هیچ هایی در پی تکرارهای بی جواب
نگاهی به نمایشگاه هیچ و همه پرویز تناولی و شاگردان در گالری باغ کتاب تهران
الهه رحمانی خاکی
نمایشگاهی از آثار حجمی پرویز تناولی و شاگردانش چندی است در گالری باغ موزه کتاب برپا شده است . آثاری که همگی مفهوم گرایانه در پی به چالش کشیدن انسان و زندگی صنعتی او برگرفته از سرمشق های ” هیچ ” تناولی به حجم کشیده شده اند . عنوانی که چندی است این پیشکسوت عرصه ی مجسمه‌سازی از دل خوشنویسی نستعلیق بیرون کشیده و با پیچ و تابهایی که به آن داده هویتی معنایی بر قامت آن دوخته است . اگر بخواهیم عنوان خط نقاشی را در راستای خط‌های حجمی این هنرمند به معنا بکشیم اتصالات چند بعدی را می‌توانیم در آن پیدا کنیم که وی با توجه به خاستگاه سنتی این فرم و از ورای بار معنایی آن به این کلمه در شکل‌های متنوعی از پیکره‌ی انسانی نگریسته و آن را گاهی ایستاده و گاهی لمیده به سیر و سلوک ماهوی در پی رسیدن به جایگاه استعاری خود دعوت می کند. پرویز تناولی هنرمند مکتب سقاخانه دهه ۴۰؛ هنر مدرن برخواسته از سنت ایرانی را دستمایه خود قرار داده و پس از عبور از مجموعه مجسمه‌‌هایی همچون “دست ها “قفل و قفس” و” شاعر” عنوان “هیچ” را غالب آثارش قرار داده است و به بیان تامل برانگیزی از این واژه پرداخته. اندیشه ورزی وی در این نظام ساختارگرایانه و اعتراضی در فصلی از هنر پاپ آرت می تواند هم به نوعی؛ سقوط ارزشها و نیستی را به مخاطب القا کند و هم کنایه ایی بزند به دنیای عرفانی و شاعرانه‌ای همچون مولانا و یا هیچستان سهراب.
هیچ های این هنرمند نیز در دایره اصالت و معنا برگرفته از همین دال و مدلولهای احساسی شکل گرفته که اصولا کاربردی عمومی‌تر دارد، حضوری از نیستن‌ها و رسیدن به انتهایی که شاید بازگشتی هم نداشته باشد؛ ولی در این پایان، وی سوژه خود را به عنوان یک المان تصویری بیان می‌کند که شاید از لحاظ بصری در یک تکرار تبدیل به آثاری همچون کارهای اندی وارهول شود که آنقدر یک کالا را در نقاشی‌هایش تکرار می‌کند که دیگر بار معنایی خود را از دست داده و تبدیل به عنصری از یک کل می شود . ولی وام گرفتن از این سبک هنری هم شاید در مفهوم کلی اثر تاثیر نداشته باشد زیرا ابژه های تصویری وارهول نیز کالاهایی بودند که از لحاظ مصرفی به تکراری مزمحل کننده در زندگی بشر تبدیل شده بودند و او آن را به تمسخر گرفته و آن را به بیننده یادآوری می کند! و همانند آینه ایی عمل می کند که بازتاب رفتار عامه مردم بوده است .
حال پرویز تناولی نیز با همین برخورد، هیچ هیچستان خود را در یک تکرار فرمیک به مردم بازتاب می کند که زندگی خود را مرور کنند که در کجای آن ایستاده اند و هیچ هایشان را بشمرند ، آثار شاگردان وی نیز به گونه ایی نمایش دهنده ی حضور هر هیچ در زندگی بشر امروزی است که هر روزه با آن دست و پنجه نرم می کند و آنها همانند انشایی که سرمشق شان هیچ است اجرای اثر کرده اند .از تنیده شدن استخوانهای درهم تا تکرار افکار در ذهن و بی عدالتیهای انسانی ، شاید بتوان گفت اگر در چیدمان هدف‌دار رفتار می‌کردند بی‌شک این نمایشگاه را می‌شد کانسپچوال آرتی خواند که بیانیه‌ی آن تاکیدی بر مدعای های ناشمردنی دنیای امروزه می‌توانست باشد که در نهایت در درون انسان به همه چیز می‌تواند ختم شود. فضا سازی‌های سورآلیستی و فرا واقعی با یک نظام فرمی آشکارا همانند تیغه دولبه ایی عمل می‌کند که فضای زیستی معاصر را در موقعیتی ملموس برای هنرمند و مخاطب خوانش‌گر کالبد شکافی می کند. نمایی از دغدغه‌مندی زندگی هر روزه با حجم هایی از استعاره‌های بصری که رنگ حضور چندانی در آنها ندارد و اصولا فرم های اکسپرشن انتزاع یافته توجیح گر عنوان نمایشگاه شده است . مرور آثار این نمایشگاه به عنوان یک پیکره همگون با سبک و موضوع انتخابی مسیری صحیح را برای رسیدن به این جایگاه مردمی پیموده است که بی‌شک حاصل تجربیات گسترده پرویز تناولی است که در اختیار هنرآموزانش نهاده است.
نقد نمایشگاه‌های دیگر به همین قلم را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقاشیخط و بیان معاصر در ذات هنر سنت گرا
نقاشیخط و بیان معاصر در ذات هنر سنت گرا نگاهی به نمایشگاه گروهی خط نقاشی با عنوان خط و معنا در گالری ایده سایت تندیس به قلم الهه رحمانی خاکی چندی پیش نمایشگاهی از آثار خط نقاشی های شش هنرمند با عنوان خط و معنا در گالری ایده برپا شده بود . آثاری که هر یک در مقوله و مفهومی جداگانه بر بوم نقش بسته تا نگاهی نو را نزد مخاطب در جهت این نوع از اجرا پدید آورد ؛ کارهایی […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
بهرام حنفی و دوره آبی خط نقاشی‌هایش
بهرام حنفی و دوره آبی خط نقاشی‌هایش یادداشتی بر نمایشگاه خط نقاشی بهرام حنفی در گالری ساربان سایت تندیس به قلم الهه رحمانی خاکی ظهور هنر خط نقاشی موجب شد تا عناصر درونی خوشنویسی با فرم بندی و ترکیب‌های تازه‌تری به بیان حس و حال درونی این هنر اصیل و قاعده مند ایرانی به نوعی اعتلا در فضایی متفاوت دست یابد. هنری که امروزه دست مایه‌ایی شده برای اجرایی ناب از طرح‌های فرمالیستی و بافت و رنگ که مهمترین اصول […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
آثار فریدون علیار، از شکسته نستعلیق تا کالیگرافی
آثار فریدون علیار، از شکسته نستعلیق تا کالیگرافی نگاهی به نمایشگاه آثار خوشنویسی فریدون علیار در گالری آیریک سایت تندیس به قلم الهه رحمانی خاکی از آخرین دستاوردهای هنرمندان خوشنویس ایرانی پس از خط نستعلیق رسم الخط شکسته نستعلیق است که در اواخر دوره‌ی صفوی عمدتا به دلیل سرعت قلم خوشنویسان و نستعلیق نویسان جلوه کرد و فرم آن با رهایی و پیوستگی در حروف و سایش و کشیدگی دندانه‌ها و کلمات و اتصالات خط نستعلیق به وجود آمد؛ این […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقد نمایشگاه نقاشیخط هنرمندان سنت گرا و سنت شکن در گالری گویا
نقد نمایشگاه نقاشیخط هنرمندان سنت گرا و سنت شکن در گالری گویا سایت تندیس به قلم الهه رحمانی خانکه آثاری ازشانزده هنرمند به‌نام و پیشکسوت عرصه‌ی خوشنویسی و نقاشی خط در گالری گویا با عنوان «بهار نقش و رنگ» گرد هم آورده شده تا هنردوستان این عرصه را به بازدید آثاری در خور توجه و تامل دعوت کند. هنرمندانی که هر یک با اسلوب و سبک و سیاق خود به اجرای آثارشان پرداخته‌اند که کنار هم قرار گیری این کارها […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
پرونده نقد نمایشگاه‌های سال ۹۶ به قلم الهه رحمانی خاکی
الهه رحمانی خاکی مدرس دانشگاه و منتقد هنرهای تجسمی است، او سابقه همکاری با مجله تندیس را دارد و به عنوان منتقد میهمان با سایت تندیس همکاری می‌کند، او همچنین به تازگی به تیم منتقدین برنامه هنرنامه از شبکه چهار سیما پیوسته است.
#نقد_نمایشگاه #الهه_رحمانی_خاکی
