بررسی زمینه‌های پیدایش اثرِ هنرمندان نوظهور ایرانی در Beyond the Exhibit 3.14
هنربان: شهرام انتخابی و آسیه سلیمیان
هنرمندان : شقایق احمدیان | مهرداد جعفری | مصطفی چوب تراش | سارا حسینی | فهیمه حقیقی | شهریار رضایی | فرزین شادمهر | رنه صاحب | روح انگیز صفری نژاد | نگار (زهرا) عالِم زاده گرجی | نگار قیامت | علیرضا نکویی
افتتاحیه: جمعه ۲ مارس ۲۰۱۸ (۱۱ اسفند ماه ۱۳۹۶)
۳ مارس – ۱۵ آپریل ۲۰۱۸ (۱۲ اسفند ۱۳۹۶ – ۲۶ فروردین ۱۳۹۷)
موزه ی KUNSTHALL 3.14 نروژ (برگن)
گفت و گوی پیش از افتتاحیه:
تاثیر بر صحنه هنر امروز ایران
با حضور: تیم کیوریتورها شهرام انتخابی و آسیه سلیمیان (Factory TT Berlin /Tehran)
Lise Rakner (لیز راکنر، پروفسور دپارتمان سیاست تطبیقی دانشگاه برگن)
Toril Hansen (توریل هانسن، PEN Vestlandet)
Malin Barth (مالین بارث، مدیر هنری موزه ی Kunsthall 3.14)
این گفتگو با اعضای PEN Vestlandet شروع و به ارائه مختصری از فعالیت های PEN می پردازد.
بیانیه:
امروزه در دنیای جهانی شده، نیاز به درک فرهنگی و روابط سازنده میان کشورها و فرهنگ ها، مهمتر از همیشه است. نهادهای فرهنگی باید عامل تغییرات اجتماعی باشند. این تحولات سوال مهمی را مطرح می کند: آیا می توانیم هنر را به عنوان “قدرتی نرم” زمانی که تنها برای دستیابی به اهداف دیگر (نظامی، اقتصادی، ژئوپولیتیک) مورد استفاده قرار دهیم؟ در صورتی که جامعه ی “قدرت نرم”، اتاق همکاری، درک متقابل و تبادل را فراهم کرده است.
Beyond the Exhibit I که زمینه‌های پیدایش اثرِ هنرمندان جوان ایرانی را بررسی می کند، معرفی و توجه به هنرمندانی را به عهده گرفته که در جست و جوی هویت هنری در زمان حال و آینده هستند و تأثیر تحریم های طولانی مدت و بی ثباتی داخلی را بررسی می کنند. این هنرمندان موضوعاتی مانند شرایط زندگی واقعی در ایران را محور اصلی فعالیت های هنریشان قرار می دهند. بر اساس اندیشه های فیلسوف بلژیکی خانم ایزابل استنگرز در باره “هنر توجه کردن”: شگفت آور است چگونه هنرمندان و شاعران به زندگی روزمره توجه می کنند، توجه به هنر زندگی کردن، به معنی مراقبت از مشترکات و زمینه ی اشتراک است. . اشارات و حرکات گویاتر از سخن گفتن هستند ، معنای کار هنری می تواند محتوا محور نباشد. هنرمندان دارا و مدعی قدرتی متفاوتند.
“Beyond the Exhibit I” عمدتا هنرمندان ایرانی را که بعد از انقلاب اسلامی ۱۹۷۸/۱۹۸۹ به دنیا آمده ا ند معرفی می کند. این هنرمندان اکثرا از شهرهای دیگر به تهران آمده و پنج هنرمند در اصفهان و کرمان و کرج زندگی می کنند.
نگار (زهرا) عالم زاده گرجی؛ کلیشه و نقش و طبقه بندی جنسیت را در ویدئو و نقاشی هایش زیر سوال می برد. ویدئو ی او، جستجویی برای پیدا کردن توازن در دوگانگی فضای عمومی و خصوصی جوامع سنتی است، برای پیدا کردن جایگاه و هویت در این تعادل. در نقاشی ترانسفورماتور بر روی “پارچه کفن”، خطوطی ملیله مانند، که می توانند دسته گلهای پررنگ یا حتا بدن انسان باشند, خود را برافراشته و در حال صعودند. این ترکیب مخاطب را به تفسیرى مشخص وا می دارد: “مرگ”. مصطفی چوب تراش با رویکرد طنز آمیز و شخصی در چیدمان و نقاشی تاریخ ایران را بازخوانی می کند. آثار او نقدیست به نفوذ و قدرت رسانه های عمومی. تلاش چوب تراش روشی جدید است برای ثبت دائم رویدادهایی که او در جامعه با آن روبه روست. مشخصه نقاشی های فهیمه حقیقی عدم وجود امنیت و حریم شخصی است. به علاوه مصائب کودکان را در جامعه بررسی کرده و آنها را سوژه اصلی کار هایش قرار می دهد. سارا حسینی سفیددشتی امنیت و حضور زنان در جامعه و به طور کلی خشونت اجتماعی علیه زنان را مطرح می کند.
در این نمایشگاه او به اثرات حملات اسید پاشی در اصفهان می پردازد. مهرداد جعفری با طراحی و چیدمان هایش بر روی پروسه های تصمیم گیری در مورد مهاجرت و ترک محل تولد تمرکز داشته و از طرف دیگر به تبعیضات و مشکلات هنرمندان شهرستانی در صحنه ی هنری ایران اشاره می کند. پژوهش های تصویری علیرضا نکوئی او را به استفاده از مضامینی همچون انزوا, جداسازی و محرومیت بر روی بوم می آورد .این فضاسازی برگرفته از تاثیرات زندگی در شهرهای بزرگی مانند تهران بر انسانها است. روح انگیز صفری نژاد با ترکیب سمبول های تاریخی و زباله های یکبار مصرف, نگاهی انتقادی به مصرف گرایی انداخته و به تاثیر جامعه صنعتی بر محیط زیست می پردازد. فتوگراف های فرزین شادمهر زنان را فراتر از مدل های سنتی برجسته ساخته و چهره ی جدیدی برخلاف تصور غالب از زن ایرانی در غرب نشان می دهد. شخصیت های منتخب او زنان ورزشکار و افراد معلولی هستند که آنها را قهرمانان واقعی ایران می خواند. شهریار رضایی با خلق مجسمه و چیدمان در فضای عمومی دغدغه های اجتماعی مردم را انعکاس داده و در آثارش مواردی مانند آزادی , وطن و مهاجرت مشهود است. همچنین در این نمایشگاه آثاری از شقایق احمدیان، نگار قیامت و رنه صاحب به نمایش در خواهد آمد.
مصاحبه با تک تک هنرمندان شرکت کننده سهم مهمی در شکل گیری این نمایشگاه ها دارند، که به وسلیه هنرمند شهرام انتخابی و آسیه سلیمیان کارگردانی و فیلمبرداری می شوند. این کلیپ های ویدئویی اطلاعاتی در مورد حرفه، موقعیت اجتماعی، شرایط تولید و تم آثار آن ها ارائه می دهد.
Factory TT Berlin /Tehran به عنوان فضایی برای رویارویی روشنفکران بین المللی، محققان، و عموم مردم با هنرمندان ایرانی است؛ با هدف ایجاد فرصت هایی برای تولید سلسله کارهای جدید و واکنش نشان دادن به مسائل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی به عنوان یک پایه اساسی برای توسعه بیشتر هنر معاصر در ایران.
نمایشگاه Beyond the Exhibit I در دی ماه ۱۳۹۶ در گالری Katharina Maria Raab برلین نمایش داده شد و نسخه ی گسترده تر آن در موزه ی Kunsthall 3.14 برگن در اسفند ماه ۱۳۹۶ برگزار خواهد شد.
