گالری‌های کوچک و بزرگ در امان، گالری‌های متوسط در بحران
لطفا با ماسک به گالری وارد شوید.
گالری‌های نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده‌اند | قسمت چهارم
مجله هنرهای تجسمی آوام: نویسنده مخاطب صدف کیانی
گسترش بازار هنر و پلتفرم‌ها
درست پس از تعطیلات چهارم جولای و پایین آمدن شمار مبتلایان به ویروس کرونا نیویورک، کم‌کم در‌های گالری به روی بازدیدکنندگان و خریداران گشوده شد و امکان بازدید از گالری‌ها به همراه ماسک، رعایت فاصله اجتماعی و تعیین وقت قبلی میسر شد.
دیوید نور، از گالری جیمز کوآن، درباره روزهای اول بازگشایی پس از محدودیت‌ها می‌گوید: «افراد از دیدن آثار هنری بسیار خوشحال شدند.» «و ما اکنون بیش از هر زمان دیگری درک می‌کنیم که چقدر تجربه شخصی افراد در برخورد مستقیم با اشیا مهم و متفاوت است. ما همیشه در دسترس مخاطب قرار داشتن را بسیار مهم دانسته‌ایم، به این دلیل که بازدید از گالری رایگان و برای عموم آزاد است و گرچه قطعاً شاهد افت چشمگیر حضور مخاطبان بوده‌ایم، اما ما و دیگر گالری‌ها با خیال راحت می‌توانستیم پس از ماه‌ها قرنطینه و محدودیت بازگشایی کنیم. موزه‌ها با چالش‌های بسیار بزرگ‌تری روبرو بودند و مجبور بودند بسته بمانند یا ظرفیت پذیرش بازدیدکنندگان را به شکل چشمگیر محدود کنند.»
درست قبل از شروع بازگشایی‌ها که انتظار می‌رفت همه‌چیز به‌سوی وضعیت بهتر برود، دیوید زویرنر از کاهش ۳۰ درصدی درآمد و تعدیل حدود ۲۰ درصد از نیروی کار گالری‌اش خبر داد. بعدها در ماه ژوئیه این خبر منتشر شد که گاوین براون[۱] گالری خود را تعطیل کرده و تصمیم به شراکت با باربارا گلدستون[۲] گرفته است. اگر براون که چهره‌ای مشهور در دنیای هنر این شهر برای دهه‌ها بود، نتوانست بر این مشکلات فائق آید، بسیاری از خود می‌پرسیدند که چه سرنوشتی در انتظار گالری‌های دیگر نوپا است.
ازنظر شان کِلی، بحران فعلی ممکن است برای گالری‌های متوسط حتی از گالری‌های بزرگ یا مغازه‌های کوچک‌تر آثار هنری عامه‌پسند دشوارتر باشد. وی گفت: «اگر فشاری وجود داشته باشد، این وسط خواهد بود- آنجاست که همه‌چیز سخت‌تر است.» درحالی‌که برای گالری‌های کوچک‌تر، «اگر مالک هستید، [هزینه‌های شما] ناچیز و قابل‌شناسایی است و اگر مالک ملک با شما مدارا کند، بخشی از مشکل را برطرف می‌شود».
گالری‌های بزرگ که می‌توانند بخش‌های مختلف را بدون تأثیرات مخرب کاهش دهند یا مدیریت کنند: «اما وقتی به‌عنوان یک گالری متوسط که درآمد بالایی هم ندارید، کارکنان شما بهترین منبع شما هستند و می‌خواهید از آن محافظت کنید؛ اما مخارج قابل‌توجهی نیز وجود دارد که نمی‌شود از آن چشم‌پوشی کرد و اگر صاحب‌ملک هم با شما مدارا نکند و شما هم قادر به حمایت از هنرمندانتان نباشید، چه‌کاری انجام می‌دهید؟ کدام بخش را حذف می‌کنید؟ و وضعیت خیلی زود برای شما دردناک می‌شود.»
به گفته نور البته چالش‌های گالری‌های متوسط قبل از همه‌گیری شدید و عمیق‌تر شده بود. وی در ادامه افزود:«پانزده سال پیش گالری‌ها تمرکز کمتری بر رشد داشتند – و تمرکزشان بر ثبات بیشتر بود، زیرا هنرمندان به‌اندازه امروز برنامه‌های متنوعی نداشتند.
اکنون اوضاع بسیار روان‌تر و گسترده‌تر است و این امر بر گسترش گالری‌ها تأکید دارد.
درحالی‌که بزرگ‌ترین گالری‌ها به ساخت پلتفرم‌های چندملیتی ادامه می‌دهند، رشد آن‌ها تا حد زیادی از رد‌ه‌های میانی جامعه تأمین می‌شود؛ اما هدف ما رشد متفکرانه، حمایت هدفمند، ایجاد شغل و درنتیجه حفظ هنرمندان است. آنچه بیشتر گالری‌های میان رده می‌خواهند از آن جلوگیری کنند، این است که ما از بسیاری جهات از رشد بزرگ‌ترین گالری‌ها حمایت می‌کنیم».
در طول تابستان و در اوایل پاییز نشانه‌هایی از بازگشت گالری‌ها دیده شد، بزرگ‌ترین گالری‌ها با برگزاری نمایشگاه‌هایی از مهم‌ترین هنرمندان جوان خود سعی در جلب‌توجه مخاطبان خود داشتند، به‌عنوان‌مثال زویرنر با نمایشگاهی از جاش اسمیت[۳] و گاگوسیان با نمایشی از آثار تیتوس کپار[۴] بازگشایی کردند و موفقیت چشمگیری در جذب مخاطب و فروش داشتند.
گالری کیسی کاپلان[۵]– در حومه چلسی در خیابان ۲۷ نیز موفقیت مشابهی را کسب کرد. کیسی کاپلان گفت: «همه‌چیز از ماه سپتامبر تغییر کرد، زمانی که ما گالری را با آثار کوین بیسلی[۶] بازگشایی کردیم.» وی یک نمایش در ماه سپتامبر در نیویورک به نمایش گذاشت و مخاطبان نیز از آن استقبال کردند. کیوریتورها، منتقدان و مجموعه‌داران همگی برای بازدید از نمایشگاه آمدند و نمایشگاه به فروش چشمگیری رسید.«
اما چندی بعد دوباره آمار انتشار ویروس کرونا بالا رفت، زمانی که نمایش بیسلی افتتاح شد، این شهر فقط ۳۳۵ مورد جدید ابتلا به کرونا داشت و در زمان بسته شدن نمایش Crowner در ماه ژانویه این آمار ۶۲۶۸ نفر رسیده بود و این وحشتناک بود.
آیا نیویورک جایگاه خود را در بازار هنر از دست خواهد داد؟ بعید است، با توجه به زیرساخت‌های گسترده بازار هنر و گفته بعضی از دلالان آثار هنری، رقیب دیگری برای این شهر وجود ندارد».
[۱] Gavin Brown
[۲] Barbara Gladston
[۳] Josh Smith
[۴] Titus Kaphar
[۵] Casey Kaplan
[۶] Kevin Beasley
قسمت‌های قبل را اینجا دنبال کنید:
گالری‌های نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده‌اند | قسمت اول
گالری‌های نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده‌اند | قسمت دوم
گالری‌های نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده‌اند | قسمت سوم
