خانه عامری ها را ثبت ملی کردند، آن هم از نوع اضطراری‌اش؛ گفتند آن‌قدر نفیس است که هیچ جایگزینی برایش ندارند، اما امروز خانه عامری ها با خاک یکسان شده و وسط ساختمان خانه، «تاورکرین» جولان می‌دهد.
به گزارش تندیس به نقل از ایسنا، بیش از دو سال از زمانیکه مالک مجتمع تجارت جهانی خانه عامری ها را خرید تا برای این مجتمع پارکینگ بسازد می‌گذرد؛ زمانیکه کمیته پیگیری خانه‌های تاریخی تهران، سریع دست به کار شد و با تهیه پرونده ثبتی این خانه، موفق شد آن را به صورت اضطراری در فهرست آثار ملی ثبت کند، اما چه فایده؟
به گزارش ایسنا، عمارت تاریخی «عامری‌ها» از جمله‌ی خانه – باغ‌های متعلق به اواخر دوره‌ی قاجار و متعلق به سال ۱۳۰۵ هجری شمسی در محله‌ی فردوسی است. این خانه – باغ در زمینی به مساحت ۲ هزار و ۷۵۰ مترمربع در ضلع جنوب غربی میدان فردوسی قرار دارد.
این خانه متعلق به شخصی بود به نام سلطان خان محمد عامری فرزند (نصرالله نائینی – ملقب به اسدالسلطنه) متولد ۱۲۶۸ ه خورشیدی ، فارغ التحصیل مدرسه آمریکایی تهران (آموزگار همان مدرسه در سالهای آتی) بعدها شد، رئیس دفتر و معاون سید ضیاء الدین طباطبایی و عضو کمیته آهن یا فولاد یا همان کمیته زرگنده که نقش به سزای در شکل گیری کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ داشت. در دوره چهارم مجلس شورای ملی منتخب مردم شهر نائین بود اما به علت شرکت در جلسات کمیته زرگنده و حضور فعال در کودتای ۱۲۹۹ اعتبار نامه او رد شد. سلطان خان محمد عامری در دوره ششم مجلس شورای ملی به عنوان نماینده نایین انتخاب شد و به تهران آمد و قسمتی از ملکی را که متعلق به خاندان امین دارالضرب بود و در پشت خندق ناصری قرار داشت ، خرید و در همان سال عمارتی ۲ طبقه در آن زمین بنا نمود و آن خانه شد ” خانه عامری ها “.
منبع (ایسنا)
