نیویورک | بخش چهارم
لارنس میلر پیش از تاسیس گالری هم در زمینه فروش عکس صاحب تخصص بوده است. او از ۱۹۴۰ بر روی عکاسی امریکا و از دهه ۵۰ بر آسیا تمرکز داشته است. او هم‌اکنون در زمینه بین المللی در زمینه عکس و تصویر عکس بنیاد[۳٫ Photo based art] کار می‌کند. این گالری منبع اصلی آثار ادوارد مایبریج، عکاس پیشروی انگلیسی است.[۴٫ ۱۸۳۰-۱۹۰۴ Eadweard Muybridge نام اصلی او، «ادوارد جیمز کاگریج» و عکاسی حرکت‌نگار بود. مایبریج در ۱۸۶۷ نخستین مجموعهٔ عکس خود را با عنوان «مناظر دره یوسمیتی» منتشر ساخت. از موفقیت‌های مایبریج می‌توان به دستیابی به نخستین کاربرد صفحه خشک و ساخت دستگاه زوئوپراکسینوسکوپ اشاره کرد. او کامل‌ترین بایگانی موجود از تصاویر حرکات حیوانات را در زمان خود داشت. تعداد زیادی پلیت عکاسی شده از حرکت حیوانات و انسان که مربوط به فعالیت‌های ادوارد مایبریج در سال ۱۸۸۷است در گالری لارنس میلر بایگانی شده است.]
گالری لارنس میلر از جمله گالری‌های است که در زمینه عکس، به‌طور تخصصی و منظم فعالیت می‌کند. آقای میلر بیش از چهار دهه به عنوان دلال عکس فعالیت کرده است. این گالری از مهم‌ترین مراکز فروش و نمایش عکس است و عضو اتحادیه بین‌المللی دلالان عکس‌های هنری[۵٫ AIPAD] است و در اغلب نمایشگاه‌ها و اکسپو‌های عکس حضور دارد.
مهم‌ترین ویژگی این گالری نمایش آثاری با ماهیت عکاسانه و قوی است که شامل عکس‌هایی با دوربین‌های قطع بزرگ و چاپ‌های با کیفیت بالا می‌باشد. آثار این گالری جملگی در قالب تصاویر دو بعدی ارائه می‌شوند و خروج از کادر به ندرت دیده می‌شود. آثار از لحاظ فرم قوی هستند و جنبه‌های اجتماعی و محیط زیستی نیز در آثار برخی از هنرمندان این گالری مورد توجه بوده است. هرچند پیش از همه باید اشاره کنم گالری لارنس میلر «رویکردی موزه‌ای» را در نمایش آثار خود دنبال می‌کند و در میان نمایشگاه‌هایش لیست بلندبالایی از آثار عکاسی متعلق به دوره‌های مختلف تاریخ امریکا و حتا تاریخ عکاسی وجود دارد، که گواهی بر گرایش این گالری به گردآوری و ارزش‌گذاری بر پیشینه عکس، به مثابه شی هنری است و از آنجا که خود آقای میلر در کنار کار کیوریتوری، فروش و اداره گالری، یک مجموعه‌دار عکس نیز هست، گرایش هنری-اقتصادی این گالری بیشتر مشخص می‌شود.
آنچه درباره گالری لارنس میلر نباید از نگاه دور بماند نحوه رفتار تخصصی‌اش با فروش و نمایش عکس به عنوان اثر هنری است. همان‌گونه که پیشتر گفته شد، ارائه عکس‌های موزه‌ای و تاریخی، یکی از جنبه‌های این رویکرد است که به این رسانه هنری در عرصه اقتصادی هویت می‌بخشد. نکته بعدی نمایش آثاری با رویکرد و ساختار طبیعت‌گرایانه و زیست‌محیطی یا نگاه اجتماعی و انتقادی است که گرچه اغلب از لحاظ بصری دارای نوعی زیبایی‌شناسی تعریف شده با رویکرد فرمالیستی است؛ اما هرگز بدون ساختار و رویکرد نیست و پیوستگی موضوعی و فرمی در آن به چشم می‌خورد.
همچنین، گالری لارنس میلر کتاب‌هایی از آثار هنرمندان را منتشر می‌کند و همچنین نسخه‌های امضا شده این کتاب‌ها را در معرض فروش می‌گذارد. این نوع برخورد جدید با فروش عکس، راه جدیدی برای عکاسانی با رویکرد عکاسی صرف باز می‌کند و این امکان را ایجاد می‌کند که آن‌ها بتوانند در این حوزه عکاسی ارتزاق کنند.
[divider]
بخش‌های گذشته «دنیای گالری‌ها” را اینجا می‌توانید مشاهده کنید:
