پیدا شدن پرتره‌هایی از فریدا کالو و انیشتین از یک استاد عکاسی فراموش شده
مارسل استرنبرگ Marcel Sternberger عکاس پرتره
اخبار هنر جهان
سایت تندیس ترجمه محدثه شادمهر
مارسل استرنبرگ Marcel Sternberger از اشخاصی همچون زیگموند فروید، فریدا کالو، دیگو ریورا، آلبرت انیشتین و برنارد شاو عکاسی کرد. اساس تصویر رییس جمهور فرانکلین رزولت بر سکه ده سنتی از پرتره‌ای بود که استنبرگ آن را گرفت؛ با این وجود نام این عکاس به فراموشی سپرده شد. تا زمانی که عکاس جوانی به نام جیکوب لوونتیل که فروشنده کتاب‌های قدیمی بود، نام این عکاس را دوباره احیا کرد.
وی در نمایشگاه جدیدی با عنوان «پرتره‌های مارسل استرنبرگ: تندیسی از قرن بیستم» در PRPH کتاب‌های نیویورک به نمایش گذاشت، این عکاس تازه شناخته شده را به همگان شناساند. در این نمایشگاه ۲۱ عکس از عکس‌هایی که تابه حال دیده نشده بودند در معرض دید عموم قرار گرفت.
به گفته‌ی لوونتیل در بیانیه‌اش: «از زمان مرگ وی در سال ۱۹۵۶، کارهایش از دید عموم به‌دور مانده بود.»
روند متحولانه استرنبرگ نقطه عطفی در تاریخ عکاسی بوده است، و ما مفتخریم داستان جالب توجه وی را برای نسل جدید دوستدارانش بازگو کنیم.
استرتبرک در سال ۱۸۹۹ متولد شد. وی به علت ملیت مجارستانی‌اش و دیدگاه‌های نازیسم بر ضد یهودیت مجبور شد فرار کند. او و همسرش الس، در سال ۱۹۳۳، در جایی خارج از کشورشان توسط گشتاپو دستگیر شدند. سپس پس از رهایی به آنورپ نقل مکان کردند، جایی که وی عکاس ویژه‌ی خانواده سلطنتی بلژیکی شد.
همچنان که جنگ اروپا را احاطه کرده بود، استرنبرگ پیش از مهاجرتش به امریکا به لندن رفت، جایی که داوطلب شد تا پرتره رسمی فرانکلین روزولت را بگیرد. به گفته‌ی لوونتیل: «در دوران اوجش، رهبران برجسته و افراد سرشناس او را به عنوان عکاس پرتره شاخصی در دوران خود نامیدند.»
وی طی سفرهایش به امریکا و مکزیک از افراد بنامی عکاسی کرد. کارهای وی در روزنامه‌های بین المللی به چاپ رسید و روی جلد کتاب‌ها نیز چاپ شد. در همین سفرها بود که با فریدا کالو و ریورا آشنا شد و این آشنایی به رابطه‌ای صمیمانه بدل گشت.
روش وی برای عکاسی از پرتره‌ها براساس احساسات روانی آنها بود، که به گفته‌ی نیویورک تایمز آمیخته‌ای از روان شناسی و تکنیک عکاسی به‌شمار می‌رفت. وی پیش از ثبت پرتره آنها با لایکای ۳۵ میلی متری‌اش، با آنها به گفت‌وگو می‌پرداخت.
متأسفانه وی در سال ۱۹۵۶در سانحه‌ی اتومبیل درگذشت. الس آرشیو وی را طی ده سال نزد خود نگه داشت و بعدها در سال ۱۹۹۶ عکس‌ها به‌دست استفان لوونتل، پایه گذار بروکلین کتاب‌های نایاب و عکس، رسید.
استفان برآن شد تا این کتاب را چاپ کند، اما مسئولیت چاپ به پسرش رسید، جیکوب، کسی که آرشیو فراموش شده را از انبار یافت و آن را در سال ۲۰۱۶ به نمایش گذاشت.
