فروش بی‌سابقه آثار بنکسی پیش از افتتاحیه
نمایشگاهی از برترین آثار بنکسی
سایت تندیس ترجمه معصومه شیخی
دیلر سابق این هنرمند خیابانی «برترین آثار» را در نمایشگاهی در لندن به نمایش گذاشته است.
استیو لِزاریدس بیان می‌کند که این نمایشگاه نادر تا همین حالا هم رکوردشکنی کرده است – در حالی که هنوز حتا افتتاح نشده است.
نمایشگاه‌های گالری بنکسی نمونه‌های نادری هستند –به دلیل اینکه در حال حاضر هیچ کس نمایندگی این هنرمند را برعهده ندارد. واضح است که هنرمند خیابانی ناشناس از موفقیت خودش در بازار هنر دوری کرده است. با این همه، تحت تاثیر قرار دادن دنیای نخبه‌گرای هنر فایده‌ی چندانی برای اعتبار خیابانی هنرمند ندارد. او حتا شرکت بررسی و اعتبارسنجی خود را به نام پِست کنترل راه‌اندازی کرد تا در کار دلال‌های تشنه‌ی سود و منفعت و سوء‌استفاده‌کنندگان از هنرهای خیابانی که مشتاق این هستند که به سرعت پولی به جیب بزنند، اختلال ایجاد کند. بیشتر مراکز مزایده‌ی مهم و اصلی، در حال حاضر از فروش آثاری که توسط این سیستم اعتبارسنجی نشده باشند، خودداری می‌کنند.
اما برای دروه‌ای بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۸، دلال آثار هنری خیابانی، استیو لزاریدس به عنوان عکاس و گالری‌دار رسمی بنکسی کار می‌کرد. آن دو در نهایت از هم جدا شدند، اما در حال حاضر، آثار تولید شده در این سال‌ها، به ویژه بین سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۸، موضوع نمایشگاه «برترین آثار» در گالری مِی‌فر تازه‌ی لزاریدس، به نام لَزینک، هستند که به شکل گسترده‌ای برای آن تبلیغ شده است. این دلال در ماه ژانویه، این مکان را در لندن، همراه با ویسام اَل مانا، که فردی صاحب نفوذ در کسب‌وکار و تجارت و یک مجموعه‌دار هنری اهل قطر است، افتتاح کرد.
بنکسی اجازه‌ی برگزاری این نمایشگاهی را که روز سه‌شنبه افتتاح می‌شود و تا ۲۵ آگوست ادامه دارد، نداده است (در این دهه‌ی پس از جداییِ بنکسی و لزاریدس، آن دو با هم صحبت نکرده‌اند). اما این دلال اظهار می‌کند که به اجازه‌ی هنرمند نیازی ندارد. «این آثار همگی از مجموعه‌های خصوصی بین‌المللی می‌آیند و آثار بازار دست‌دوم هستند.» لزاریدس در مصاحبه با خبرگزاری آرت‌نت چنین گفته و اضافه می‌کند: «بنکسی در هنربانی این نمایشگاه دخالتی نداشته است.»
در سال‌های اخیر، این هنرمند تعداد اندکی قطعه‌ی انتخابی برای خیریه‌ها تولید کرده است و در حرکت‌های مبارزه‌طلبانه‌ای در برابر بازار هنر شهرت کرده است (او چندتایی از آثار اصلی خود را در سال ۲۰۱۳، در غرفه‌ی مِیک‌شیفت در سنترال پارک، تنها به مبلغ ۶۰دلار فروخت). اما بنکسی، غالبا بوم خود را به خیابان محدود کرده است. تعجب‌برانگیز نیست که این کار باعث نشده است که بازار دست‌دوم در غیاب او به میل خود عمل نکند – حقیقتی که لزاریدس به خوبی از آن آگاه است.
لزینک حدود ۴۰ اثر از بازار دست دوم را به نمایش می‌گذارد که شامل بوم‌های استنسیل‌شده (کپی شده)، نقاشی‌های منحصر به فرد، مجسمه‌ها و تعداد محدودی نسخه‌ی کپی است. لزاریدس تاکید می‌کند که هیچ یک از آثار این نمایشگاه از خیابان «نجات» داده نشده‌اند. در حقیقت، هیچ یک رسما به حراج گذاشته نشده‌اند، علی‌رغم چیزی که این دلال از آن به عنوان موفقیت «درخشان و زودگذر» هنرمند در بازار یاد می‌کند.
با این وجود، بنا به گزارش روزنامه‌ی هنر، سه نقاشی که از ۶۶۲هزار دلار تا ۲میلیون دلار قیمت‌گذاری شده‌اند، طی بیست‌وچهار ساعت اولیه‌ی افتتاح نمایشگاه به اعضای ویژه فروخته شده‌اند.
طبق پایگاه داده‌ی قیمت‌های آرت‌نت، رکورد مزایده‌های بنکسی در سال ۲۰۰۸ به دست آمده بود، هنگامی که یک نقاشی از ریخت افتاده از دِیمیِن هِرست به نام «بدون لکه نگاهش دار» (۲۰۰۷) در ساتبیِ نیویورک به ارزش ۱۸۷۰۰۰۰دلار همراه با بیمه فروخته شد. دو اثر دیگر از بنکسی نیز از مرز یک میلیون دلار گذشته‌اند: نقاشی «آزمایش ساده‌ی هوش» که در ساتبی ۲۰۰۸ لندن به ارزش ۱٫۳میلیون دلار فروخته شد و مجسمه‌ی «باجه‌ی تلفن فرورفته» که در سال ۲۰۱۴، در فیلیپس لندن، ۱٫۲میلیون دلار به دست آورد.
دو نقاشی منحصر به فرد در نمایشگاه «برترین آثار» به نام‌های «مونه را نشانم بده» (۲۰۰۵) و «رسانه در جنگ» (۲۰۰۷) – اولین بار به قیمت حدود ۲۰هزار دلار به بازار رفتند و در حال حاضر، لزاریدس قیمتی بالای ۶٫۶ میلیون دلار برای آنها تخمین زده است. «مونه را نشانم بده» که به خوبی نام‌گذاری شده است، به‌روزرسانی عیب‌جویانه‌ای از نقاشی «پلی بر روی دریاچه‌ی نیلوفر‌های آبی» اثر کلود مونه (۱۸۹۹) است، اولین بار در نمایشگاه «کرود اویلزِ» بنکسی شامل شاهکارهای تلفیقی در سال ۲۰۰۵، در لندن، در کنار یک اثر چینشی متشکل از ۲۰۰ موش صحرایی سیاه و زنده به نمایش درآمد.
لزاردیس همچنین چندین نسخه از چندگانه‌های نقاشی شده‌ی او را به نمایش می‌گذارد، از جمله «عشق در هواست» (۲۰۰۶) که در سال ۲۰۰۶ مستقیما از خود هنرمند به ارزش ۳۰۰دلار خریده شده است. (نسخه‌ای از این تصویر، که بعضا به عنوان «گل پرتاب‌کن» نیز شناخته می‌شود، در سال ۲۰۱۳، به ارزش ۲۴۸۶۶۷دلار در بونامز لندن فروخته شده است). همچنین «دختر و بادکنک» (۲۰۰۶) نیز به نمایش در‌می‌آید که سال گذشته، جلوتر از نقاشی‌ای اثر جان کانستبل، به عنوان اثر هنری مورد علاقه‌ی بریتانیا، برگزیده شد.
این نمایشگاه همچنین کپی‌های معروفی مانند «بایست و بگرد» (۲۰۰۷) (یکی از ۵۰۰ نسخه‌ی فروخته شده در بونامز لندن به ارزش ۴۵۸۶۸ دلار در سال ۲۰۱۶) و «حالا بخند» (۲۰۰۳) (یکی دیگر از دسته‌ی ۵۰۰تایی که در دسامبر سال گذشته، در بونامز لندن به ارزش ۴۰۱۹۲دلار فروخته شد) را به نمایش می‌گذارد.
لزاریدس می‌گوید پیش‌بینی می‌کند که در زمان برگذاری نمایشگاه، هزاران نفر در آن شرکت کنند. این گالری بیان می‌کند که هیچ موزه یا موسسه‌ی عمومی‌ای در بریتانیا نمی‌تواند نام بنکسی را به عنوان بخشی از مجموعه‌ی دائمی خود بیاورد (گرچه بد نیست اشاره کنیم که سینکورا آرتس، گروهی که به دلیل «نجات» بسیاری از آثار گرافیتی بنکسی بدنام شده است، در حال برنامه‌ریزی برای افتتاح یک موزه‌ی هنرهای خیابانی در لیورپول در سال ۲۰۱۹ است).
دیگر اخبار هنر جهان را اینجا دنبال کنید.
