معرفی کتاب روش‌شناسی نقد در خوشنویسی به قلم دکتر حسین رضوی فرد
انتشارات پژوهشکده هنر ۱۳۹۸
مجله هنرهای تجسمی آوام: جاوید رمضانی
بی‌شک جهان کنونی در آستانه تغییر مرزهای فیزیکی انسان قرار دارد. این مرزها باهوش مصنوعی و تجهیزات بیوتکنولوژیکی موردتهاجم و تغییر و گسترش هستند، بر این مدار تعریف، حدودوثغور انسان مشکل گردیده است. بازخوانی ارزش‌های میراث گذشته بشری و تحکیم اخلاق انسانی در این طوفان نیازمند تحلیل تفسیر، تأویل و روشمندی است تا در جهان متحول شده حال تمدن ایرانی متغیر نگردد.
تفحص و کوشش دکتر رضوی فرد نمونه قابل‌تجلیلی از این رویکرد و درک ایجاب روشمندی جهت تداوم هنر گذشته و فرادهش حسن و جمال است. در این کتاب محقق نگاهی تحلیلی با رویکردهای فرم شناسانه و روانکاوانه و درعین‌حال علمی را مدنظر داشته و در تلاش برای ایجاد بستری کاربردی از تجمیع تفکر گشتالتی و زیرساخت زبان مبانی بصری است، (که در حوزه اکادمیک هنر و نقد فرمالیستی کماکان کاربرد بسیاری دارد) تا نقد آثار خوشنویسی در حیطه متافیزیک محصور نگشته و بحران‌های ارزش‌گذاری در حاق افسانه‌ها و آسیب‌های قرار نگیرند.
این کتاب در چهارفصل تنظیم گردیده که در فصل نخست نگارنده رابطه نقد و خوشنویسی را بررسی می‌کند. وی از نقد فنی و نقد تطبیقی برای تبیین روش خود با استفاده از اصول خوشنویسی سنتی، روانشناسی گشتالت و مبانی هنرهای سنتی سود جسته و در فصل دوم به‌طور انضمامی به تحلیل فرم در خوشنویسی می‌پردازد استفاده از روش‌های کمی و آماری برای نتیجه‌گیری از مختصات قابل‌توجه کار نویسنده است.
فصل سوم به تحلیل تطبیقی و معرفی سبک قدمای خوشنویسی اختصاص داده‌شده که به همراه مقایسه مفردات خط از هنرمندان صاحب سبک جذابیتی تعلیمی و بسیار باارزش به این کتاب می‌دهد.
در فصل چهارم نگارنده با استفاده از روش پیشنهادی به نقد اثری از استاد امیرخانی پرداخته و درعین‌حال تقسیم‌بندی و قالب‌های خوشنویسی را بازخوانی نموده است.
این کتاب اثری ماندگار و راهگشا برای تقویت نقد علمی و روشمند نسبت به هنر ایرانی است و نمونه مناسبی از تداخل تجربه زیبایی‌شناسی و تحلیل ساختاری و روشمند است با امید به تداوم و دریافت بیشتر از این پژوهشگر ارزنده و سخت کوشش.
