بیداری اقتصاد هنر در اضطرار کرونا
گالری‌های نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده‌اند| قسمت پنجم و پایانی
مجله هنرهای تجسمی آوام: نویسنده مخاطب صدف کیانی
اگر کرونا به عنوان یکی از شرایط اضطراری حاکم ، عاملی برای وضعیت بهتر باشد، چگونه این وضعیت بهتر برای صنعت و اقتصاد هنر پدید می آید؟
جاناتان تراویس[۱]، یکی از شرکای گروه املاک ردوود[۲] در شهر نیویورک که بسیاری از گالری‌های این شهر از مشتریان وی برای اجاره ملک هستند، گفت که در طی بحران کرونا شاهد این امر بوده که اجاره‌بها در بعضی از مناطق شهر بین۱۵ تا ۲۵ درصد کاهش یافته است.
تراویس گفت: «ممکن است فرصت‌هایی برای اجاره ملک با تخفیف برای ۱۲ تا ۲۴ ماه آینده وجود داشته باشد».
با توجه به اینکه هر مالکی اخلاق منحصربه‌فرد خود را دارد، بعضی از افراد ممکن است فقط در سال‌های اولیه اجاره بلندمدت تخفیف دهند که این امر فرصتی برای بهتر کردن شرایط گالری‌ها در این بحران باشد.
برخی از گالری‌ها شرایط املاک و مستغلات را مناسب دانسته‌اند. پروکسیکو[۳]، در گالری Lower East Side که در سال ۲۰۱۷ تأسیس شد، در هنگام شیوع همه‌گیر در ماه ژانویه فضایی بزرگ‌تری در خیابان Orchard اجاره کرد. «ما قبلاً به این فکر بودیم که فضایی بزرگ‌تر را برای گالری درنظر بگیریم، چراکه گالری در حال رشد بود و فضای ما پس از سه سال و نیم کمی کوچک. با وجود این شرایط قطعاً همه‌گیری کمکی برای یافتن فضای بزرگ‌تر و با قیمت بهتر شد»
همچنین بورتولامی نیز از این فرصت استفاده کرد و فضای دوطبقه بزرگ‌تری را برای گالری خود اجاره کرد. او گفت من به فضای بیشتری برای اهداف اجتماعی‌ام احتیاج داشتم، بنابراین اکنون یک فضای نمایشگاهی اضافه در طبقه بالا دارم. «او از ژانویه شروع به استفاده جدی از آن کرد و فعالیت اش را با یک نمایش گروهی از دیوید ریمانلی[۴] برای فضایی که اکنون به‌عنوان طبقه بالا شناخته می‌شود، شروع کرد».
برخی دیگر از طرف مستأجران املاک تجاری برای راه‌حل‌های طولانی‌مدت بیشتر تلاش می‌کنند. اتحادیه فروشندگان هنر جدید (NADA)[۵] از یک قانون پیشنهادی تثبیت اجاره تجاری حمایت کرده است که می‌تواند اجاره‌بهای فضاهایی مانند گالری‌های مشابه ساختمان‌های مسکونی را کنترل کند. استفان لوین[۶]، عضو شورای شهر نیویورک، گفت: «این اقدام می‌تواند به جلوگیری از ملتهب شدن بیش‌ازحد بازار املاک برای گالری‌ها که بسیار هم آسیب‌رسان است کمک کند.»
درحالی‌که منابع درآمد کم است، گالری داران و دلالان در تمام هزینه‌هایی مانند هزینه رستوران و سرگرمی، بلیط هواپیما، هتل‌ها و حمل‌ونقل آثار هنری به نمایشگاه‌های خارجی. صرفه‌جویی می‌کنند.
پتزل گفت که طی ۹ ماه اول همه‌گیری، هزینه سفر وی فقط ۷۰۰۰ دلار بوده است؛ و نگرانی او در ابتدای همه‌گیری در مورد هزینه‌ها که گاها منجر تخفیف ۳۰ درصدی برای فروش آثار هنری می‌شد هنوز پابرجاست است.
در مورد گالری P.P.O.W که هنگام انتقال از چلسی به ترایبکا برای بخشی از سال تعطیل بود، وندی اولسوف، بنیان‌گذار گالری، گفت: «ما در سال ۲۰۲۰ درآمد کمتری. داشتیم، اما هزینه‌های ما نیز بسیار کمتر بود و به همین دلیل سودآوری نیز داشتیم. ما کاهش حقوق کارکنان را در ماه مارس آغاز کردیم اما پرداخت حقوق کامل را تا ماه مه بازیابی کردیم. من بحران‌هایی مانند ۱۱ سپتامبر و [طوفان] سندی را تجربه کرده‌ام و حتی از اینکه صنعت ما با چه سرعتی با شرایط سازگار شده و همه‌چیز آنلاین شده متعجب هستم. زیرساختی به وجود آمده بود که ما در این روش جدید برای انجام کارها موفق بودیم. من نمی‌دانم این شرایط چه مدت ادامه خواهد داشت، اما روش‌های جدید کاملاً کارایی دارد.»
در همین حال، ثروتمندترین مجموعه‌داران در طول سال‌ها با افزایش سهم بازار هنر ثروتمندتر شدند و در این دوران مجموعه‌داران هزینه کمتری نیز برای سفر، هتل و سرگرمی صرف می‌کردند؛ اما درحالی‌که برخی با صرف این هزینه‌ها در بازار هنر باعث حرکتی در این بازار شده است، اما صنعتی که متکی به فعالیت حضوری بوده است چه مدت می‌تواند خود را در دنیایی حفظ کند که به‌شدت تغییر کرده است؟ چه زمانی مجموعه‌داران می‌توانند با خیالی راحت در نمایشگاه‌های هنری که جزئی جدایی‌ناپذیر از موتور این صنعت هستند، حضور پیدا کنند؟ و چه زمانی گالری‌ها قادر خواهند بود که مانند گذشته به کار خود برگردند؟تمامی این سؤال‌ها برای شان کلی که ۳۰ سال به عنوان دلال درزمینهٔ فروش آثار هنری فعالیت داشته و بحران‌های زیادی را پشت سر گذاشته، بی‌جواب مانده است. کلی گفت: «ما بدترین شرایط همه‌گیری ویروس کرونا را پشت سر گذاشته‌ایم، اما من فکر نمی‌کنم که هنوز از بدترین عواقب مالی ناشی از کرونا گذر کرده باشیم».
تمامی این سؤال‌ها برای شان کلی که ۳۰ سال به عنوان دلال درزمینهٔ فروش آثار هنری فعالیت داشته و بحران‌های زیادی را پشت سر گذاشته، بی‌جواب مانده است. کلی گفت: «ما بدترین شرایط همه‌گیری ویروس کرونا را پشت سر گذاشته‌ایم، اما من فکر نمی‌کنم که هنوز از بدترین عواقب مالی ناشی از کرونا گذر کرده باشیم».
باا ین‌وجود، نشانه‌های روشنی از امید و خوش‌بینی نیز وجود دارد. نیکولا واسل[۷]، از اعضای پروژه‌های Deitch Projects و Pace که بعداً آژانس مشاوره و نظارت شخصی خود را با نام Concept NV راه‌اندازی کرد، اعلام کرد که قصد دارد گالری را به نام خودش در «شهری که نامش را خانه گذاشته است» افتتاح کند. وی درزمانی که با آرت نیوز مصاحبه کرد گفت که در حال حاضر در حال انجام مقدمات افتتاح گالری‌اش است، وی گفت که قصد دارد با نمایشگاه انفرادی از آثار مینگ اسمیت عکاس کار خود را آغاز می‌کند تا به هنرمندان برجسته و باسابقه نشان دهد، کار با تکنولوژی با درک صحیح و استفاده درست چگونه است.
آیا زمان اشتباهی برای افتتاح گالری در نیویورک است؟ بله، واسل بر این امر آگاه بود. بااین‌حال او گفت: «بسیار شکننده است، اما همه‌چیز ممکن است».
وی افزود: «در شهری که تا این حد درگذشته استقامت کرده است، چنین «تناقض» هایی، مانند بازی است.
پی نوشت:
[۱] Johnathan Travis
[۲] Redwood
[۳] Proxyco
[۴] David Rimanelli
[۵] The New Art Dealers Alliance
[۶] Stephen Levin
[۷] Nicola Vassell
منبع: آرت نیوز
قسمت های قبلی از این پرونده را اینجا بخوانید:
گالری های نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده اند؟| قسمت اول
گالری های نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده اند؟| قسمت دوم
گالری های نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده اند؟| قسمت سوم
گالری‌های نیویورک چگونه در دوران کرونا زنده مانده و رشد کرده‌اند؟ | قسمت چهارم
