آیا می‌توان نقاط ضعف NFT را برطرف کرد؟ | قسمت اول
مجله هنرهای تجسمی آوام ترجمه: هستی ادیب زاده
تفکرات زیادی توکن‌های غیر مبادله‌ای یا همان NFT را احاطه کرده است. جامعه‌ای که در اوایل سال ٢٠٢١ با هیجان زیادى درگیر خرید NFT شد، معتقد بود که تکنولوژى بلاکچین که براى ایجاد NFT ها استفاده می‌شود، مزایاى بی‌بدیلی را برای آن‌ها به همراه دارد.
انتظار می‌رفت NFTها حسابى غیرقابل دست‌کاری باشند که آثار دیجیتالى اصلى را تأیید و تعریف کنند و حق امتیاز هنرمندان را به‌عنوان اثرى که به‌طور دائم معامله می‌شود، ارائه دهند.
اما اکنون واضح است که تکنولوژى استفاده‌شده در این صنعت ٢.۴ میلیارد دلاری ضعیف بوده و نمی‌تواند به وعده‌های خود عمل کند.
یکى از مسائل اصلى که پشت پرده تکنولوژى به‌کاررفته NFT وجود دارد، نحوه ذخیره آثار هنرى دیجیتالى است. یک NFT معمولی به دو نهاد جداگانه، قرارداد هوشمند یا استاندارد Erc-721 که روى زنجیره (شبکه) نگهدارى می‌شود و آثار هنرى دیجیتال تقسیم می‌شود. ذخیره فایل‌هاى روى شبکه با توجه به‌اندازه آن‌ها بسیار گران است بنابراین قرارداد هوشمند تنها به آثار هنرى با URL (آدرس اینترنتی) که به این موضوع بپردازد، استناد می‌کند.
کلانى نیکول در تماسى تلفنى با Artnews گفت: NFT همچون رسیدى افتخارى است. در سال ٢٠١٣ نیکول، Transfer Gallery را که تخصصش آثار هنرى رایانه‌ای است، تأسیس کرد. پس از سال‌ها کار با رسانه‌های دیجیتال او از این‌که استانداردی مانند ERC-721 که هنوز در مراحل اولیه خود است، به‌سرعت از چنین مشارکت گسترده‌ای برخوردار شده، تعجب کرده است. استفاده از URLها به‌عنوان شیوه اصلى دسترسی به آثار هنری بسیار خطرناک است.
بازارهای Nft به نقطه‌ای به‌عنوان وابستگى آن‌ها تبدیل می‌شوند. بنابراین آیا هرگز از بین می‌روند، آیا سرورهایشان خراب می‌شود، آیا node سیستم غیرمتمرکز (IPFS) آن‌ها افت می‌کند، محتوایى که شما هزینه زیادى برایش پرداخته‌اید، دیگر غیرقابل دسترسى خواهد بود؟
سیستم بین سیاره‌ای (سیستم توزیع فایل همتا به همتا) که توسط نیکول ذکر شد همچون ضامنی عمل می‌کند. سرور توزیع‌شده هر URL را در کامپیوترهای دیگر متصل شده به شبکه میزبانی می‌کند، بنابراین اگر دامنه توزیع‌کننده پایین بیاید، فایل از طریق node دیگرى قابل بازیابی است؛ اما حتی اگر این اقدام پیشگیرانه به‌کاررفته باشد، عوامل بسیاری می‌توانند منجر به خرابی URL ها شوند.
درواقع URL های ذخیره‌شده در داخل و خارج IPFS با چنین فرکانسی شکست می‌خورد تا پلتفرم checkmynft.com ایجاد شد. در این سایت کاربران می‌توانند آدرس NFT مربوطه و شناسه توکن را به‌منظور بررسی وضعیت URL وارد کنند. در ماه مارس سایت checkmynft متوجه شد که آثار Grimes, Deadmau5 Steve Aoki بااینکه با IPFS (سیستم توزیع غیرمتمرکز) ذخیره‌شده‌اند، بارگذاری نمی‌شوند. پس‌ازآنکه خریداران و هنرمندان متذکر شدند، درنهایت فایل آثار در دسترس قرار گرفت.
این مشکل می‌تواند ناشى از کمبود ارزشى باشد که بازارهای NFT خود روی آثار قرار می‌دهند. ریوما ایتو، بنیان‌گذار makersplace, پلتفرمى که ارائه Beeple Nft Everyday (مایک وینکلمن) به نام The first 5000 days را بر عهده داشت – این اثر در خانه حراج christie به قیمت ۶۹ میلیون دلار به فروش رفته است- به Artnews گفت: این فایل آن چیزی نیست که ارزش NFT را مشخص می‌کند، در موارد بسیاری به‌احتمال‌زیاد این فایل‌ها در هر نقطه از اینترنت قابل‌دسترسی هستند بلکه نقطه قوت فروش NFT این است که می‌تواند اثر هنری دیجیتالی را با ایجاد فایلی خاص به‌عنوان فایل اصلی ارزشمند کند. ایتو به این سؤال که آیا لازم است مجموعه‌داران برای حفاظت از دارایی‌های گران‌قیمت دیجیتالی خود، اقدامات احتیاطى انجام دهند، پاسخ داد: بستگى به این دارد که آیا پلتفرم‌های توزیع‌کننده از IPFS استفاده می‌کنند یا خیر. در غیر این صورت مالک باید فایل را در IPFS بارگذاری کند؛ و هم‌چنین ایتو به‌ویژه به کاربران شکاک پیشنهاد داد که می‌توانند تصویر را در Google Drive یا DropBox ذخیره کنند.
Nithin palavalli مدیرعامل و بنیان‌گذار شرکت خدماتى و امنیتى Rubix با این نظر مخالف است. در مصاحبه‌ای تلفنى ایشان بیان کردند گزینه‌های ذخیره‌سازی فعلى کافى نیستند.
پالاوالى و گروهش نوع جدیدى از مکانیسم اجماعى را ابداع کردند که در این مدل، تراکنش‌ها در بلاکچین تأیید می‌شوند. این مورد به کاربران امکان ذخیره مقدار زیادى از اطلاعات را روى شبکه می‌دهد. اگرچه ذخیره‌سازی درون زنجیره‌ای نمی‌تواند دسترسى دائمى را تضمین کند (چه چیزى می‌تواند؟)، اما به‌طور قابل‌ملاحظه‌اى این ویژگى امن‌تر از پلتفرم یا IPFS(سیستم غیرمتمرکز) است که URLها را ذخیره می‌کند. Palavalli ادعا می‌کند که دارایی ذخیره‌شده روی شبکه بسیار بهتر از تهدید هک شدن محفوظ می‌ماند. او هم‌چنین افزود: در پایان روز زمانى که پایان کارتان فرامی‌رسد،NFT شما معمولاً باید در سرور ابرى متمرکزى، مانند آمازون ذخیره شود. اگر سرور متمرکز هک شود احتمال این وجود دارد که تمامى NFTهاى ذخیره‌شده به نفع هکر شود بنابراین اگر یک‌میلیون دارایى در یک مکان یکسان وجود داشته باشد، این امر به انگیزه‌ای مالى براى هکر تبدیل می‌شود تا از نواقص امنیتی به نفع خود سؤ استفاده کند؛ اما در Rubix یک‌میلیون دارایى روى شبکه ذخیره شده و در میان یک‌میلیون node مختلف گسترش میابد بنابراین انگیزه مالى کمترى براى هکر ایجاد می‌شود.
از دست دادن فایل اثر ممکن است براى کاربرانى که درواقع بخش ارزشمند NFT را قرارداد هوشمند در نظر می‌گیرند و نه‌فقط فایل، چندان هم سخت و آزاردهنده نباشد؛ اما Rubix با هنرمندان همکاری می‌کند تا نوعی فایل با وضوح‌بالا که تنها صاحب آن NFT می‌تواند با استفاده از علم بیومتریک (مشخصات فیزیولوژیک افراد) به آن دسترسی پیدا کند، به وجود آورد. آن‌ها چندین پروتکل امنیتی غیرمتمرکز را به‌عنوان پیشنهادیه امنیتی بلاکچین خود با همکاری انجمن امنیت مایکروسافت ارائه دادند که خوشبختانه این راه‌حل‌ها در بازار NFT قابل‌اجرا بودند. در ابتدا زمانی که پلتفرم NFT با سرعت رعدوبرق ساخته می‌شد تا باعث رونق سرمایه در این سیستم شود، این سطح از توسعه کامل فناوری در NFT را شامل نمی‌شدند.
ادامه دارد…
قسمت بعدی را دنبال کنید.
منبع: آرت نیوز
در همین ارتباط اینجا بیشتر بخوانید:
کریپتو آرت | دفتر مجازی ثبت اسناد رسمی آثار هنری | قسمت اول
مرکزیت زدایی فروش اثر هنری | رها سازی پیچ و مهره‌های ذهن| قسمت دوم
