پرونده مقاله هایی از نیویورک تایمز |قسمت دوم
هنر و علم بر اساس اعلامیه ناسا یک هنرمند مشترک معرفی کردند
ترجمه سایت تندیس امیر کوشا منش
قسمت اول را اینجا بخوانید:
هنرمند و فتوژورنال جاستین گواریلیا می گوید: ” ما اهمیتی به محاسبه قدمت تکه یخ ۱۰۰ هزار ساله در اندازه ایالت کالیفرنیا که در حال جدا شدن از ورقه یخ است نمی دهیم. ” در سال گذشته، او راه خود را به سوی ماموریت ناسا در گریزلند بست و عکس هایی از آب شدن یخچال های طبیعی و یخ های دریا از پشت پنجره هواپیمای ترابری نظامی که در ارتفاع بسیار پایین تروپسفر ( پایین ترین لایه اتمسفر ) پرواز می کنند گرفت.
در حال حاضر، هنرمند و زمین شناس ها در ناسا به طور رسمی همکاری برای کشف راه های تازه برای ارائه اثرات تغییرات آب و هوایی به عموم را آغاز کرده اند. در روز جمعه، در اجلاس جهانی تبادل در هنر و علم در مرکز لینکلن، آقای گواریلیا به عنوان اولین هنرمند تعیین شده در مامویت گریزلند ناسا، به پروازهای بیشتر در ارتفاع کم تا سال ۲۰۲۰ ملحق شد.
در حالی که هنرمندان از رابرت راشنبرگ گرفته تا تام ساکس به طور غیر رسمی با ناسا کار کرده اند، لوری اندرسون آخرین اقامت رسمی خویش را ، که پیش از یک دهه پیش به دلیل عدم پرداخت کنگره به این هنرمند در این زمینه خاتمه یافته بود، برگزار کرد. همکاری جدید با کمک¬های مالی خصوصی سرمایه گذاری خواهد شد.
اولین تصاویر با سایز بزرگ از یخچال های طبیعی در حال مرگ به صورت دیجیتال که با بالغ بر ۱۴۰ اقشار جوهر برای ایجاد یک سطح سه بعدی در یک فرایند پیشگام توسط هنرمند چاپ شده – برای نمایش در سپتامبر بعدی با عنوان ” کارهای زمین: ترسیم آنتروپوسفین(طبیعت شناسی)” در موزه نورتن در غرب پالم بیچ، آماده می شود.
جاش ویلیس، دانشمند راهنما برای ماموریت ذوب شدن اقیانوس های گریزلند، می گوید که افسار بار احساسی هنر را به وقایع علمی زدن ” به نظر قوی ترین راه برای کمک به فهماندن عموم به چگونگی شکل دادن آب و هوای زمین توسط ما می باشد.”
