نمود هنر معاصر چین و ای وی وی در گالری ملی گرجستان-تفلیس
نگاهی به نمایشگاه خوشه ستارگان به همراه گزارش تصویری
سایت تندیس به قلم سحر افتخارزاده
گالری ملی Dimitri Shevardnadze یکی از مهمترین مراکز نمایشگاهی وابسته به موزه ملی گرجستان است که به ارائه هنر مدرن می‌پردازد. طبقه همکف این گالری با دو سالن، مختص نمایش آثار هنرمندان مطرح گرجستان است و سالن‌های طبقه زیرین برای نمایشگاه‌های مختلف در نظر گرفته شده. نام گالری از بنیانگذار آن گرفته شده، که نقاش و چهره‌ای شناخته شده در میان عموم مردم گرجستان بوده است. گالری در سال ۱۹۲۰ فعالیت خود را آغاز کرده، در ۲۰۰۷ با موزه ملی ادغام شده و در ۲۰۱۲ “گالری ملی Dimitri Shevardnadze” نام گرفته.
نمایشگاه Constellation که در چهار سالن طبقه زیرین گالری از ۸ ژوئن تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۷ برپاست به کیوریتوری Ami Barak منتقد و کیوریتور مستقل از پاریس و با همکاری John Dodelande مجموعه دار گرجی برگزار شده و در استیتمنت آن چنین می‌خوانیم؛
«این نمایشگاه رویداد بزرگ نمادینی است که برآیندی از آثار هنرمندان آوانگارد چینی را باز می‌نمایاند. هنرمندانی که عرصه هنر امروز چین را تحت تاثیر قرار داده‌اند. این نسل از هنرمندان دیگر وابسته به پیشینه یک تاریخ سیاسی نیستند و تبدیل به بازیگران عرصه بزرگتری شده‌اند؛ به تمام معنا جهانی. این جهانی شدن نشاندهنده فهمی از هنر به مثابه راهی اجتناب ناپذیر و حیاتی برای تعامل با مسائل سیاسی، اجتماعی و زیباشناختی است.
عنوان نمایشگاه Constellation برگرفته از اثر Zhao Zhao است چراکه این نمایشگاه گروهی خود «مجمع الکواکبی» از هنرمندان مختلف است.»
نمایشگاه شامل نقاشی، عکس، کلاژ، مجسمه و چیدمان است و گستره‌ای از متریال و نگرش‌های متفاوت به هنر را به نمایش می‌گذارد. لحن غالب مجموعه به سمت نقاشی آبستره متمایل است و پس از آن آثار مفهومی قرار می‌گیرند. 
در آثار آبستره هنرمندان اغلب درگیر بازی‌های تازه با متریال هستند و در بدو امر می‌توان به وضوح رد پای هنرمندان مطرح این عرصه را در بسیاری از آثار دنبال کرد. اما تفاوت در نوع برخورد با متریال و شگردهای شخصی اجرا است. در آثار مفهومی ایده‌ها ساده است و هنرمند به دنبال بیانی پیچیده نبوده پس فاکتورهای متعددی را تغییر نداده و به بیانی سلیس دست یافته.
تمرکز اصلی کیوریتور در انتخاب آثار بر نقاشی بوده – برای مثال چهار اثر نقاشی از Wang Yuyang انتخاب شده در حالی که تمرکز اصلی این هنرمند بر چیدمان است- و به همین جهت منظر جامعی از هنر امروز چین در همه ابعاد اجرایی آن به دست مخاطب نمی‌دهد. اما وجه اشتراک کلی آثار، ابداع در نوع اجرا و شخصی کردن برخورد با متریال و سادگی بیان است.
شیوه‌های اجرایی و نتیجه نهایی در اغلب موارد بازنمایاننده صبر، سکوت و ممارست هنرمند است و شاید این همان چیزی است که کیوریتور نمایشگاه به دنبالش بوده؛ روحیه‌ای آرام و محکم و ساکت و صبور.
در ادامه، آثار هر هنرمند به همراه استیتمنت آن خواهد آمد. نمی‌توان رویکرد یکسانی را در نوشتن توضیحات آثار دنبال کرد. در بیشتر موارد روند خلق اثر توضیح داده شده. در بعضی موارد شرح، توصیفی و در بعضی تفسیری است. ابعاد آثار در لیبل‌ها ذکر نشده است.
Wang Yuyang
Wang Yuyang نقاشی آبستره خلق می‌کند اما منبع الهام او تکنولوژی است.او از کدنویسی کامپیوتری و زبان باینری به عنوان یک زیر متن برای تولید کار خود بهره می‌گیرد.
Li Shurui
لی که بیشتر با مجموعه «نور» شناخته شده است با طیف نور بازی می‌کند و شیفته تصاویری است که نورهای ال ای دی پدید می‌آورند. تست رورشاخ یک تصویر تحریک کننده هیپنوتیزمی است. این اثر آبستره صرف است، تصویری بصری که هر کس در آن به چیزی متفاوت دست می‌یابد.
Liu Wei
Liu Wei محیط شهری و شهر خود را در تمرینی خطی و ریاضی‌گونه مورد مداقه قرار می‌دهد. او با هوای مخملی جی شهروارگی را در نقاشی‌هایی با پترن سیستماتیک و عمودی به پرسش می‌کشد.
این اثر درک ما از محیط‌های شهری را دچار گسست می‌کند و مرزهای ابرشهری را عقب می‌راند.
Ma Qiusha
معماری و طراحی فضا همواره تم ثابت کارهای ما کیوشا بوده. او ساختمانی مستعمراتی را با آبرنگ نقاشی می‌کند و سپس برای پنجره‌ها از تکه‌های مقوای براق استفاده می‌کند که با حرکت در مقابل نقاشی و انعکاس نور در آنها رنگ‌های متفاوتی به چشم مخاطب می‌خورد.
Yan Xing
آرتی سوپر آرتی یک پارودی است. گروهی مرد یقه سفید در حال تماشای یک پروجکشن یا فیلم هستند . یکی از آنها در حال خواندن برگه‌ای است که درباره آنچه دیگران می‌بینند، توضیح می‌دهد.
این اثر بر اساس کارهای ادوارد هاپر خلق شده. استفاده از صحنه‌ای واقعگرایانه که توسط هاپر ساختمان بندی شده به عنوان الگویی برای شکل دادن هفت اثر که با آثار گذشته هنرمند گره می‌خورد. با توجه به پیوند این هفت تابلو جای خالی شش تصویر دیگر در نمایشگاه احساس می‌شود. یان خینگ علاوه بر عکاسی آثار خود را در مدیوم‌های ویدئو، چیدمان و پرفورمنس نیز ارائه می‌دهد.
Zhao Zhao
بعد از یک تصادف اتومبیل که در آن سر ژائو به شیشه ماشین اصابت کرد، پترن‌های تولید شده در ترک‌های شیشه برای این هنرمند جذابیت زیادی پیدا کرد. در واقع این اتفاق منجر به شکل‌گیری مجموعه نقاشی هایپر رئالیستیک مجمع الکواکب شد که از روی جای اصابت گلوله به شیشه سکوریت کار شده. و هنرمند را به یاد کهکشان‌های بین ستاره‌ای می‌اندازد.
یک سال تمام زمان برده تا همه قطعات این اثر بریده شوند و جلا بخورند تا «متلاشی» متولد شود. همچون مجموعه خوشه ستارگان، هنرمند در اینجا نیز شکستن را به‌گونه‌ای خلق کرده که گویی نتیجه یک تصادف است، چیزی که قدرتی برای کنترلش نداریم و به این صورت توانسته کنترل بر فاجعه و تصادف را به دست بگیرد.
Zhao Zhao
ژائو که دوست آی وی وی بوده و هفت سال با او کار کرده بعد از آی وی وی هنرمندی است که از سوی جو سیاسی چین تحت فشار است. اثر «افسر» که در این نمایشگاه هم به نمایش در آمده یکی از آثار بحث برانگیز این هنرمند است. این مجسمه پیکره مامور پلیسی است که شکسته است و قطعات آن روی زمین ریخته. روی لباس این پلیس شماره‌ای هست که نشاندهنده تاریخ روزی است که آی وی وی توسط پلیس بازداشت شد و ۸۱ روز در زندان به سر برد آن هم به اتهام جرایم اقتصادی در حالی که مدرکی در میان نبود.
Wang Guangle
گوانجل خود را هم در زمان و هم در فضا قرار می‌دهد، و اینچنین روند نقاشی نتیجه را تحت تاثیر قرار داده و ایده آثارش در خلال مجموعه‌هایی نامتوالی تبدیل به محملی برای احساسات می‌شوند. در این دو تابلو با حرکت از لبه‌های بوم به مرکز آن در روشی منظم و مرتب در تبدیل تک رنگ‌ها به سطوح رنگی حسی از عمق پدید آمده.
این اثر تحت تاثیر سنتی قدیمی در منطقه سونگسی فوجی خلق شده، که بر طبق آن افراد مسن به عنوان نوعی آمادگی برای مرگ هر سال تابوت خود را رنگ می‌کنند. هنرمند در این اثر بوم را خوابانیده و لایه لایه رنگ را به آن افزوده و انتظار کشیده تا بتواند لایه بعدی را اضافه کند، این چنین هر یک از لایه ها رمزی از زمان هستند.
Zhao Yao
با الگوبرداری از کالیدوسکوپ روح برتر با پترن‌های هندسی، ساختاری خلسه‌آور بر پایه رنگ و فرم را برمی‌سازد. نقاشی‌ها مسطح هستند؛ آرایش هندسی بین سیاه، سفید و خاکستری روی کتان. استفاده از پارچه کتان در مقابل پارچه معمول مورد استفاده برای بوم اشاره‌ای است به استحکام پارچه و منطبق است بر پیشینه تاریخی کار(Labor) و شغل(Work). ژائو یائو در سفری ده روزه نقاشی‌هایش را به کوهستان‌های تبت برده تا در آنجا توسط یک کاهن مقدس، متبرک شود . این سفر جزیی از روند شکل گیری اثر شده است.
طرح‌های هندسی و خطای دیدی که هنرمند در اثر خود به کار بسته، تکثیر شده، بسط یافته و با رنگ انباشته شده. هیچ اطلاعاتی در میان نیست تا افکار مخاطب درباره اثر را تغییر دهد و معنای اثر با توجه به پیشینه، مذهب و فرهنگ هر مخاطب و همچنین دانش و تجربه او نسبت به هنر معاصر در ذهن او شکل می‌گیرد.
Hu Xiaoyuan
استایل مینیمال و در عین حال بسیار شاعرانه هو بیان خود را در گستره وسیعی از اشکال مختلف یافته است. او با دستور زبانی هنری در ذات چیزها و تجربیات زندگی روزمره کنکاش می‌کند. این دستور زبان بر پایه مواد و المان‌های طبیعی همچون مو، پارچه کهنه، چوب، حشرات و ابریشم خام ساخته شده است. همانطور که در این اثر نیز به جای قلمویی عادی از حشرات برای نقاشی استفاده کرده است.
Xie Molin
Xie Molin یک ماشین سه محوری رنگ افشان ساخته که شکل تازه‌ای از نقاشی با دقت بسیار بالا را ممکن می‌سازد. این ابزار امکان کاوش یک نوع رسمی و قراردادی از نقاشی کردن را به هنرمند می‌دهد. یک رفتار منظم برای رنگ گذاری و مدیریت رنگ آمیزی و رنگ دانه‌ها.
Zhang Zhenyu
ژنیو طی سال ۲۰۰۸ هر روز ساعت‌های متوالی را صرف بریدن مطالب روزنامه چاینا دیلی کرد. او عکس‌ها، پاراگراف‌ها و تیترها را از مقالات مختلف قلم گرفت و خط زد. در این سری آثار هنرمند با رویکردی فاعلانه و هدفمند در گزینش، اطلاعات را طی یک نابودگری آشکار محتوا، دگرگون می‌کند.
مجموعه خاک ژنیو از هزاران لایه خاکی تشکیل شده که هنرمند از کف خیابان‌ها جمع کرده و سپس به آن چسب اضافه کرده، هر لایه را برق انداخته و دوباره لایه‌ای دیگر به آن اضافه کرده. نتیجه کار سطحی آینه‌ای است که کوچکترین شباهتی به شکل اولیه متریال ندارد.
Lu Pingyuan
تاریخ-نقاشی‌های ان کاوارا که مجموعا به عنوان امروز (۱۹۶۶-۲۰۱۳) شناخته می‌شوند ثبت کننده هیچ چیز نیستند مگر روزی که هر یک در آن خلق شده‌اند.
مجموعه ان کاوارا امروز، نشانی از گذشته است در حال و ادای دینی است به ان کاوارا. به واسطه این نقاشی‌ها لو ناممکن بودن فراخواندن بازمانده‌های گذشته را گوشزد می‌کند.
Xu Qu
آثار Xu Qu جامعه جهانی ما را به پرسش می‌کشد و جذابیت وسواسگونه روابط قدرت را به نمایش می‌گذارد. اخیرا برای باز تولید تجربیات فضایی و زمانی در آثارش از نقاشی و نورپردازی بهره می‌گیرد. این هنرمند در کاوش فرم‌های متعدد هنری شناخته شده است. در اینجا ساختمان موزاییکی گریزی به اسطوره می‌زند و رویکردی شاعرانه و ظریف را به کار می‌بندد.
Zhang Ding
در این سری آثار دینگ از نقاشی آبمرکب الهام گرفته است. به کارگیری متریال غیر مرسومی چون ورق طلا مانند چشم اندازی است که در عین حال که از سنت کهن چینی بریده شده نیز خود را در سنت مدرنیستی غوطه ور می‌سازد.
Ai WeiWei
آی وی وی در این اثر شیئی کمیاب و نفیس را تکثیر کرده است. او فنجان‌هایی بدلی ساخته تا شیفتگی نامعقول به شیء از سوی قشر ثروتمند چین که برای یک فنجان چینی میلیون‌ها پول پرداخت می‌کنند را به نقد بکشد. این نسخه‌های بدلی در عین این که فنجان سنتی اصل را بی ارزش می‌کنند به کار هنری هنرمند بها می‌دهند.
Lu Shanchuan
این اثر تابلویی پنج متری از جمعیت گرداگرد کعبه است. هنرمند تصویری که هر روز در اخبار می‌بینیم را تبدیل به یک نقاشی با جرم رنگ بسیار بالا کرده. او یک تمثال نمادین را بدل به یک منظره در مقیاس عظیم کرده است.
Chen Wei
در این اثر Chen Wei لنز دوربینش را برای تبدیل فضایی شهری به یک عکس نقاشی گونه به کار گرفته. او با مدیوم عکاسی بازی کرده و یک ترکیب بندی تازه تولید کرده که در آن همبستگی نور، رنگ و پندارهای جمعی صحنه‌ای شاعرانه خلق کرده است.
Xu Zhen
درگیر شدن با خلق ایده های تازه و رویکردهای نوین در کارهای ژن Xu Zhen مشهود است. در این اثر هنرمند قطعاتی از مواد مختلف را بر هم سوار کرده و چهل تکه‌ای خلق کرده که ارجاعات بسیاری به کارتون و آثار کمیک دارد.
نقد نمایشگاه دیگر از سحر افتخارزاده را اینجا ببینید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نگاهی به نمایشگاه آثار سهند حشمتی افشار | هر کدامتان میتوانید بر روی این مبل بنشینید
نگاهی به نمایشگاه آثار سهند حشمتی افشار سهند بیجه کلام زنجانی | هر کدامتان میتوانید بر روی این مبل بنشینید نگاهی به نمایشگاه آثار سهند حشمتی افشار در گالری طراحان آزاد سایت تندیس یه قلم سحر افتخارزاده سهند حشمتی افشار که در نمایش قبلی آثار خود به نفسِ طراحی و اشتراکات آن با ضرباهنگ موسیقی پرداخته بود در آثار اخیر سادگی طراحی را محملی برای نقد اجتماعی و به پرسش کشیدن داوری اخلاقی قرار داده است. در مجموعه قبلی روزمرگی […]
