آغاز سیزدهمین دوسالانه عکس ایران

[one_third]ایسنا:

سیزدهمین دوسالانه عکس ایران با حضور عکاسان،‌ علاقه‌مندان و مسوولان وزارت ارشاد در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران افتتاح شد.
در ابتدای این مراسم که عصر امروز (یکشنبه، ۵ بهمن‌ماه) برگزار شد، مجید ملانوروزی – مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی و رییس موزه‌ی هنرهای معاصر – با اظهار خرسندی از برگزاری سیزدهمین دوسالانه عکس ایران، گفت: این برنامه‌ی فرهنگی، پیش از این توسط دولت برگزار می‌شد و امسال برای اولین‌بار به انجمن عکاسان ایران واگذار شده است. این حرکت به‌دلیل نخستین بودنش قطعا کم‌وکاستی‌هایی دارد، اما به اعتقاد من، بهتر است مانند دیگر رویدادها در دنیا که یک بنیاد تخصصی دارند، موسسه‌ای به‌وجود آید که بتواند به جای برگزاری دوسالانه، بینال تهران را راه بیندازد. دولت هم بهتر است به‌عنوان حامی، ناظر و سیاست‌گذار بسترها را فراهم کند.
او افزود: همه‌ی کارهای این دوسالانه از انتخاب دبیر و داوران گرفته تا تعیین موضوع آن، برعهده‌ی انجمن عکاسان بوده است. ما به‌دنبال این هستیم که برگزاری این دوسالانه، آخرین برنامه از این دست برنامه‌ها باشد و با راه‌اندازی بینال تهران، همه‌ی انجمن‌های هنری کارهای نوآورانه و خلاقانه‌ی خود را به‌نمایش بگذارند. این امر با کمک دولت و شهرداری رقم می‌خورد. شاید حدود ۵۰ سال پیش، بینال تهران جزو پنج بینال بزرگ دنیا بود، اما حالا جزو ۱۳۰ بینال دنیا هم جایی ندارد.
در بخش دیگری از این مراسم، اسماعیل عباسی – دبیر سیزدهمین دوسالانه‌ی عکس ایران – پشت تریبون رفت و گفت: این دوسالانه با فاصله‌ی ۲۷ سال از نخستین نمایشگاه عکس که در سال ۱۳۶۶ در موزه‌ی هنرهای معاصر برگزار شد، رقم می‌خورد. ۱۳ نمایشگاه هر کدام با استدلال‌های خود، ارائه شدند. برخی از آن‌ها اصرار به ملی بودن داشتند، برخی می‌خواستند بین‌المللی باشند، بعضی از آن‌ها دست‌ودلبازانه بودند و بعضی دیگر، در نهایت خفت برگزار شدند. گروهی، از آن‌ها دفاع کردند و گروهی هم خرده گرفتند. عده‌ای به‌خاطر دولتی بودن، از آن‌ها فاصله گرفتند و برخی هم به‌خاطر منزلتی که به حق یا ناحق برای خود قائل بودند، به میدان رقابت نیامدند.
او درباره‌ی برگزاری این دوسالانه، اظهار کرد: شورای سیاست‌گذاری سیزدهمین دوسالانه عکس ایران پس از بحث‌های فراوان، فراخوان خود را در دو بخش منتشر کرد. بخش اول، آرت فوتوگرافی بود که پذیرای مجموعه عکس‌ها و استیتمنت‌های آن‌ها بود. در این بخش ۴۸۸ نفر با ۵۴۱ اثر شرکت کردند که در نهایت، ۱۹ مجموعه برگزیده شدند. بخش دوم شامل آثار تک‌عکس و خلاقانه بود که ۱۱۲۲ نفر با ۳هزار و ۷۷ عکس در آن شرکت کردند که نهایتا ۳۸ عکس انتخاب شد.
عباسی ادامه داد: این دوسالانه با این‌که «سیزدهمین» دوسالانه‌ی عکس است، اما برای ما خوش‌یمن بود؛ اما با حرف‌های آقای ملانوروزی مبنی بر این‌که این شاید آخرین دوسالانه‌ی عکس باشد، این خوش‌یمنی بیشتر به چشم می‌آید!
او اضافه کرد: در دنیای عکاسی، کسی جای کسی را تنگ نکرده همان‌طور که سومین همایش «ده روز با عکاسان» حضور لذت‌بخشی برای ما بود، این دوسالانه نیز همین‌طور است. قرار بود در کنار این دوسالانه، از دو عکاس پیشکسوت تجلیل کنیم که یکی از آن‌ها به دلایل نامعلومی پوزش خواست و دیگری هم که تا هفته پیش با ما همراه بود، انصراف داد.
مسعود زنده‌رود کرمانی – رییس انجمن عکاسان ایران – یکی از سخنران این مراسم بود.
او با اشاره به این‌که سیزدهمین دوسالانه‌ی عکس به‌عنوان اولین حرکت در برگزاری این رویداد هنری توسط انجمن عکاسان ایران، تجربه‌ی خوبی است، اظهار کرد: ما اولین انجمنی هستیم که دوسالانه را از اجرا تا محتوا، خودمان برگزار کرده‌ایم و برای این کار نیز شش سال جنگیدیم. سه دوره هیئت مدیره بر سر برگزاری این دوسالانه توسط انجمن، با مرکز هنرهای تجسمی بحث داشت تا بالاخره این مرکز و معاونت هنری وزارت ارشاد اطمینان حاصل کردند که انجمن می‌تواند این کار را انجام دهد. در این مسیر هیچ‌گاه حضور دوستانی را که به اعتقاد آقای ملانوروزی دولتی بودند، در کنار خود نداشتیم و همه‌ی این اتفاق به‌خاطر حضور دوستانی بود که به ما اعتماد کردند.
او همچنین گفت: شورای هنری و برنامه‌ریزی ساعت‌ها درباره‌ی چگونگی برگزاری دوسالانه بحث و تبادل نظر داشت که مشخص شود با چه رویکردهایی به این رویداد نزدیک شود که به هنر معاصر دنیا نزدیک باشد.
زنده‌روح کرمانی در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: ما توانستیم بعد از سه دوره، به موزه‌ی هنرهای معاصر برگردیم. طبیعتا وقتی نام موزه می‌آید، نوع نگاه به دوسالانه و انتخاب چیدمان آثار متفاوت می‌شود. برگزاری این دوسالانه اولین تجربه‌ی تخصصی در واگذاری رویدادهای هنری به انجمن‌ها است و شاید شروعی باشد که این دوسالانه‌ها را به‌صورت مجموعه‌ای در بینال تهران داشته باشیم.
وی افزود: در این دوسالانه برای اولین‌بار، تمام آثار روی کاغذ آرت فتوگرافی چاپ شده‌اند و این کار زیر نظر خود عکاسان انجام شده است.
علی مرادخانی – معاون امور هنری وزیر ارشاد – نیز با حضور در حاشیه‌ی افتتاحیه‌ی سیزدهمین دوسالانه عکس ایران، گفت: هدف دولت‌ها برگزاری بهتر رویدادهای تجسمی است. آن‌طور که به من گفته شده، روند برگزاری سیزدهمین دوساله‌ی عکس بسیار خوب است و من احساس خوشبختی می‌کنم که انجمن توانست با کار تخصصی و پیگیری مباحث اساسی، در برگزاری این دوسالانه، کمک ما باشد.
وی ادامه داد:‌ باید برای این نوع برنامه‌ها یک سند چشم‌انداز تعریف شود تا دولت برای پنج سال بعد بداند که می‌خواهد چه کاری کند. یکی از این کارها فراهم کردن زیرساخت نیروی انسانی است. طبیعی است که خود دوستان می‌توانند با در اختیار گرفتن برگزاری این رویدادها، به دولت برای رسیدن به اهدافش کمک کند و دولت هم از نظر فراهم کردن امکانات، به آن‌ها کمک می‌کند.
مرادخانی در بخش دیگری از سخنانش درباره‌ی برگزاری یک دوسالانه‌ی جامع شامل همه‌ی رشته‌های هنرهای تجسمی، اظهار کرد:‌ برای رسیدن به این هدف، کار زیادی داریم. باز هم باید به بحث چشم‌انداز توجه کنیم تا بتوانیم به خیلی از مشکلات و ضعف‌های‌مان پی ببریم و برنامه‌ریزی درستی داشته باشیم.
او افزود: مهیا بودن شرایط برای برگزاری این دوسالانه ‌ا نسبی است. ما هم می‌خواهیم با امکانات‌مان در این شرایط نسبی، بهترین موقعیت را در هنرهای مختلف مانند تئاتر، موسیقی، تجسمی، مد و لباس داشته باشیم.