آغاز به کار چند گالری پس از ماه‌ها قرنطینه در تهران
بازگشایی گالری‌های آران، آس و اُ
مجله هنرهای تجسمی آوام: گالری‌گردی
برج بابل
نمایشگاه انفرادی اله‌یار نجفی
بازگشائی نمایشگاه ۹ خرداد ماه ۱۳۹۹
گالری پروژه‌های آران
این مجموعه درباره بازیافتن ایده‌آل‌ها با نگاه خیره و جستجوگر به واقعیت‌های تلخ روز است. حتی در استفاده از متریال – تکه‌هایی از عکس‌های هنرمند و یا تصاویر یافت‌شده عادی و استفاده از چسب برای “جفت و جور کردن”- در خود فرآیند نیز تغییر شکل و تعریف مجدد شکل می‌گیرد. هنرمند آرمان‌گرایی و خیال‌بافی نمی‌کند، او حضور دارد تا آنچه که در زندگی‌مان ناخوشایند است را به ما یادآوری کند و نشان دهد که در غیاب خرد اندیشی، چگونه حرص و آز که بخشی از نیروی محرکه جهان مدرن هستند، زیستگاه‌های انسان را از بین می‌برند. به خصوص در سرزمین ما که ببیشتر فضاهای شهری به اوراق فروشی شبیه هستند.
اله‌یار نجفی شاعری است که درگیر و سردرگم شهرنشینی است و تلاش می‌کند تا در سرزمینی که سوءبرداشت و عدم اطمینان بخشی از اخلاق عمومی است، به معنا نزدیک شود. او جهانی را می‌سازد که در باطن و عمق خود ترسناک است ولی در عین حال به زیبایی به تصویر کشیده شده‌اند.
بازگشایی گالری آس با نمایشگاه ” اولین بار من”
نمایشگاه گروهی ویدئوآرت
گالری آس فعالیت خود در سال ۱۳۹۹ و بعد از قرنطینه دوران کرونا را با نمایشگاه “اولین بار من” آغاز می‌کند. این نمایشگاه دربردارنده مجموعه‌ای از آثار ویدئو آرت است که با کیوریتوری آسیه سلیمیان و به مدیریت هنری شهرام انتخابی شکل‌گرفته است. نسترن آزادی، آناهیتا آقاطاهر، سیما باقرزاده، رجا بهروش، ابراهیم خبازی، هانیه کاشانی، نگار عالم زاده گرجی و حسام نیک‌فال هنرمندان حاضر در این نمایشگاه هستند.
در تاریخ هنر معاصر ایران کمتر به رسانه ویدئوآرت پرداخته‌شده و عمدتاً مورد بی‌توجهی قرار گرفته است. این نمایش شامل ویدئو پرفورمنس، شبه مستند و ویدئوهای تجربی است. آثار نمایشگاه” اولین بار من” را می‌توان از نخستین فعالیت‌های ویدئویی هنرمندان این پروژه معرفی کرد، که حاصل شرکت در ورکشاپ‌های تاریخ هنر ویدئوی بین‌المللی و بررسی اجمالی مهمترین آرت‌ورک‌های تولید شده در این رشته به سرپرستی شهرام انتخابی و از مجموعه تولیدات مشترک “فکتوری تی تی” است.
در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه به قلم آسیه سلیمیان آمده است: “محور اصلی این نمایشگاه؛ شاخصه هنر معاصر و به خصوص ویدئوآرت، انعکاس وضعیت بی‌پناهان، ناامیدان، تراژدی‌ها، تناقض‌ها، و همین‌طور آگاه‌سازی وضعیت سیاسی و اجتماعی دوران خود است. بنابراین، بحث زیبایی‌شناسی که با آثار تولید شده در این پروژه سروکار دارد، هنری است بر اساس توانایی زیبایی شناسه‌ای که دارای ماهیت حقیقت‌جویی است. با فهم حقیقت، درک محدودیت‌ها و به چالش کشیدن آنچه تحمیل شده است که امیدوارانه، سرزنده و با صلح خود را بیان می‌کند. به‌طورکلی زیبایی‌شناسی و حقیقت از هم جدا نیستند.
“اولین بار من” نمایشگاهی است که در آن عقلانیت متداول در فرهنگ غالب یا همان فرهنگ‌عامه را مورد سوال قرار می‌دهد: صنعت فرهنگی که عملکرد آن، پرداختن به موارد جزئی و ساخته و پرداخته و نابودی ایده و تمامیت است. اینجاست که محتوا و کلیت اهمیت بیشتری از تأکید بر رنگ‌آمیزی دارد. در این نمایشگاه با مجموعه آثاری روبه‌رو هستیم که در راستای محاکات با صورت‌های مجازی، گسستن‌ها، پیوندها و تناقض‌هاست. لایه‌های اجتماعی، ساختارها و پیوندها از سرپوش‌های کشیده شده بر آن‌ها بیرون می‌آیند. این آورده محاکاتی هم یک انتقاد است و هم یک بیداری ست. بیداری‌ای که گاه آورده‌اش دیده و شنیده نمی‌شود.”
نمایشگاه گروهی”اولین بار من” ۹ خرداد تا ۲۰ تیر ۱۳۹۹ در گالری آس برپاست. علاقه‌مندان برای بازدید آثار می‌توانند با وقت قبلی و رعایت پروتکل‌های بهداشتی با شماره ۲۲۶۷۸۵۹۲ تماس بگیرند و به گالری آس به نشانی خیابان شریعتی، بالاتر از پل رومی، جنب بانک پارسیان، پلاک ۱۸۳۱ مراجعه کنند.
گالری اُ نیز این هفته با نمایشی بازگشایی خواهد شد و میزبان هنردوستان است.
