هنرمند تنها تولید کننده شئ هنری نیست

نگاهی به نمایشگاه «مرگ بر واقعیت» از گروه «سوت شرقی» در گالری امروز اصفهان

گروه «سوت شرقی» که پیش از این در گالری دانژه سمنان با پنج نفر از اعضای خود اولین نمایشگاهش را برگزار نموده بود، اینک دومین نمایشگاه را با افزودن دو عضو جدید در گالری امروز اصفهان به تماشا گذاشته است.

گروه «سوت شرقی» متشکل از هفت هنرمند جوان، ام.اسمارت، امیرحسین علویجه، مهدی شیری، صدرا میرشریفی،پارسا مستقیم، امیر غفوری و سپهر حاجی آبادی است. این گروه نمایشگاه‌های خود را به صورت دوره‌ای در سرتاسر ایران برگزار می‌کند. «سوت شرقی» گروهی است حاصل از جهان پس از پایان یافتن کلان روایت‌ها که سعی دارد در کنش خود در وادی هنر واقعیت فردی و  زیبایی شناسی شخصی خود را بازیابد. هنرمندان این گروه همان طور که از نام آن پیداست با نفیری زیر و گوشخراش اعلام می‌کنند که کاری با جریان‌های مرسوم هنری ندارند. آنان پدیده‌ای نادر یعنی تعامل جمعی و همکاری گروهی را در کنار برگزیدن هنرمندانی متعهد به فردیت و تجربه زیست، محور حرکت قرار داده‌اند. همین امر موجب شده گروه «سوت شرقی» بیشتر از اینکه منوط به تولید شی هنری باشد بر ارائه رفتار و کنش استوار گردد. کنش این گروه از ارتباط جدایی ناپذیرعمل هنری و زندگی تشکیل یافته است و نقاشی کردن در میان آنان تنها بخشی از زندگی است و ارائه نقاشی نه هدف بلکه وسیله‌ای است برای تولید «معنا» و برای هر یک فراخور دغدغه شخصی عملکردی متفاوت دارد. آنان هسته کار خود را جدا شدن از جریان وارداتی متجددانه هنر دانسته و در پی یافتن زیبایی‌شناسی خودشان هستند. این گروه از ماندن در چهارچوب الحان تعریف شده گالری‌ها سرباز زده و با حرکت در جغرافیای چند فرهنگی ایران لحن خود را بسط می‌دهند. لحنی که به هنر به مثابه ابزار تعقل می‌نگرد و از سلیقه، تکنیک و کلام مبراست. این گروه تجربه درونیات فردی را که برخاسته از سنت شرقی است بر محملی غربی مانند هنرهای تجسمی، نقاشی و گالری سوار می‌کنند و آن را به ساحت عمل می‌برند.

این گروه رویکرد خود را در چهار گزاره بیان می‌کند:

 ١-توجه صرف به مصنوعات ناشی از فعل تولید هنر و ارزش گذاری بر مبنای توجه به شیئیت اثر هنری امروز نظامی فراموش شده است.

 در دورانی  که تصاویر بیشماری به صورت روزانه تولید و به اشتراک گذاشته می شود، ساخت تصویری صرفا جدید به لحاظ فرم بدون توجه به کارکرد و سودمندی عمل تولید هنر برای جامعه و هنرمند از منظر ما فاقد ارزش است.

٢-معیارهای از پیش تعیین شده و موجود در هنر امروز قابلیت ارزش‌گزاری بر رویدادهای جدید و در حال شکل‌گیری دنیای معاصر هنر را ندارند.ازین رو اشخاص و نهادهای دارای قدرت و اعتبار در گذشته و حال برای آینده تعیین کننده نیستند.

٣-رویکرد بازار هنر امروز به هنرمند به عنوان کارگر تولید کننده و قابل مصرف باعث امحاء بسیاری از هنرمندان می گردد و همچنین فقدان اندیشه در این جمعیت ارزشمند را باعث گردیده است. هنرمند تنها تولید کننده شئ هنری نیست بلکه بنیانگذار ارزش های زیبایی شناسانه و شیوه زندگی معاصر است.این نگاه در مقابل ارزش‌گزاری اقتصادی صرف هنرمند قرار می‌گیرد.

۴- آن چه بیش از نگاه شخصی و انتظار هنرمند نسبت به فعل تولید هنر و تداوم آن به عنوان یک کنش کلیدی است پایبندی به اخلاق و معرفت در مسیر تولید هنر است. از منظر ما این اخلاق بیانگر صداقت متکی بر زیبایی شناسی شخصی هنرمند می باشد. این امر متضاد با تولید مصنوعات سفارشی و پیروی از مسیرهای گذشته جریان های اقتصادی هنر است.