آنچه برعکس می‌نماید | سیاست دیدن والریا چرچی

پرونده آنچه برعکس می‌نماید

والریا چرچی VALERIA CHERCHI

آشنایی با عکاسان معاصر

سایت تندیس: ترجمه امیر کوشامنش

عکاسی امروز زبان ارتباطی جهان معاصر است. عکاسی، سیاست دیدن است، دیدن چیزهایی که مردم عادی در زندگی روزمره‌شان نمی‌بینند و یا درآن غرق شده‌اند. عکاسی مستند_سیاسی با آثار عکاسان متعددی از دهه ۱۹۵۰ پا به عرصه گذاشت و سعی در دیده‌شدن از طریق روایت داشت. روایت‌هایی از ضدفرهنگ‌ها، خرده‌فرهنگ‌ها، جوامع دینی و اقلیت‌ها. والریا چرچی با بیرون کشیدن آرشیوهای قدیمی عکس و فیلم‌های وی‌اچ‌اس قدیمی، زندگیِ زیر پوست شهر را روایت می‌کند. جزیره‌ایی به ظاهر زیبا و توریستی در ایتالیا که امّا حالا داستان جدیدی دارد.

والریا چرچی عکاس ایتالیایی است که در ساردینیا ایتالیا به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد. او مدرک کارشناسی خود را در رشته طراحی صنعتی و کارشناسی ارشد خود را در عکاسی مُد دریافت نمود.
فعالیت‌های او بر پروژه‌های اجتماعی و فرهنگی متمرکز بوده و تحقیقات او عموماً بر کاوش در موضوعاتی از قبیل زمان، خاطرات و سابقه مرتبط با تجربه شخصی او استوار است. او علاقه‌مند به کاراکترها و داستان‌های حقیقی و ملموس بوده که اغلب بوسیله متون و عکس نقل شده‌اند.
او در سال ۲۰۱۶ در دوره بین‌المللی آی‌اس‌اس‌پی به همراه سیمون نارفالک شرکت کرد و در سال ۲۰۱۸ کارهایش توسط مجله بریتانیایی سالانه عکاسی «حائز اهمیت» قلمداد شد.
او درباره‌ی مجموعه‌ی جنجالی «برخی از شماها بودید که لوسیا را کشتید» اینگونه بیان داشته است که: «این مجموعه تلاش من برای انتقالِ حس یکی از تاریک‌ترین برهه‌های تاریخی سرزمینم ساردینیا را نشان می‌دهد. جزیره‌ای به ظاهر روستایی که در بین سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۹۷ تقریباً ۲۰۰ نفر از آنجا ربوده شدند و بعضی‌ها به قتل رسیدند. من دو داستانی که زبانزد خاصّ و عام شده بود را از آرشیو فیلم‌های خبری بیرون کشیدم و بر روی درماندگی دو مادر که سرنوشت آنها با ربوده شدن یک کودک و قتل تلافی جویانه کودک دیگر گره خورده بود مترکز شدم. آنهایی را که با نقل‌قول‌ها و خاطرات وحشتناک همخوانی داشت پس از انتخاب، با آرشیوهای خانوادگی ترکیب و پیاده سازی کردم. من انگشت اتهام را فراسوی این اتفاقات گرفتم. جایی که حدّ و مرز یک جامعه بزرگتری توسط اومرتا ( قانون سکوتی که گروههای مافیایی از آن به عنوان بسته نگاه داشتن دهان مردم استفاده می‌کنند) تعیین می‌شود.»

ابدی و زودگذر، گذشته و آینده، مالیخولیا و از خودگذشتگی، اینها کلماتی هستند که می‌توان در توصیف مجموعه‌ی دیگری از او با نام: «کسی که بودم» به کار گرفت. تنش‌های دو وجه متضاد که با یک وحدت یکسان به هم می‌رسند. پروژه‌ایی از دل عکاسی و مُد که رابطه‌ی بین هنرمند و خاطراتش را تقدیس می‌کند
و مستقیماً به خاطرات گذشته متصّل بوده و حس نوستالژی را برای سرزمین او به همراه دارد.

مجموعه‌ی دیگر هنرمند «لُرد، لب‌هایمان را بگشا» نام دارد که مابین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ بوجود آورده است. دو لفظ «زن» و «کشیش» به راحتی قابل تعریف هستند امّا درک آنها عمیقاً دشوار است. زیرا هر دو دارای نظام‌های متفاوت «زنانگی» و «معنویت» می‌باشند و رمزگشایی آنها بسیار پیچیده است. این دو نظام فکری باعث شد تا او به کاوش برای پی‌ریزی شخصیت زنان سرزمین‌اش بپردازد. هدف این پروژه برانگیختن اذعان عمومی بود. در مورد اینکه واقعاً این زنان که هستند؟ اجازه انجام چه کارهایی را دارند؟ و اجازه انجام چه کارهایی را ندارند؟ آیا مادر هستند؟ همسر هستند؟ و آیا عاشق هستند یا خیر؟
هنرمند می‌گوید: «ما لب‌هایمان را برای تنفس کردن باز می‌کنیم، همچنین برای خوردن، نوشیدن و بوسیدن نیز این کار را انجام می‌دهیم. ما همیشه برای سخن گفتن باید لب‌هایمان را بگشاییم، و همیشه باید شنیده شویم. با ارتباط عمیقی که با موضوعات کارهایم برقرار کردم به هدفم که همانا آشکار کردن جزئیات زندگی آنها (زنان سرزمینم) بود رسیدم، جزئیاتی که اشاره به زنانگی و معنویت، علاقه مندی و اشتباهات آنها دارد.»

نمایشگاههای هنرمند به شرح زیر می‌باشند:
۱- دیده نشده – هلند ۲۰۱۸
۲- فستیوال عکاسی گورنسی – لندن ۲۰۱۸
۳- فستیوال عکس لاندسکرونا – سوئد ۲۰۱۸
۴- آیندگان – اسپانیا ۲۰۱۸
۵- بی‌جی‌پی – لندن ۲۰۱۸
۶- شو آف – لهستان ۲۰۱۸ (گروهی)
۷- اکتیویسم – ایتالیا ۲۰۱۸ (گروهی)
۸- مدوس اوپراندی – ایتالیا ۲۰۱۶
۹- سیفست آف – ایتالیا ۲۰۱۵
۱۰- از مردم و مکان‌ها – لندن ۲۰۱۵
۱۱- کسی که بودم – ایتالیا ۲۰۱۳
۱۲- سالون۱۳ فوتوفیشن – لندن ۲۰۱۳

شماره‌های قبل از پرونده آنچه برعکس می‌نماید را اینجا ببینید:

هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن

Posted: 15 مرداد ۰۳

هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]

۲ comments

مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر

Posted: 27 اسفند ۰۱

مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .

آنچه برعکس می‌نماید | سیاست دیدن والریا چرچی

پرونده آنچه برعکس می‌نماید

والریا چرچی VALERIA CHERCHI

آشنایی با عکاسان معاصر

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ