بازگشت به شکوه عکاسانه
نقدی بر نمایشگاه عکس فروسرخ، حسین بهرامی، گالری پلتفرم۳
سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر
اوج شکوه عکاسی لحظه‌ایست که فن و هنر در هم ادغام می‌شوند و چیزی خلق می‌شود که تجسم رویای چندهزارساله تاریخ هنر برای بازنمایی جهان بیرونی است.
حسین بهرامی از جمله آخرین سنگرهای به جا مانده از این شکوهمندی است، او که تا سال‌ها پس از سیطره عکاسی دیجیتال همچنان در حوزه چاپ دستی عکس فعالیت می‌کرد و به حق یکی از متخصصین حوزه عکاسی آنالوگ در ایران محسوب می‌شود، اینک نمایشگاهی از آثار عکاسی فروسرخ خود را در پلتفرم۳ به تماشا گذاشته است.
آثاری در قطع متوسط و کوچک که شامل ۱۷ عکس سیاه و سفید آنالوگ می‌شوند، استفاده از چاپ آرت پرینت که نوعی چاپ جوهر دیجیتال با کیفیت بسیار بالاست در کنار کیفیت عکاسی با نگاتیو موجب شده آثار از لحاظ فرم ارائه بی نقص و چشم‌نواز باشند.
بیشتر آثار این مجموعه عکس‌های منظره است، که شامل مناظر طبیعی و معماری می‌شود و همانگونه که از عکاسی فروسرخ انتظار می‌رود مناظر به واسطه ویژگی‌های تکنیکی این نوع عکاسی وجهی رویاگون و وهم‌انگیز یافته‌اند.
عکاسی فروسرخ یا مادون قرمز نوعی از عکاسی است که در آن بازتاب پرتو فروسرخ که از حوزه بینایی چشم انسان خارج است توسط دوربین ثبت شده و به تصویر در می‌آید.
تهیه این نوع تصاویر به نوع دوربین مورد استفاده باز می‌گردد، در دوربین‌های دیجیتال استفاده از فیلتر فروسرخ که تمام نورهای مرئی را حذف و تنها به تابش فروسرخ اجازه عبور می‌دهد یکی از راه‌های رایج است و راه دیگر دستکاری مکانیکال در ساختار دوربین است که به واسطه آن موانع رسیدن پرتو فروسرخ به سنسور برداشته شده و دوربین قادر به ثبت آن می‌شود.
اما در دوربین‌های آنالوگ یا فیلمی مسیر به گونه‌ای دیگر است در این نوع دوربین این فیلم فروسرخ است که نقش اصلی را بازی می‌کند و عکاس می‌تواند با استفاده از یک حلقه فیلم مخصوص بدون نیاز به تغییر در ساختار دوربین یا تحمل مشکلات استفاده از فیلتر مادون قرمز به عکاسی بپردازد.
آثار حسین بهرامی به دسته دوم تعلق دارند و از آن‌جایی که کیفیت به دست آمده و هیجان استفاده از عکاسی با فیلم از جمله لذت‌هایی است که یک عکاس حرفه‌ای هیچ‌گاه فراموش نمی‌کند، حسین بهرامی تمام مشکلات تهیه فیلم مخصوص عکاسی فروسرخ و در ادامه داروی ظهور آن را به جان خریده و این مجموعه را خلق کرده‌است. مجموعه‌ای که کلیه کارهای فنی آن به صورت دستی انجام شده‌است و اتفاقات روی داده در تصاویر حاصل تجربه بالا و دقت فنی هستند و اغلب قابل تکرار نمی‌باشند. همین ویژگی‌ها در عکاسی آنالوگ است که سبب شده این نوع عکاسی به خصوص با رشد صنعت عکاسی دیجیتال بیش از پیش از لحاظ هنری ارزشمندتر تلقی شود و پای خود را به موزه‌های هنر در سرتاسر دنیا بازکند.
اما ویژگی تصویر حاصل از عکاسی فروسرخ این است که در آن همه چیزهایی که پرتو فروسرخ بیشتری را از خود بازتابش می‌کنند مانند برگ زنده درختان در تصویر روشن و آن‌چه پرتو فروسرخ کمتری دارد مانند آسمان، تیره دیده می‌شود. همین ویژگی سبب می‌شود تا مناظر طبیعی با درختانی که برگ‌های سفیدشان مانند انبوهی از شکوفه به نظر می‌آید و آسمان تیره پس زمینه با ابرهایی که به کمک فیلترهای قرمز حجیم تر نیز شده‌اند مانند رویای پردیسی در آسمان جلوه کنند.
در کنار تجسم این فضاهای خیال‌انگیز آثار بهرامی به واسطه استفاده از فیلم های اسپید (High speed) یا سرعت بالا، دارای گرین یا ریزدانه هستند که از تصویری به تصویر دیگر تفاوت می‌کند و بسته به نور، فیلتر و شرایط عکاسی کم و زیاد می‌شود. ایجاد شدن این ریزدانه‌ها در تصویر به آن ماهیتی ذره‌ای داده و بر ناپایداری و وهم‌آلودگی آن افزوده‌است.
حسین بهرامی متولد ۱۳۴۵ و دانش‌آموخته عکاسی از دانشگاه هنر است و سال‌هاست که در حوزه عکاسی فعالیت می‌کند و سابقه تدریس در بسیاری از دانشگاه‌ها و مراکز هنری را در کارنامه خود دارد.
نقد نمایشگاه قبل به قلم مریم روشن فکر را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نمایشگاه عکس کیوان عسگری، آن بالا در تنهایی و سکوت
نگاهی به نمایشگاه عکس کیوان عسگری در گالری فرشته آن بالا در تنهایی و سکوت سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر «آن‌چه در انسان بزرگ است این است که او پل است نه غایت[۱]» (نیچه) انسان در طول عمر خود برای زیستنش معناهای متفاوتی را پرداخته است، او در راهی که رفته است همواره با دستاوردهای جدید و تعاریفی نو مواجه بوده، تا جایی که فوکو خود انسان را یک «برساخت» می‌شمارد. این موجود به هر روی باری از دانسته‌ها، […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
امید طاری فرد، خالی سپید دشت در چهره نگاری یوز ایرانی
امید طاری فرد، خالی سپید دشت در چهره نگاری یوز ایرانی نقدی بر نمایشگاه «خالی سپید دشت» عکس های امید طاری فرد در گالری آتبین سایت تندیس: به قلم مریم روشن فکر آسمان بلند دشت‌های وسیع فلات ایران در حال خداحافظی با گونه جانوری خاصی است که به یوز ایرانی شهرت دارد. به نظر می‌رسد ما در مراقبت و نگهداری از این گربه بزرگ موفق نبوده‌ایم و نسلش روز به روز به انقراض نزدیک‌تر می‌شود. گالری آتبین در هفته‌ای که […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
مصطفی سرابی، سیر نقاشی در زمان
مصطفی سرابی، سیر نقاشی در زمان نقدی بر نمایشگاه «بیره و ری، یادآوری»، نگارخانه دلگشا سایت تندیس: به قلم مریم روشن فکر هنر بدوی یا پریمیتیو، به گونه‌ای از هنر اطلاق می‌شود که در آن عناصر و رفتارهای ساختاری هنر اقوام بدوی دیده می‌شود، این نوع هنر در اواخر قرن نوزدهم توسط هنرمندان اروپایی به جامعه هنری معرفی شد، هنرمندانی چون پل گوگن، هنری ماتیس، پابلو پیکاسو، آمادئو مودیلیانی و هنرمندان بسیار دیگری از این دوران به شدت تحت تاثیر […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقد نمایشگاه عکس ژیلا مختاری «دیوانه نبودن خود شکلی از دیوانگی»
نگاهی به نمایشگاه عکس دیوانگی منهای یک ثانیه، ژیلا مختاری در گالری شیرین جزء و کل و همه اینها با هم گروه هنربانی آوام: مریم روشن فکر پاسکال می‌گفت « دیوانگی بشر آن‌چنان ضروری است که دیوانه نبودن خود شکل دیگری از دیوانگی است.» فوکو کتاب تاریخ جنون خود را با این جمله آغاز می‌کند. کتابی که چند قرن پس از « در ستایش دیوانگی» اراسموس نگاشته شده بزرگترین منابعی که رابطه انسان و جنون ودیوانگی را زیر سوال برده‌اند […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همانگونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقدی بر نمایشگاه نوستالژیا، رنگ‌های گذشته
نقدی بر نمایشگاه نوستالژیا، رنگ‌های گذشته نگارخانه شماره ۲ نیاوران سایت تندیس: به قلم مریم روشن فکر «آن هنگام که خلقت آغاز شد و ماشین زمان به حرکت درآمد گذشته شکل گرفت و حسرت از دست رفته‌ها معنا پیدا کرد و نوستالژیا آغاز شد.» این جمله آغاز نمایشگاهی است با عنوان نوستالژیا، مفهومی که برگذشته بنا شده و با نقاشی جسمیت یافته است.احمد مقدسی، لیلا توتونچی و مریم قاسمی آثار خود را با تکیه بر المان‌هایی از گذشته بناکرده‌اند، اشیا، […]
