این مطلب در صفحه دنیاگردی مجله تندیس شماره ۳۱۹ منتشر شده است.
مجسمه‌های KAWS در پارک مجسمه‌ی یورکشایر
ویکفیلد، انگلیس: پارک مجسمه‌ی یورکشایر اولین نمایشگاه هنرمند مطرح امریکایی، KAWS، را در موزه‌ای بریتانیایی برگزار می‌کند. گستره‌ی فعالیت‌های KAWS نقاشی، مجسمه، چاپ و دیزاین را در بر می‌گیرد. در نمایشگاه بیش از بیست کار ارائه شده است؛ مجسمه‌های بلندی از جنس برنز، فایبرگلاس، آلومینیوم و چوب، در کنار نقاشی‌های بزرگی که با آکریلیک کشیده شده‌اند. در طول نمایشگاه، چشم‌انداز تاریخی پارک، خانه‌ی مجموعه‌ای از مجسمه‌های بزرگ و باابهت خواهد بود، شامل یک کار بلند شش‌متری، که شکل خاص شخصیت‌های KAWS در فرآیند رشد را به خود می‌گیرد. این هنرمند ساکن بروکلین، یکی از متمایزترین هنرمندان نسل خود است. فعالیت تاثیرگذار او افرادی از نسل‌های متفاوت را با هنر معاصر، و به‌ویژه جوانان و مخاطبان گوناگونی را با فرهنگ عامه، آشنا نموده است. کار KAWS، به‌عنوان یک نیروی فرهنگی پویا در هنرهای بصری، موسیقی و مُد، طنز طعنه‌آمیزی دارد، با زبانی خاص که حرکت‌های جسورانه و فرآیند تولید سختگیرانه ویژگی آن است.
در دهه‌ی ۱۹۹۰، هنرمند با جرح و تعدیل پیکره‌های کارتونی، شخصیتی با سر جمجمه و چشم‌های ضربدری خلق نمود که در آینده به یکی از نشانه‌های کار او تبدیل شد. وی در تاریخ هنر در کنار هنرمندانی نظیر کلس اولدنبرگ و جف کونز می‌ایستد و شیوه‌ای را بسط می‌دهد که هنرهای زیبا و تجارت را با اشتیاق برای مراوده و تعامل در حوزه‌ی عمومی درمی‌آمیزد. KAWS در ابتدا از طریق همکاری با برندهای جهانی، و سپس با اتکا به توانایی‌های خودش، با حرکت ورای قلمرو بازار هنر به موقعیتی منحصربه‌فرد با جاذبه‌ای بین‌المللی دست یافته است. او تصاویر عامه را جذب می‌کند تا آثاری بیافریند که نیمه‌آشنا هستند، با لایه‌هایی از تضادها و ظرافت‌ها. با تناسبات نامعمول و عظیم، مجسمه‌های هنرمند شخصیت‌های کارتونی شوم را به یاد می‌آورند؛ شخصیت‌هایی بازشناختنی از دوران کودکی که به نظر می‌رسد معصومیت‌شان را از دست داده‌اند. در مقابل درختان پارک، گروهی از شش کار از جنس چوب طبیعی و با رنگ‌آمیزی سیاه، با ارتفاعی بین شش تا ۱۰ متر، همزمان جذاب و حزن‌انگیزند. شخصیت‌هایی کارتونی که روزگاری بشاش بودند، اکنون مایوس و بیزار از زندگی اجرا شده‌اند؛ آنها، که با‌شکوه، اما سرشار از اندوه هستند، به صفی از روایات روانشناختی اشاره دارند، و شفقت، شگفتی و ناامیدی را القا می‌کنند. هنرمند مجموعه‌ای شامل پنج نقاشی را نیز به نمایش گذاشته است که هر کدام ۱۱۲ در ۹۲ اینچ است، و در طول بزرگ‌ترین دیوار گالری امتداد دارند، و باریکه‌ای از رنگ درخشان و انرژی شدید خلق می‌کنند. در این کارها که با دقت زیاد به جزئیات ساخته شده‌اند، اشکال انتزاعی با هم تداخل می‌کنند و سایه‌هایی را شکل می‌دهند و فضا را عمق می‌بخشند تا پیکری رازآمیز را آشکار کنند. KAWS با نام برایان دانلی، در جرسی سیتی به دنیا آمده است. وی با لیسانس تصویرسازی از مدرسه‌ی هنرهای بصری نیویورک فارغ‌التحصیل شد و سپس مدت کوتاهی به‌عنوان انیماتور در زمینه‌ی نقاشی پس‌زمینه با دیزنی همکاری می‌کرد. وی در مجموعه‌های انیمیشنی ۱۰۱ Dalmatians ،Daria و Doug همکاری داشت. او کارش به‌عنوان یک هنرمند گرافیتی را در زادگاهش آغاز کرد و پس از نقل مکان به نیویورک در دهه‌ی ۱۹۹۰ شروع به خرابکاری روی تصاویر بیلبوردها، و تبلیغات روی ایستگاه‌های اتوبوس و باجه‌های تلفن نمود. در ابتدا این کارها برای ماه‌ها به حال خود رها می‌شدند، اما با افزایش مجبوبیت KAWS تقاضا برای داشتن آنها نیز به‌شدت افزایش یافت. وی همچنین کارهایی را در پاریس، لندن، برلین و توکیو خلق کرده است. KAWS در ۱۹۹۹ شروع به طراحی و تولید اولین عروسک‌هایش با همکاری برند لباس ژاپنی Bounty Hunter نمود که با تیراژ محدودشان به‌سرعت مورد توجه کلکسیونرهای عروسک‌های هنری قرار گرفتند. در ۲۰۱۴ او با دوست قدیمی‌اش، فارل ویلیامز، در طراحی بطری عطر Girl، به مناسبت انتشار آلبوم فارل با همین عنوان همکاری نمود. از حامیان و کلکسیونرهای کارهای او طراح مُد ژاپنی، نیگو، و فارل ویلیامز هستند.
www.ysp.co.uk
الاغ‌های صلح مالتی در جزیره‌ی غودش
غودش، مالت: به مناسبت هفته‌ی همگرایی ادیان جهانی سازمان ملل (هفته‌ی اول فوریه ۲۰۱۶)، و نظر به حملات افراط‌گریان در غرب و مناقشات خاورمیانه، جزیره‌ی کوچک غودش در قلب دریای مدیترانه از طریق پروژه‌ای هنری به حمایت از صلح پرداخته است. در راستای این پروژه با عنوان «الاغ‌های صلح مدیترانه‌ای»، برای نخستین بار نمایشگاهی در آرامگاه ملی تا پینیو (Ta’ Pinu National Shrine) برگزار می‌شود؛ محلی که برای قرن‌ها به‌عنوان یک مکان زیارتی به‌شدت مورد احترام بوده است. برای این نمایشگاه، هنرمندانی از غودش، مالت، مصر و هنرمندان غربی، روی ۲۱ مجسمه‌ی فایبرگلاس از الاغ‌های مالتی در اندازه‌ی واقعی، نقاشی کرده‌اند. این آثار نمادی از نیاز به صلح و همدلی میان عقاید و فرهنگ‌های گوناگون خاورمیانه و غرب، و به صورت خاص‌تر سراسر منطقه‌ی مدیترانه، است و الاغ‌ها به ۲۱ ملتی اشاره دارند که در جوار دریای مدیترانه ساکن هستند. این نمایشگاه در جزیره‌ی غودش ــ که هم از نظر تاریخی و هم در جهان معاصر، پلی میان فرهنگ‌های شرقی و غربی بوده است ــ نمونه‌ی مهمی از این ایده است که مردم در همه جای دنیا می‌توانند برای حرکت به سوی همگرایی، فهم مشترک و صلح با هم کار و مشارکت کنند. این پروژه از نماد مشهور و در معرض انقراض الاغ مالتی بهره می‌گیرد تا توجه جهانیان را به نیازهایی حیاتی جلب کند: سازگاری میان ادیان، روابط شرق ـ غرب، و کمک‌های انسان‌دوستانه به پناهندگان و مهاجران در مدیترانه. الاغ نماد صلح و شفقت در مسحیت، یهودیت، فرهنگ‌های خاورمیانه و غرب است. همچنین الاغ مالتی نماد تاریخی رابطه‌ی شرق و غرب است؛ چنان‌که چهار الاغ مالتی پیش از شروع ریاست جمهوری جورج واشنگتن در ۱۷۸۶ برای او فرستاده شدند. همچنین به‌عنوان نمادی از سفر، الاغ از حرکت مهاجران در پی یافتن مکان بهتری برای زندگی حکایت دارد. مجمسه‌های فایبرگلاسی الاغ‌ها توسط هنرمند مصری، دکتر ردا عبدالرحمان، طراحی و در مالت ساخته شده است.
www.oncaravan.org
نمایشگاه جدیدی از خالق عکس‌های مشهور یاکوزاها
آنتورپ، بلژیک: گالری Ingrid Deuss نمایشگاهی از جدیدترین آثار عکاس بلژیکی، آنتون کاسترز، با عنوان Mono No Aware برگزار نموده است. عنوان نمایشگاه اصطلاحی ژاپنی است که برای توصیف آگاهی و توجه نسبت به لحظات زودگذر زندگی به کار می‌رود. هنرمند در تصاویرش این لحظات را به شکل یک حس، یک خاطره یا حالتی از خودآگاهی، تسخیر می‌کند. این واژه‌ی ژاپنی بر نازک‌طبعی و احساس دلالت دارد؛ آگاهی و حساسیت نسبت به چیزی: یک شی بی‌جان یا موجودی زنده، یا یک واکنش احساسی در فردی دیگر. کاسترز می‌گوید: «شاید نباید همه‌ی جزئیات را به یاد بیاوریم. خاطرات، لحظات خاصی نیستند، بلکه معانی‌ای هستند که ما با خود به همراه داریم. اما یک موضوع حتمی است: فکر می‌کنم نیاز دارم که این کتاب را چاپ کنم، این داستان را نقل کنم، برای اینکه، از جهتی واقعا نمی‌توانم توضیح دهم، معتقدم این مهم است که لحظات کوچکمان را فقط کمی بیشتر حفظ کنیم. سعی کنیم زمان را متوقف کنیم. فقط گاهی. فقط کمی».
آنتون کاسترز در ۱۹۷۴ در بلژیک به دنیا آمده و مدرک کارشناسی خود را در رشته‌ی فلسفه‌ی سیاسی از دانشگاه K.U.Leuven دریافت کرده است. وی عکاسی را در TUK Leuven و آکادمی هنرهای زیبای اسلت فرا گرفته است. این هنرمند بلژیکی به پروژه‌های طولانی‌مدت علاقه دارد. برای نخستین و تحسین‌شده‌ترین مجموعه‌اش با عنوان «یاکوزا»، کاسترز اجازه‌ی معاشرت با یکی از خانواده‌های تبهکار یاکوزا را به دست آورد. او ده ماه برای این کار مذاکره کرده بود و سپس دو سال به عکاسی پرداخت. با ترکیبی از عکس، فیلم، متن و طراحی گرافیک در این مجموعه، وی سعی کرد نه‌تنها رابطه‌ی پیچیده‌ی آنها با جامعه‌ی ژاپن را به تصویر بکشد، بلکه منازعات شخصی را، که هر کدام از اعضای خانواده با آن روبه‌رو هستند، نیز نشان دهد. کاسترز در بلژیک و ژاپن زندگی و کار می‌کند و به همراه دیوید الن هاروی مجله‌یBURN را برای نمایش آثار عکاسان نوظهور تاسیس کرده است.
www.ingriddeuss.be
نمایشگاه نقاشی‌های جدید شنتل جاف
لندن، انگلیس: گالری ویکتوریا میرو نمایشگاهی از نقاشی‌های شنتِل جاف برپا نموده است که در آنها نویسندگان مشهور، دوستان و اعضای خانواده‌ی هنرمند به تصویر کشیده شده‌اند. با نقاشی و طراحی از افرادی که جاف شخصا آنها را ملاقات کرده یا استفاده از تصاویر، وی ما را برمی‌انگیزد تا به ارزیابی مجدد مفاهیم خودافشاگری و صمیمیت در خلق اثر هنری بپردازیم. فعالیت هنری جاف، به‌عنوان ناظر باریک‌بین محیط اطرافش، از ماهیت غیرقابل انتقال تجربه ناشی می‌شود. او این نویسنده‌ها را از روی تصاویر منتشر‌شده در کتاب‌های زندگی‌نامه‌شان نقاشی کرده است؛ معشوقه‌ها، مردها با همسران دوم و سوم خود و فرزندانشان، زوج‌هایی که مجذوب دنیای کار خود هستند، و مادران و دخترانی در آغوش هم؛ این دنیاهای آشفته تنها به‌وسیله‌ی لنز دوربین به شکل آنی سامان داده شده‌اند. جاف از این عکس‌ها با تب و تاب یک خواننده‌ی مشتاق، یک هوادار، استفاده می‌کند. حسی از چیزهای ناپایدار و فراری که به شکل موقت در کنار هم قرار گرفته‌اند ــ چه در یک مصرع شعر و چه در یک عکس خانوادگی ــ به شکل یکسان در پرتره‌های اخیر او از عزیزانی حاضر است که در گیر و دار طی‌کردن مراحل گذار متفاوتی در زندگی خود هستند. مادرهایی با صورت‌های چون ماه و نگاه‌های زیرچشمی دختران تقریبا نوجوان، با ترکیبی از دقت روانشناسانه و سهولت فرمی کشیده شده‌اند که به‌راحتی حال و هوای رابطه‌ی غیر قابل بیانی را منتقل می‌کنند که می‌تواند سوژه‌ها‌ی یک نقاشی پرتره‌ی گروهی را به هم پیوند دهد یا به شکل تلویحی میان مدل و هنرمند باقی بماند. در این نمایشگاه همچنین مجموعه‌ای از کارهای پاستلی جدید تحت عنوان «تصاویر خانوادگی» نمایش داده شده‌اند. شنتِل جاف (متولد ۱۹۶۹) در کالج هنرهای کمبِروِل و مدرسه‌ی هنر گلاسکو و رویال کالج تحصیل کرده است. او اغلب نقاشی‌های بزرگی از مادران و کودکان می‌کشد و به گفته‌ی خودش عکس‌های دایان آربوس یکی از مهم‌ترین منابع الهام او بوده‌اند.
www.victoria-miro.com
