[one_third]ایسنا:[/one_third]
غافلگیرى مخاطب، نخستین واکنش دیدارکنندگان از آخرین نمایشگاه سال گالری اثر است.”ارائه تنها یک اثر در گالرى اثر“؛ “زندگى” کانسپچوال آرتى از رضا لواسانى ست که همه فضاى گالرى را به خود اختصاص داده است؛ میزى بزرگ و مجلل که قصد دارد زندگى را از منظر هنرمندش روایت کند و دیدار کننده باید گرد میز بچرخد و با تماشاى اشیا و موجودات روى میز، معناى خاص خود را دریابد؛ لذا بدیهى ست اگر هر مخاطب بنا به تجارب زیسته‌اش از این اثر، به تلقى خاص خود دست یابد.
اثر “زندگى” شامل میزى به شکل اِل به طول ۱۷ متر است که روى آن علاوه بر ظروف معمول مانند بشقاب، کاسه و قاشق؛ مجسمه هاى کوچکى از اسب، پرنده، گلدان، شمعدانى… حضور استعاره اى دارند که بر فرازشان چلچراغى بزرگ نصب است؛ جالب اینجاست که همه چیز این ضیافت با تکنیک خمیر کاغذ (پاپیه ماشه) پدید آمده‌اند که در تحلیل اثر بسیار مهم است.
رضا لواسانى در میان انبوه دیدار کنندگان، توضیح درباره اثرش را به این بیت حضرت حافظ ارجاع داد که بر ورودى نمایشگاه دیوار نوشت شده است: “در ره عشق از آن سوی فنا صد خطر است / تا نگویی که چو عمرم به سر آمد رستم.”
مدیر گالری اثر در پاسخ به این سوال که ارائه یک اثر در نمایشگاه رویکردى پیشروست که در عین جذابیت، ممکن است صرفه اقتصادى نداشته باشد گفت: “گالری اثر با یازده هنرمند به صورت مستمر کار می‌کند و در تمامی پروژه‌های آن‌ها همکاری دارد، بنابراین قرار نیست تنها آثاری را به نمایش بگذاریم که بازار فروش دارند. گالری اثر آثار هنری که زاییده تفکر این هنرمندان است را در طول سال‌های کاریشان به نمایش می‌گذارد، پیداست که در کنار توجه به فروش آثار هنرى که شاکله هر گالرى ست، توجه ویژه اى به رویکرد فرهنگى و خلق جریان هاى هنرى داریم.”
او درباره چیدمان پاپیه ماشه رضا لواسانی گفت: “این یک کار موزه‌ای محسوب است و قرار است گالرى اثر آن را در موزه‌ها ونمایشگاه‌های مختلف سراسر دنیا به نمایش بگذارد.”
او با یادآورى این نکته که رضا لواسانی برگزیده چهارمین بینال مجسمه سازی ست، این هنرمند را صاحب زبان هنرى خاص خودش معرفى نمود و گفت: “ایده نو و زاویه نگاه خاص به زندگی، همیشه در آثار لواسانى جارى ست که در طرز برخورد او با جهان هستی ریشه دارد، بنابراین اثر “زندگی” به صورت آنی شکل نگرفته و ماحصل یک جهان بینى خاص به هستى ست؛ از این روست که لواسانى سه سال براى آن وقت گذاشت. غیر از این می‌توان گفت که این اثر گزیده‌ای از زندگی رضا لواسانی تا به امروز است و به اینجا ختم نمی‌شود و این زندگی ادامه دارد.”
مدیر گالرى اثر در تشریح اثر چیدمان “زندگى” گفت: “وقتی به این اثر نگاه می‌کنیم ابتدا شکوه، جلال و جبروت زیادی را می‌بینیم، اما با تعمق بیشتر فراز و فرودهایى که در مسیر زندگی هست را نیز در آن می‌ابیم؛ رومیزی‌هایی که چروک شده‌اند و… در آخر نیز گویى زندگی که خلوت و ساده شده و به حداقل رسیده را می‌بینیم. به لحاظ تکنیکی همه چیز در این اثر تکه تکه است، مانند خود زندگی که تکه‌ای از آن وجود دارد و قسمت‌های دیگر به آن اضافه می‌شود.”
او افزود: “لواسانى سالهاست که از تکنیک پاپیه ماشه برای خلق آثارش بهره می‌گیرد اما این بار ابعاد اثرش خیلی بزرگ‌تر شده است. او از کاغذ بازیافتی برای خلق آثارش استفاده می‌کند و آن را رنگ نمی‌زند و اعتقاد زیادی به چرخه زندگی دارد، کاغذی که از طبیعت می‌آید و تبدیل به یک اثر هنری می‌شود و در نهایت به طبیعت بازمی گردد. او در واقع تکنیک آثارش را متناسب با مفهوم مورد نظرش بکار می‌گیرد.”
مجد در مورد چینش این اثر با ابعاد بسیار بزرگ در گالری اثر توضیح داد: “پایه‌های می‌ز‌ها و قسمت‌هایی از لوس‌تر به چند تکه تقسیم می‌شوند و این تکه‌ها به هم نصب می‌شوند، بنابراین کار بسیار سنگین و زمان بری است. یکی از می‌ز‌ها و چلچراغ بزرگ را با خود به آرت اینترنشنال استانبول برده بودیم، نصب کار و اینستال کردن آن کار بسیار مشکلی بود اما در آنجا پنجره‌ای بود که به تنگه بسفر باز می‌شد و مسجدی به چشم می‌خورد این اثر در نورهای مختلف در آن فضا بسیار دیدنی بود و داستان زندگی را نمایش می‌داد.”
مدیر گالرى اثر خاطرنشان کرد: “این نمایشگاه آخرین نمایش سال ٩٣ گالری اثر است و چون نمایشگاه ویژه‌ای است زمان آن را بیشتر از نمایشگاه‌های قبلی گذاشتیم و تا ۲۰ اسفندماه در گالری اثر به تماشاست تا مخاطبان به بازدید از این اثر استثنایی بیایند و از نزدیک شاهد روایتی از زندگی باشند.”
گالرى اثر یکشنبه تا پنجشنبه ساعت ۱۱ تا ۲۰ و جمعه‌ها ۱۶ تا ۲۰ زندگى را نمایش مى دهد؛ نشانى گالرى اثر خیابان ایرانشهر، خیابان برفروشان، روبروی خانه هنرمندان، شماره ۱۶است.
