟

— مى­توانید لوگو یا امضایى خاص را به صورت جداگانه روى متریال دیگر چاپ یا حک­کرده و به کارتان اضافه کنید اما در اینصورت هم باز باید خود اثر امضاى دستى داشته باشد.

–همه آثار هنریتان را به یک روش امضا کنید. امضا باید از نظر سایز رنگ محل قرارگیرى و نوع اعم از چاپ یا پرینت مثل هم باشد به این طریق تشخیص آن آسان­تر خواهد بود و در غیر این صورت این امکان را به متقلبین می­دهید که راحت­تر امضایتان را جعل کنند.

— اثر هنرى خود را تاریخ بزنید و فکر نکنید که اهمیت تاریخ براى زمان حال است. وقتى شما براى دهه‌هاى مختلف اثر خلق کنید به اهمیت این موضوع بیشتر پى می­برید. اگر نمی ­خواهید تاریخ مشخص باشد زیر و پشت یا روى لبه تاریخ بزنید. هرچه شما شهرت بیشترى کسب کنید ترتیب و تاریخ کارهایتان مهمتر می­شوند و اگر روزى نمایشگاه­گردانى تصمیم گرفت براى شما یک نمایشگاه مرور آثار برگزار کند کارش آسانتر می­شود.

— یک اطلاعات مختصر دستنویس پشت اثرتان اضافه کنید که شامل عنوان اثر ،استیتمنت کوتاه،محل خلق اثر و .. باشد. این کار هم تشخیص هویت اثر را در آینده راحت­تر می­کند هم کار متقلبین را دشوارتر.

— اگر روى کاغذ کار می­کنید می­توانید به امضایتان مهر یا اثر انگشت هم اضافه کنید.

— اثر را به محض تمام شدن امضا کنید و ترجیحاً قبل از خشک شدن متریال (مثلاًرنگ یا گل رس). مجموعه­داران ترجیح می­دهند اثارى با امضایى در دل کار بخرند تا امضایى که بعدا به کار اضافه شده چون این خطر جعلى بودنش را زیاد می­کند و در ضمن هرچه زمان امضا به اتمام کار نزدیک­تر باشد امضاى شما با اثر هماهنگى بیشترى پیدا می­کند.

— هیچگاه بعد از ورنى زدن نقاشى یا پلیش کامل مجسه آنرا امضا نکنید چون باز به نظر میاید که امضا بعدا اضافه شده است.

— امضاى شما نباید خیلى بزرگ و پررنگ و با کنتراست باشد که از کار جدا شود و خیلى به چشم بیاید بهتر است امضا جزیى از ترکیب­بندى کار باشد.

–امضا را روى اثرِ خشک­ شده، مثلاً اگر اثر سرامیکى است نخراشید امضاهاى خراشیده معمولا به ترکیب کار آسیب میزند و قابل جعل می­باشد.

در نهایت هر چقدر هم که شما پیگیر سرنوشت آثار هنری­تان باشید هیچ­گاه نمیتوانید مطمئن باشید که آثارتان کجا و دست چه کسانى هستند، کسانى که امروز اثر شما را خریدارى می­کنند الزاماً مالکان اثر در آینده نخواهند بود و هرچه امروز با دقت و وسواس بیشترى امضا کنید شانس به خاطر ماندن نامتان و بى هویت نشدن اثرتان در آینده را بیشتر خواهید کرد.

 

[/one_half_last]