تندیس: در آرت بازل منحصر به فرد امسال دو روند اصلی و معکوس یکدیگر را می‌توان دید. در اولین روند طبقه بالای هنر معاصر با سر در آوردن آثار از بازار ثانویه یک حرکت تاریخ‌گرا دارد. و در دیگری، گالری‌های بازار ثانویه هستند که با کمبود آثار هنرمندان مدرنیست روبرو می‌باشند و در حال جستجو در گوشه و کنار تاریخ هنراند تا هنری را بیابند که برای چشمان ما تازگی داشته باشد. نتیجه این دو روند، یک شخم‌زنی سودمند برای خاک هنر است. ده اثری که در پایین آورده شده آثار برجسته این نمایشگاه می‌باشد:
فرانسیس پیکابیا
آپولو (۱۹۲۸-۳۰)
فرانسیس پیکابیا مطمئنا یکی از هنرمندان مدرن است که به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است. «آپولو» بخشی از یک مجموعه نقاشی چهارتایی است. ادغام صورت زنان با گلها نشان دهنده یک بازگویی امپرسیونیستی افسانه آپولو و دافنه است.
فرانسیس پیکابیالوتار همپل
رقص آرام (۲۰۱۵)
این هنرمند که دانش‌آموخته فرهنگستان هنر دوسلدرف و ساکن برلین است با چیدمان‌های مجسمه‌ای خود، و توسط زیبایی والا به بیننده حمله می‌کند. آثار او ترکیبی است از نقاشی پرده‌های نمایش و تصاویر له شده، به همراه طیف وسیعی از دوره‌ها و خرده فرهنگ‌ها. او در خلق آثارش بخشی از سابقه «کدی نولند» و «الکس کاتز» را قرض می‌گیرد. این اثر با ظاهری سمی و جذاب، به همراه یک شاخه درخت مینیمالیستی در پس‌زمینه، یک حس مالیخولیایی و یا حتی شبح‌وار به بیننده می‌دهد.
گیاکومو بالا
مارومبا (۱۹۱۹)
گیاکومو بالا یکی از امضاکنندگان بیانیه پیشرو ۱۹۱۰ است و از اعضای اصلی جنبش هنری ایتالیا، که تحت‌تاثیر فاشیست بود. جنگ گیاکومو بالا با سرعت و تکرار در عصر ماشینی یک تغزل برتر را در بر دارد، اما گویی بعضی مواقع او دست از جنگ می‌کشد و به کاوش در رنگ و شکل می‌پردازد. این نقاشی که هم در شکل و قابش موج وجود دارد، یک تصویر امپرسیونیستی از کنار دریا به ما می‌دهد.
تری هگرتی
کشش ناگهانی (۲۰۱۵)
بوم‌های تری هگرتی در نگاه اول گویی سوار بر موج نقاشی نو فرمالیستی است که بازار را اشباع کرده است. اما با دقت بیشتر، آنها ترکیبی خاص از تاریخ هنر و ذوق طراحی خوب را ارائه می‌کنند، و همین ترکیب است که آنها را خواستنی می‌کند. هنرمند ابتدا این ترکیب‌بندی‌ها را در کامپیوتر طراحی می‌کند و سپس آنها را یر روی بوم پرینت می‌کند.
آگنس مارتین
سلف پرتره (۱۹۴۷)
قبل از اینکه آگنس مارتین سبک آبستره خطی را پیش بگیرد، او یک هنرمند جستجوگر (در سبک‌های هنری)بود. او بر روی همان فرم‌های بیومورفیکی کار می‌کند که “Pollock” و “Rothko” در ابتدای حرفه هنریشان کار می‌کردند. حتی پیش از آن، اگرچه این سلف پرتره موجی را با نگاهی خیره و با اعتماد به نفس را کشیده است. تنها سر نخ در مورد مسیر آینده‌اش نقش راه راه بر روی لباسش است، ردپایی از پارچه و خیاطی در تمام زندگی‌اش دیده می‌شود.
آی وی وی
مکعب کریستالی (۲۰۱۵)
آی وی وی که از زمان اقامتش در دهه ۸۰ میلادی در نیویورک شیفته مینیمالیسم آمریکایی شده بود، مدت‌هاست که در حال وارد کردن واژگان این سبک به چین است. ساخت این اثر که از جنس شیشه است دشواری‌های بسیاری داشته، و هربار سرد شدن این مکعب شیشه‌ای باعث ترکیدن آن می‌شده است. نهایتا با آزمون و خطای بسیار، با آرام سرد کردن این مکعب در طول شش ماه موفق به ساخت آن می‌شود.
اگون شیله
برهنه خمیده (۱۹۱۸)
زمانی‌که هنرمندی به شهرت اگون شیله می‌رسد اما نقاش‌هایش از بازار خارح شده‌اند یک گالری‌دار در نمایشگاهی مانند بازل مجبور به ارائه طراحی‌های وی می‌شود. از آنجاییکه این هنرمند در طراحی قدرت زیادی داشته است، نمایشگاه مملو از آثار او بر روی کاغذ است. این طراحی مربوط به آخرین سال زندگی پر مشقت این هنرمند می‌باشد، که پس از همسرش خودش نیز به‌خاطر آنفولانزای اسپانیایی در سن بیست و هشت سالگی در گذشت.
فرانز ارهارد والتر
جایی برای بدن (۱۹۸۵)
فرانز ارهارد والتر با وجود فعالیت درسطح بین المللی، در آمریکا چندان شناخته شده نیست. او از دهه شصت رویکرد رمانی به مجسمه‌سازی دارد. او تعامل فیزیکی را بخشی از فرم اثر می‌داند و در پنجاه سال گذشته مشغول کار بر روی این ایده بوده است. تغییر بزرگ زمانی در کار او رخ داد که او به وسیله موادی که توسط همسرش استفاده شده بود مجسمه‌های دست‌دوزی را خلق کرد که قابلیت پوشیده‌شدن را داشتند.
Jana Euler
تعادل (۲۰۱۵)
این هنرمند سی و سه ساله آلمانی که نقاشی متفکر است، دارای سبکی است که بی‌پروا و گاها به صورت خود خواسته دارای فیگورهای زشت است. این اثر که شامل دو موجود آبزی است رنگ خود را از اسکناس‌های یورو و دلار گرفته است.
جف کونز
گربه ای بر روی طناب رخت (۱۹۹۴-۲۰۰۱)
این اثر نسخه دوم گربه‌ای بر روی طناب رخت است که گالری گاگوسیان در نمایشگاه فریز لندن دو سال پیش ارائه کرده بود. این آثر تا به حال در هیچ آکشنی ارائه نشده آست. (+)
