کرولاین کریستف باکارگیف، هنربانی در جهان معاصر
پرونده معرفی هنربانان زن معاصر | قسمت اول
مجله هنرهای تجسمی آوام: ترجمه‌ی نویسنده مخاطب مرسده گونه
کرولاین کریستف باکارگیف، دوم دسامبر ۱۹۵۷، در ریود وود نیوجرسی متولد شد. والدین او در اواسط دهه‌ی پنجاه، در تورین با هم آشنا شدند. پدر او دانشجوی پزشکی و مادر او دانشجوی فلسفه در تورین بود.
باکارگیف در واشنگتن دی سی بزرگ شد؛ او یک شهروند ایتالیاییـآمریکایی بود و پس از اتمام دوره‌ی لیسانس خود به اروپا بازگشت و در دانشگاه پیزا به مطالعه‌ی ادبیات، فلسفه، زبان و تاریخ هنر پرداخت.
موضوع پایان‌نامه‌ی او در رابطه با ارتباط بین نقاشی آمریکایی و شعر دهه‌ی۱۹۵۰، به‌خصوص فرانک اوهارا [۱]و هنر اکسپرسیونیسم انتزاعی بود.
فرانسیس راسل یا فرانک اوهارا، یک نویسنده، شاعر و منتقد هنری آمریکایی بود؛ و به‌عنوان کیوریتور در موزه‌ی هنرهای مدرن فعالیت می‌کرد. او نقش هدایتگری برای گروهی از هنرمندان، نویسندگان و موسیقیدانان را به‌عهده داشت؛ و از جاز، سوررئالیسم و اکسپرسیونیسم انتزاعی، الهام می‌گرفت.
باکارگیف پس از فارغ‌التحصیلی به رم نقل مکان کرد و به‌عنوان منتقد هنری برای روزنامه‌های روز، از جمله ایل سول ۲۴[۲] فعالیت خود را آغاز کرد.
گزارش‌های نوشته‌شده‌ی او بیشتر موضوعات مرتبط به اوایل قرن بیستم، آوانگارد و هنرهای معاصر بود؛ او هم‌چنین به‌طور‌‌گسترده، درباره‌ی جنبش آرته پوورا[۳] تحقیق می‌کرد.
آرته پوورا، نمونه‌ای از هنر فقیر است؛ واژه‌ای ایتالیایی به معنای هنر فقیر، گونه‌ای از هنر مدرن که از مواد اولیه‌ای مانند روزنامه‌ی باطله، خاک‌اره‌های چوب و به طور خلاصه مواد فاقد ارزش استفاده می‌کنند و هدف اصلی آن نفی و ابطال ارزش‌های تجاری دنیای هنر است؛ و یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین جنبش‌های هنری پس از جنگ ایتالیا است، که در ابتدا توسط جرمانو کلانت[۴]، منتقد ایتالیایی، در سال ۱۹۶۷ایجاد شد.
باکارگیف تابه‌حال کتاب‌‌هایی در رابطه با آدرین ویلار روجاس[۵]، جیاونی انسلمو[۶]، اد اتکینز [۷]و… نوشته است و هم‌چنین صدها یادداشت و کتاب‌های دیگر را به سرانجام رسانیده است.
او هم‌چنین به‌عنوان مدرس در آکادمی هنرهای زیبای شانگهای و سخنران در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی هم فعالیت داشته است.
باکارگیف یک نویسنده‌ی ایتالیاییـآمریکایی، مورخ تاریخ هنر و یک کیوریتور برجسته است؛ او جایزه‌ی بهترین کیوریتوری آدری ایرمال را در سال ۲۰۱۹ دریافت کرده است.
نام او در مجله‌ی بین‌المللی هنرهای معاصر آرت ریویو[۸]، به‌عنوان یکی از قدرتمندترین اشخاص در دنیای هنر آمده است.
او برگزارکننده‌ی ورکشاپ‌ها، سمینارها و نمایشگاه‌های بسیاری است؛ و درحال‌حاضر مدیر موزه‌ی هنرهای معاصر «کاستل» در تورین است.
باکارگیف مدیر هنری شانزدهمین دوسالانه‌ی سیدنی، در سال ۲۰۰۸ بود و در سوم دسامبر ۲۰۰۸، به‌عنوان مدیرهنری داکیومنتا [۹]که از نهم ژوئن تا شانزدهم سپتامبر ۲۰۱۹، در آلمان برگزار شده بود، فعالیت می‌کرد.
داکیومنتا نمایشگاهی از هنرهای معاصر است، که هر پنج‌سال یک‌بار در کاسل آلمان برگزار می‌شود؛ و به واسطه‌ی هنرمند، مدرس و کیوریتور آرنولد بود[۱۰] در سال ۱۹۵۵، در کاسل تأسیس شد.
زمان برگزاری هر نمایشگاه در داکیومنتا صد روز است؛ به همین دلیل آن را «موزه‌ی صد‌روزه» می‌نامند و هم‌چنین آثار در داکیومنتا برای فروش نیستند.
او کیوریتور چهاردهمین دوسالانه‌ی استانبول، با عنوان تئوری اشکال اندیشه (آب نمکی)[۱۱]، بود که در سال ۲۰۱۵، در کلان‌شهر استانبول برگزار شده بود؛ این نمایشگاه به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین نمایشگاه‌ها مطرح شده بود.
در قسمت بعدی این پرونده، به تشریح، تئوری «آب نمکی» باکارگیف خواهیم پرداخت.
از مجموعه موارد منتشر‌شده توسط باکارگیف، می‌توان به چند نمونه اشاره کرد:
ویلی دوهرتی، در تاریکی،۱۹۹۶ ، Im Dunkeln, projizierte Arbeiten , Kunsthalle Bern
ویلیام کنتریج، William Kentridge, Palais des Beaux-Arts, Brüssel, 1998
آرته پوورا (مضامین و حرکات)،Arte Povera , Themes and Movements
Phaidon Press, Iondan
جنت کاردیف، بررسی آثارشامل همکاری با جورج بورس میلر Janet Cardiff, including collaborations with George Bures Miller, P.S. 1 Contemporary Art Center, Long Island City, 2001
پی‌نوشت:
[۱]. Frank O’Hara
[۲]. Il Sole 24 Ore
[۳]. Arte Povera
[۴]. Germano Celant
[۵]. Adrián Villar Rojas
[۶]. Giovanni Anselmo
[۷]. Ed Atkins
[۸]. Art Review
[۹]. DOCUMENTA
[۱۰]. Arnold Bode
[۱۱]. SaltWater: a Theory of Thought Forms
قسمت‌های بعدی این پرونده را در لینک‌های زیر بخوانید:
