نمایشگاهی از طراحی های جلال الدین مشمولی در گالری شماره ۲۶ با عنوان ” گل گاو زبان ” در اول خرداد سال ۱۳۹۴ به نمایش در می آید. این مجموعه شامل چهل و یک اثر طراحی است که عموما با تکنیک و روش آب مرکب اجرا شده است.
مجموعه ” گل گاو زبان ” دنباله روی نمایشگاه های دیگر مشمولی است که در گالری های متعددی در سال های اخیر به نمایش گذاشته شده است. نمایشگاه هایی چون ” دوشنبه بازار” ، ” به شرط چاقو ” ، ” چهار سوق” و ” فصل ها را به یاد آور ” که همگی بر اساس موضوعاتی که در کودکی نقاش نقش مهمی داشته اند انتخاب و به تصویر در می آمدند.
در این نمایشگاه ، گاو به عنوان سوژه اصلی طراحی ها انتخاب شده است که دلیل آن به خاطر گاوی است که در مازندران وجود دارد که به رنگ زرد اخرایی است که مردم منطقه آن را با نام ” زرد گو ” یا همان ( گاو زرد ) می شناسند که در گذشته اهمیت بالایی در خانواده های روستایی به عنوان یک رکن اقتصادی داشته است. این گونه گاوهای محلی که در حال حاضر در دور افتاده ترین روستاهای مازندران به تعداد اندک دیده می شود موجب نگرانی نقاش می شود که در گذشته سهم زیادی از خاطرات خانواده را به خود اختصاص می داد. متاسفانه گاو زردی در زادگاه نقاش دیده نمی شود و همین مسئله باعث اتفاق های تازه بین نقاش و سوژه گاو می شود .
گاوهای جلال الدین مشمولی ویژگی های پیچیده ای ندارند و صرفا یک گاو معمولی هستند. اکثر آنها بسیار ساده و با آب مرکب و به روش خیس در خیس به اجرا درآمده اند و نقاش نیز این سادگی را با ساده گذاری لکه رنگ ها بیشتر کرده است. عموما گاو ها ایستاده و به روبرو نگاه می کنند و در اطراف آن فضایی خالی و با چند اشاره کوتاه از علف ها و چمنزارها ما را به یکباره به مراتع دور دست می برد. آنها متنوع اند و کمتر به گوشه و کنار کادرها می روند و خیلی راحت به چرا کردن خود مشغول هستند. انگار که هیچ اتفاقی در حال رخ دادن نیست.
مشمولی در طراحی های خود هیچ مضمون خاصی را دنبال نمی کند و تنها به گاو بودن گاوها می اندیشد و زمانی که کنار گاوها گل قرار می گیرد نیز سعی بر این دارد تا یک فضایی آرام و دل انگیز بین گاو و گل ایجاد کند. تمامی گاوها با تکنیکی ساده ی آب مرکب کار شده اند که نقاش توانسته با مهارت فضایی سیال بین دو سوژه اصلی خود ایجاد کند. فضای کادر شاعرانه است و انتخاب رنگ ها نیز به این فضا کمک شایانی کرده است. مشمولی برای بیانش خیلی به سوژه ها زحمت نمی دهد و مخاطب خیلی زود گاو و گل را در وسط تصویر می بینید و شاید همین مسئله به متعادل کردن سوژه ها در کادر کمک می کند .
نقاش می گوید: ” من در مجموعه نقاشی های ابعاد بزرگ ” ماآهی ” به دنبال چرایی زندگی ام بودم و برای همین است که ماهی ها دگرگون و نابود می شوند و تا جایی که دیگر هیچ اثری از ماهی ها نیست و خیلی زود تجزیه می شوند ولی در رابطه گاوها وضع اینگونه نیست. در طراحی گاوها سعی کردم به خود موضوع بپردازم . گاوهای من اردیبهشتی و شهریوری اند. فاصله این دو ماه تمام ابعاد کودکی ام را ساخته است و هر چه به یاد می آورم از همین فاصله هاست. گاوهای اردیبهشتی روستای کوتنا منتظر شهریور هستند تا با پایان فصل کشاورزی در شالیزارها برای چرا دراین مراتع که پوشش شبدر به خود می گیرند به بازیگوشی بپردازند و این زیبا ترین مناظرروستایی است که می توان دید. دشتی وسیع با گاوهای زیاد و رنگارنگ که با گل شبدر آذین شده است.”
