ایموجن کانینگهام عکاس فرمهای انتزاعی گیاهان در نزاع با عصر ماشین
بررسی سیر عکاسان فرمالیسم تا پلورالیسم | خلاصه کتاب عکاسی نمایی از مدرنیسم
نوشته: ون درن کوک | ترجمه: غلامحسین فتح الله نوری | انتشارات حرفه هنرمند
سایت تندیس تلخیص محدثه شادمهر
ایموجن کانینگهام عکاسی که با خلق فرمهای انتزاعی گیاهان به نزاع با عصر ماشین میرود. ایموجن کانینگهام (Imogen Cunningham (1883-1976 عکاسی که در سن نود سالگی همچنان شخصیت نافذی داشت. وی یکی از عکاسان مدرن پیشتاز بود که با استفاده از نور همچون پل استرند، فرمهای انتزاعی بهوجود میآورد، با این تفاوت که به جای تکیه بر اشیا، به خلق فرمهای جدید از گیاهان میپرداخت.
وی با گرفتن بورس تحقیقاتی در شیمی، عکاسی را در مدرسهی فنی درسدن آلمان آغاز کرد و توانست مشابه ارزان کاغذ پلاتین را با کاربرد ورقهای سرب و نمک بسازد.
وی سوژههای ذاتاً احساس برانگیز، گلهای بزرگ، ساده، زیبا و موزون را با برگهای گرد و مخروطی و کاکتوسهای خنجری را با تأکید بر نماهای نزدیک، جزییات هندسی و تمایل به جلوه دادن سایهها همچون سایه نمای کدر، به ترکیب بندیهای صوری تبدیل کرد.
کانینگهام در عکسی با عنوان آگاو به سال ۱۹۲۹، به زیبایی بکر هندسه در طبیعت اشاره دارد. گویی برگهای تیز، بلند، محکم و یکپارچهی آگاو بهطور ماشینی ساخته شده و دستهای از تیغههای سرنیزه را به ذهن متبادر میکنند؛ شکلی تهاجمی که نشانگر انرژی تولید شده به دست انسان است.
قاببندی دقیق وی از فرم گیاهان چنان مورد تحسین ادوارد وستون قرار گرفت که وی گزیدهای از آنها را در نمایشگاه «فیلم و عکس» نشان داد؛ نمایشگاه مشهوری که در سال ۱۹۲۹ در اشتوتگارت برقرار شد و عکاسان برجسته و پیشگامان عکاسی را گردهم آورد.
قسمتهای قبل از خلاصه کتاب عکاسی نمایی از مدرنیسم را اینجا بخوانید: