در حالیکه دخل و تصرف به عنوان یک رویکرد هنری مهم رو به افزایش بود، قوانین و سیاستهای مالکیت معنوی [۱] نیز که دسترسی به مواد خام آماده را بیش از پیش محدود میکرد گسترش یافت.در دهههای ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ استودیوهای فیلمسازی، شرکت های ضبط و سایر شرکتهای صاحب ایده بیشتر و بیش تر در باره ی رشد اینگونه کپی برداری و توزیع کردنهای غیر مجاز داراییهایشان نگران میشدند.آنها همبستگی موفقیت آمیزی را برای اعمال مراتب حق تالیف ایجاد کردند و دور زدن لوایح حامی حقوق مولف را غیر قانونی اعلام کردند.(مثلا قفلهای مرموزی که بر DVD ها گذاشته میشد)این شرکتها همچنین کنترل تجاوز به حقوق مولف را با شدت هر چه بیشتر در دست گرفتند.به طور مثال به دنبال کردن فعالیتهای غیر قانونی افرادی پرداختند که به پخش و توزیع موسیقی از طریق شبکه میپرداختند.
نتیجه ی این نبرد بین فعالیتهای هنرمندان و طرفداران مالکیت معنوی هنرمندان نیومدیا ،موسیقیدانها و سایر فعالان فرهنگی را به سوی یافتن الگوهای جایگزین برای خلق و به اشتراک گذاشتن آثارشان سوق داد. آنها روشی را در منابع آزاد نرم افزاری یافتند.
آنها مدلی را در نرم افزارهای منبع آزاد یافتند که دسترسی به تقاضای کامپیوتری پیشرفته را ممکن می ساخت،در حالیکه کد منابع برنامه نویس، آزادانه در دسترس شبکه ی گسترده ای از برنامه نویسان قرار داشت که منابع را توسعه میدادند.همچون هنر نو- رسانه ای ،نرم افزارهای منبع آزاد نیز با این نوع همکاری درگیر هستند ،البته به اینترنت و اقتصاد موجود بستگی دارد که چقدر از خودگذشتگی کند یا خوار شدن خود را بپذیرد و به فهم کامل این نکته نائل شود که برنامه نویسان علاقه مند و هنرمندان به یک اندازه از زمره مشتاقان راستین هستند.
هنرمندان نو رسانه ای از منابع آزاد اصلی استفاده میکنند تا مواد اولیه را مال خود کنند یا بقیه هنرمندان را در کارشان سهیم سازند و کار خود را در دسترس دیگران قرار بدهند و یک سیستم شراکت در شراکت به و جود آورند.
نمونه های این گرایش را میتوان در کار کوری آرکانگل به نام ابرهای سوپر ماریو[۲] دید یا کارنیوره[۳] از RSG و یا مجموعهی رکس مدیا OUPS,[۴]۰۱۰۰۱۰۱۱۱۰۱۰۱۱۰۱ و اشتراک زندگی[۵] از ORG و رادیو کوالیز از free Radio Linux . هر دو ی اینها در حاضر آماده های دوشان و بازتولید همه چیز در پاپ آرت از آگهی گرفته تا کتابهای کمیک ریشه یابی میشوند. باز مخلوطهای نو رسانه ای نیز از نمونه ها و تمرینهای دوباره سر هم کردن موسیقی عامه پسند ،مخصوصا هیپ هاپ و رقص موسیقی الکترونیک مایه میگیرند. این گونه ها نه تنها در استفاده کردن و دوباره مخلوط کردن بخشهای موسیقایی مورد استفاده هستند،بلکه در تولید گونه های جدیدی از آهنگهای مشابه نیز از طریق افزودن المانهای تازه و سازمان دادن دوباره به آن بکار میروند. مثل بخشهای مردمی مشهور هیپ هاپ وآثار مشخصی از هنر نو رسانه ای مثل دوست پسر من از جنگ برگشته است اثر اولیا لیالیانز که دوباره و دوباره ریمیکس شده است.
بعضی از هنرمندان نو رسانه ای حتی از این هم فراتر میروند تا آثار خود را ریمیکس کنند. در دستگیری دوباره جلوی در[۶]،دروازه های دوزخ به سبک ویکتوریایی[۷] صنایع سنگین یانگهای چنگ[۸] جانشین پس زمینه ی آثار مادر شدند ،مثلا رنگ متن اصلاح شد ،ساند ترکها تغییر یافتند و یک ترجمهی کره ای افزوده شد.[۹]
منبع: New Media Art- انتشارات Taschen march 2006 – Reena JanaUta Grosenick
مترجم: گروه هنری سی هشتم
ویرایش: مریم روشن فکر
[۱] Intellectual property
[۲] Super Mario Clouds
[۳] Carnivore
[۴] ۰۱۰۰۱۰۱۱۱۰۱۰۱۱۰۱٫org
[۵] lifesharing
[۶]Bust down the door again
[۷] Gates of Hell Victorian version
[۸] Young-hae chang
[۹] کل عناوین ذکر شده به اثر یانگ های چانگ اطلاق می شود که درواقع فایل HTMLای است به همراه ساوند ترک که بارها و بارها ریمیکس شده و دوباره بارگذاری شده است.این اثر را می توان در اینجا دید.