برایان تیلور | رهایی از رئالیسم با چاپ آلترناتیو
آشنایی با عکاسان معاصر در پرونده آنچه برعکس می‌نماید
سایت تندیس ترجمه امیر کوشامنش
برایان تیلور Brian Taylor
زمانی که انسان به سوی ثبت واقعی‌ترِ آنچه که می‌دید پیش می‌رفت. چاپ عکس مسیر خود را طی کرد و به بالاترین نقطه خود رسید. حال که انسان توانست واقعی‌ترین چاپ را از یک عکس داشته باشد، چیز بیشتری برای ارائه پیدا نکرد. و به ناچار برای جهش از روی این واقعیت وارد مرحله جدیدی شد؛ با دخالت در مراحل ظهور و چاپ عکس توانست تأثیر خود را در این مرحله همانند مراحل دیگر عکاسی به جای گذارد. با دخل و تصرف انسانی، آن را از رئالیسم رهانیده و آزادی تفکر و اندیشه را در مواجهه با اثر، بیش از گذشته نمایان ساخت. 
برایان تیلور در توسان آریزونا متولد شد. او مدرک کارشناسی خود را در رشته هنرهای تجسمی از دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه استنفورد دریافت نمود، و سپس با مدرک M.F.A از دانشگاه نیومکزیکو فارغ‌التحصیل شد.
برایان را به خاطر اکتشاف نوآورانه خود در زمینه فرآیند ظهور عکاسی با استفاده از تکنیک‌های چاپ آلترناتیو قرن نوزدهم، ترکیب مواد و چاپ کتاب‌های دستی می‌شناسند. کارهای او در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی بین‌المللی فراوانی نمایش داده شده است و همچنین در مجموعه‌های دائمی مانند کتابخانه بین‌المللی Bibliotheque پاریس، موزه ویکتوریا و آلبرت لندن، موزه هنر مدرن سانفرانسیسکو، موزه هنر لس‌آنجلس و موزه بین‌المللی عکاسی در جورج استمن، راچستر، نیویورک موجود می‌باشند. عکس‌های او در نشریات و مجلات مختلف از جمله آمریکن فوتوگرافر، فوتو آسیا، کالر فوتوگرافی، فتوگرافیک پاسیبیلیتی و آرت‌ورک چاپ شده است.
برایان برای مدت سی سال در موسسات و دانشگاه‌های مختلفی از جمله موسسه Friends of Photography، دانشگاه کالیفرنیا در سانت کروز و برکلی، دانشگاه استنفورد، موسسه فوتو آلیانس و f/295 در کارنج ملون به تدریس عکاسی مشغول بوده است. برایان در حال حاضر مدیر اجرایی مرکز هنر عکاسی در کرمل کالیفرنیاست.
او درباره مجموعه «هنر خرده شدن» می‌گوید: « تصاویر این مجموعه از روش‌های چاپ موسوم قرن نوزدهمی ساینوتایپ و گام بی‌کرومات تولید شده‌اند. من تصویر را با لایه‌های مختلف امولسیون می‌سازم و اینگونه با لمس آن، مزّه شیرین هنر را می‌چشم. من معتقدم هنری که با لمس دست انسان بوجود می‌آید مثل یک رایحه فراگیر، روح انسان را در آن طنین‌انداز می‌کند. »
هر چاپ ابتدا به صورت یک ورق کاغذ آبرنگ که با یک لایه امولسیون ساینوتایپ پوشش داده شده آغاز می‌شود. کاغذ برای دقایقی با یک نگاتیو تمام سایز در معرض نور آفتاب گذاشته می‌شود. پس از ظهور، عکس با رنگدانه آبی ظاهر می‌شود. سپس با یک لایه گام بی‌کرومات (حاوی رنگدانه سبز) پوشانده شده و در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد. تأثیر دومین اکسپوز مستقیماً بر روی قسمت‌های آبی عکس بوده و تُن رنگی عکس را به سبز طبیعی تبدیل می‌کند. سومین اکسپوز رنگدانه‌های قهوه‌ای تولید کرده و عکس را گرم‌تر می‌کند و حالت طبیعی رنگ چوب را به عکس می‌دهد. اکسپوز نهایی در رنگدانه سیاه اعمال شده و سایه‌های تصویر را عمیق‌تر می‌کند. این چهار اکسپوز چندین روز زمان می‌برد. کار پایانی مجموعه‌ای از رنگدانه‌های وینسور نیویتون‌گواش چاپ شده بر روی کاغذ آبرنگ است.
یکصد سال پیش، سرگئی مایخیلویچ عکاس بزرگ روسی، فرم عکاسی رنگی مخصوص به خود را اختراع کرد و در سفری که به سرتاسر کشور داشت، عکس‌های رنگی باورنکردنی از مناظر، آثار تاریخی و مردم کشورش گرفت. او برای هر تصویر، سه عکس گرفت. هر عکس را با قرار دادن صفحات شیشه‌ای رنگی مختلف در جلوی دوربین ثبت کرد، یکی با فیلتر قرمز یکی با سبز و یکی با آبی. سپس صفحات شیشه‌ای را با هم ترکیب و یک عکس جادویی ایجاد کرد. در سال ۲۰۱۱ و پس از دیدار برایان با یکتاپرینبرگ، او مراحل عکاسی سرگئی مایخیلویچ را از طریق ایشان دنبال کرد، البته به صورت دیجیتال؛ به این صورت که یک عکس دیجیتال گرفت و عکس را با استفاده از فتوشاپ به کانال‌های رنگی سبز و قرمز و آبی بخش بندی کرد. سپس هر کدام از آنها را به صورت نگاتیو با رنگدانه‌های رنگی و با استفاده از روش‌های بسیار زیبای قرن نوزدهمی یعنی همان گام بی‌کرومات چاپ کرد. تصویر نهایی کمی سورئال و ناقص بود. حتی جای قلمو (بُرسی که در مراحل چاپ گام بی‌کرومات استفاده می‌شود) در قسمت‌های مختلف عکس، رنگ‌های متفاوتی از خود به جا گذاشته بود. او از این تناقص لذت برده و از اینکه کارش اینگونه با دست هنرمند دستخوش تغییر شده بود بسیار خوشنود گردید. او سپس کتابی را که عکس‌های آن با روش ژلاتین نقره درست شده بود چاپ کرد.
اگر بخواهیم در مورد مجموعه شعرها و عکس‌های هنرمند صحبت کنیم باید به این نکته اشاره کنیم که اساساً عکاسان به این اعتقاد دارند که یک عکس از هزاران کلمه تشکیل یافته است. امّا شاعران بر این باور هستند که این کلمه است که از هزاران عکس تشکیل یافته. عکاسان بر روی صحنه‌ها کار می‌کنند درحالیکه شاعران بر روی هجاها. برایان می‌گوید: «من سال‌ها جوری روی عکس‌هایم کار کردم که حرف بیشتری برای بیان داشته باشند. شعر می‌تواند پنجره‌ای باشد که ما برای بزرگتر نشان دادن واقعیتی که بین عکس‌هایمان نهفته است مقابل بیننده قرار می‌دهیم و با استفاده از آن، چرایی موضوع را شرح می‌دهیم.
عکاسی و شعر هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارا می‌باشند، اما همچنان در تلاش برای بیرون کشیدن نظم از هزاران هزار درهم‌ریختگی‌های روزانه هستند. او می‌گوید: «شعر به من این اجازه را می‌دهد تا عکاسی را از بند رئالیسم رها سازم و این کلمات مجلل به من آزادی سفر به هر جا و تصور هر چه می‌خواهم را می‌دهند، بدون اینکه نیاز باشد مقابل یک موضوع واقعی بایستم.»
همانطور که کافکا نوشت: « شما نیازی به ترک اتاق خود ندارید. پشت میز خود بنشینید و گوش کنید. حتی گوش هم نکنید فقط صبر کنید، تنها و آرام باشید. جهان، خود را آزادانه به شما عرضه می‌کند و خود را آشکار می‌سازد، انتخاب دیگری ندارد، حتماً شما را به وجد می‌آورد. »
پرونده قبلی آشنایی با عکاسان معاصر را در لینک زیر مشاهده کنید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که اینگونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
پائو بوسکاتو استاد موقعیت های طنز در عکاسی خیابانی
پائو بوسکاتو استاد موقعیت های طنز در عکاسی خیابانی آشنایی با عکاسان معاصر در پرونده آنچه برعکس می‌نماید | قسمت دوم سایت تندیس ترجمه امیر کوشامنش پائو بوسکاتو Pau Buscató عکاسی خیابانی شاخه‌ای از عکاسی مستند بوده که انسان را به عنوان موضوع اصلی عکس مورد توجه قرار می‌دهد. ثبت لحظات حضور انسان در محیط، گاه مبهم و غیر قابل تفسیر و یا حتی سورئال است. روابط میان انسان‌ها با محیط شهری، ناهنجاری‌های اجتماعی و… مانند کلماتی هستند که با […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که اینگونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
هیرویوکی ماسویاما عکاسی که در زمان سفر می‌کند
هیرویوکی ماسویاما عکاسی که در زمان سفر می‌کند آشنایی با عکاسان معاصر در پرونده آنچه برعکس می‌نماید سایت تندیس ترجمه امیر کوشامنش هیرویوکی ماسویاما hiroyuki masuyama علاقه هیرویوکی ماسویاما به سفر در زمان باعث شده تا او با دوربین خود دست به نقاشی بزند. او با استفاده از دوربین و به‌کارگیری ابزار دیجیتال سعی بر بازنمایی تصاویر نقاشان معروف قرن نوزدهم داشته است. همانگونه که می‌دانیم عکاسی با پیشرفت روزافزون علم پیشرفت چشمگیری داشته؛ علی‌الخصوص در زمینه‌های نرم‌افزاری به راحتی می‌توان […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که اینگونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
عکاسان معاصر و بازنمایی تجربه زیست | لیزا کرسی عکاس نازیباهای زیبا
عکاسان معاصر و بازنمایی تجربه زیست | لیزا کرسی عکاس نازیباهای زیبا آشنایی با عکاسان معاصر در پرونده آنچه برعکس می‌نماید سایت تندیس ترجمه امیر کوشامنش لیزا کِرِسی lisa kereszi تأثیرات محیط بر زندگی عکاسان بزرگ در دوران کودکی تأثیر به سزایی در آثار آنها داشته است. این تأثیر در مورد لیزا کرسی نیز به وضوح قابل مشاهده می‌باشد و ما شاهد یک جریان زندگی شخصی در کارهای هنرمند هستیم. گاراژ اوراقی، جایی که هنرمند در آنجا بزرگ شده، حتی […]
