نمایشگاه نقاشی نیکزاد نجومی در گالری الخط الثالث دبی

نمایشگاه نقاشی نیکزاد نجومی در گالری الخط الثالث دبی

با عنوان « Fractures» و هنربانی مدیا فرزین

سایت تندیس ترجمه معصومه شیخی

اولین نمایشگاه انفرادی نیکی نجومی (نیکزاد نجومی) در گالری خط ثالث دبی با عنوان « Fractures»، با هنربانی مدیا فرزین برای گروه هنربانی و نشر بِدون گشایش یافت. این نمایشگاه آثار نیکی را در طی دو سال اخیر، که شامل نقاشی‌های رنگ روغن روی بوم در مقیاس‌های بزرگ و کوچک، طراحی‌های با مرکب و مجموعه‌ای از تصاویر آرشیوی و کلاژ می‌باشد، به نمایش می‌گذارد.

نیکزاد نجومی نقاشی فیگوراتیو با درکی آبستره است. نقاشی‌های او تحرکات احساسی سیاست معاصر را کندوکاو می‌کند. اثر قلم وی سریع، آزاد و پرمعنا است، گرچه از پیش به دقت بر روی ترکیب‌بندی‌ها کار می‌کند. شخصیت‌های اصلی آثار او اغلب مردهایی کت‌وشلوارپوش – لباس فرم قدرت‌های امروزی – هستند که در پس‌زمینه‌هایی خالی نقاشی شده‌اند.

مجموعه‌ی آثار اخیر نیکزاد نجومی بر روی شکست‌ها، گسستگی‌ها و لایه‌لایه کردن اشیا و بدن‌ها تمرکز دارد. او با استفاده از عکس‌های گمشده یا بی‌نام‌ونشان، به درست کردن کلاژهایی می‌پردازد که همان تصویر را با تغییرات اندکی در مقیاس آنها تکرار می‌کند. گزیده‌ای از طراحی‌ها و کلاژهای کارشده‌ی او، که از آرشیو متریال اصلی او استخراج شده است، نیز در معرض نمایش قرار دارد. در آثار نهایی او، بدن‌ها با برش‌ها و شکستگی‌های بعضا خشن، یکدیگر را قطع می‌کنند. ( که ردپاهایی واضح و روشن از خشونتی اجتماعی است که دامنگیر آنها شده است.)

نمایش سیاست، در آثار او، اغلب فضایی نامعقول دارد. مجاورت‌های او هم آزاردهنده‌اند (ابرهای اتمی، منظره‌ّهای بمباران شده) و هم به شکلی تلخ طنزآمیزند (میمون‌ّهای بسیار بزرگ، کشمکش شیطانی). این هنرمند دورویی و تظاهر تماشایی آیین‌ها و حرکات سیاسی را به روشی که بیشتر حسی است تا روایی نشان می‌دهد. فضای نقاشی که دارای نورپردازی‌های پرکنتراست و همچنین ماسک‌ها و الگوهای مضحک است (دو مورد آخر، به سنت آرت کمدی ایتالیایی ارجاع داده می‌شود)، ممکن است به شدت نمایشی و تئاترگونه باشد.

نجومی درباره‌‌ی رابطه‌ی نقاشی و سیاست گفته است: «چیزی که من در نقاشی‌هایم به دنبال بیان آن هستم روابط قدرت‌ها است. من یک موقعیت و یک ترکیب‌بندی را که به روابط بین افراد، اشیا و فضاها می‌پردازد در جاسازی‌شان در قدرت می‌یابم و سپس تلاش می‌کنم در نقاشی‌ام به آن نزدیک شوم.»

نیکی نجومی، هنرمند ساکن بروکلین، در سال ۱۹۴۲ در کرمانشاهِ ایران متولد شد. پیش از مهاجرت به امریکا در دهه‌ی ۱۹۶۰، نجومی مدرک کارشناسی خود را از دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران، اخذ کرده بود و مدرک کارشناسی ارشد خود را در هنرهای زیبا از سیتی‌کالج نیویورک در سال ۱۹۷۴ گرفت. نجومی با مراجعت به ایران برای پیوستن به دانشکده‌ای که در آن تحصیل کرده بود، به دانشجویان معترض خود نسبت به رژیم شاه پیوست و به طراحی پوسترهای سیاسی‌ِ برخاسته از روحیه‌ی انقلابی‌ای که کشور را درنوردیده بود، پرداخت و در نهایت یک بار دیگر در جریانات پس از انقلاب به خارج از کشور تبعید شد.

این مشغولیت‌های سیاسی تا کنون ادامه یافته‌اند. نقاشی‌های فیگوراتیو و منحصر به فرد او که با رگه‌هایی از طنز و هجو ملایم، به مباحثات سیاسی می‌پردازد، لایه‌ّهایی از میراث شخصی و زندگی‌اش در ایران و ایالات متحده را به تصویر می‌کشد که فراتر از متن‌های تاریخی خاص و مرزهای جغرافیایی است. آثار نجومی به صورت صحنه‌ّهایی نمایشی و تئاترگونه تصویر می‌شوند که در آنها ترکیب‌بندی‌های طرح‌های جدی و مضحک، به نقل از فونگ بویی به صورت «مفهوم خانه بدون طنز و طعنه، روایت‌های بدون قصه، شوخی‌های بدون اخلاقیات، که ورای همه‌ی اینها فضایی را خلق می‌کند که آگاهی از تاریخ کهن و نو را افزایش می‌بخشد.» هستند. با داشتن جدیت در موضوع اصلی و استفاده از کنایه در اجرا، این کاراکترهای غنی و متنوع، به روایت‌های نجومی روح و زندگی می‌بخشد و گریزی نیز به تجربیات جمعی و اشتراکی پی‌ریزی شده به وسیله‌ی کشمکش‌های سیاسی‌اجتماعی می‌زند و طیف کاملی از احساسات را از تجاوز و خشونت تا قربانی بودن را نیز بیان می‌کند.

آثار نیکی نجومی در مجموعه موزه‌های برجسته دنیا از جمله موزه‌ی هنر متروپولیتن در نیویورک، موزه‌ی بریتیش در لندن، موزه‌ی هنر دی‌پُل در شیکاگو، موزه‌ی گوگنهایم در ابوظبی و موزه‌ی ملی کوبا حضور دارد. او همچنین در سال ۲۰۱۴، نمایشگاهی انفرادی در انستیتوی هنر کلیولند با عنوان «حادثه» برگزار کرده است.

این هنرمند در بروکلینِ نیویورک در ایالات متحده زندگی و فعالیت می‌کند.