نقدی بر نمایشگاه اله یار نجفی در گالری آران
پیکر تازه، پیکر بیچاره
سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر
شهر معنای پیچیده زندگی، خانه، مکان و … است، جایی که مردم در آن زندگی و کار می‌کنند. مجموعه‌ای از مناسبات که به نحوی زنجیره‌ای به یکدیگر اتصال دارند.
اله‌یار نجفی متولد ۱۳۵۹ و هنرمند تجسمی است که در رشته گرافیک تحصیل کرده و سپس چاپ دستی خوانده است. او در نمایشگاهی که اینک در گالری آران برپا نموده، مجموعه‌ای با عنوان شاعرانه‌های شهری را به تماشا گذاشته است. در این مجموعه که خود به چهار گروه اثر تعلق می‌گیرد، متقدم‌ترین آثار حجم‌هایی به شکل مکعب روبیک، یک ویدئو و یک ستون کوچک نقاشی شده هستند.
گروه دوم را اثار نقاشی و کولاژ تشکیل می‌دهند که به شیوه رنگ و روغن و تکه چسبانی کار شده‌اند. اما دسته سوم فتومونتاژهای فانتزی او هستند و بخش آخر دو عدد کتاب دست ساز است که رابطه مستقیم او با دنیای انیمیشن را نشان می‌دهد.
نجفی نقطه آغازش را جمع‌آوری قطعات شهر قرار می‌دهد، پرسه زنی در انبوه در هم ریخته یک گشتالت غول آسا به نام شهر که نه می‌توان آن قطعات را از آن تفکیک کرد و نه می‌توان انسجامی منطقی برای آن در نظر گرفت.
تجلی مستقیم این رویکرد در اثر ویدئو و مکعب‌های روبیک هویداست. در این مجموعه او کاملن بدون هیچ‌گونه حاشیه‌ای خود را به موضوع رسانده و با در کنار هم قراردادن قطعات زبانی مانند کلمات پراکنده نقش بسته بر گوشه و کنار شهر شطحیات پراکنده‌ای را شکل می‌دهد.
اما شاعرانه‌های شهری او به همین نقطه ختم نمی‌شوند و در دو مجموعه دیگر مرحله بعدی و پیشرفته‌تر این پرسه گردی هویدا می‌گردد.
در این مجموعه‌ها شهر شروع به پیداکردن هویتی نوین میکند، یا اگر کل این نمایشگاه را یک پروسه در نظر آوریم، در مکعب‌ها و ویدئو شهر در مرحله جنینی قرار دارد و تنها اندام‌های اصلی هویتی او شکل گرفته‌اند که پراکنده، نامفهوم و غیر مرتبط و حتی تیره و تلخ هستند. پس از آن مرحله کودکی و نوجوانی در نقاشی‌ها نشان داده شده‌است که قطعه، قطعه و ناهنجار هستند، پرداخت او در نقاشی‌ها بر شانه مکاتبی چون سورئالیسم و دادائیسم می‌ایستد. همچنین توالی زمان، نقطه دید‌های متفاوت و خود فن کولاژ، پشتوانه‌ی مدرنیستی نقاشی‌ها را نشان می‌دهند. اما آن‌چه در آثار در تمام مراحل نمو شخصیت شهر مشخص است، حضور روایت دراماتیک است که در حال گفتن داستانی دادائیستی است که از قطعاتی ظاهرا بی‌ربط تشکیل شده‌است که موجد شکل‌گیری یک هویت یا شخصیت کلی برای شهر گردیده‌است.
شهر مورد نظر نجفی در دوران بزرگسالی و کهولتش خود را در تابلوهای فوتومونتاژ نشان می‌دهد؛ موجودی با هویتی یکپارچه که همه قطعات ریز و درشت و مربوط و نامربوط خود را هضم کرده و در خود به موجودیتی مشخص رسیده‌است. موجودیتی که با بندهایی بسیار به زمینِ ناکجاآبادی وصل شده‌است و حتی در جایی از اتصال خود نیز رهیده و شناور در میان آسمان خاکستری و گرفته و مه آلود تاب می‌خورد.
شهرهای او گاهی آسمانی‌تر و گاهی زمینی‌تر می‌شوند، همچنان که انسانی‌تر یا حیوانی‌تر، اما به هر روی به نظر می‌رسد که پروسه او در این نقطه به بلوغ رسیده و شهر از برای خود هویتی مخصوص به خود یافته‌است و اگر به این نگاه پایبند باشیم، کتاب‌های او را می‌توان خرده روایت‌های تاریخی یا شاید سند هویتی شهر دانست که در درون خود جزئیات تپنده و بیقرار شهر را اسیر کرده‌اند، قطعاتی که به هر ترتیب جای خود را در این کل واحد محفوظ نگاه می‌دارند.
شهری که نجفی ترسیم میکند، مه‌آلود و تلخ و تاریک است، با انبوهی از خرده هیجانات فروخفته که شامل و مشمول انبوه جزئیاتی است که با آن در رابطه‌ی متقابل و دائمی در حال شکل دادن و شکل داده‌شدن هستند. قطعاتی که گاهی حتی یک رو نیز ندارند و در تغییر جهت، شکل خود را تغییر می‌دهند و همان‌قدر که شهر را ساخته‌اند در همنشینی با هم به کلی تفکیک‌ناپذیر بدل گشته‌اند که در انتهای راه به شکل موجودی یکپارچه و شکلمند ظاهر شده و دیگر نمی‌توان به راحتی قطعاتش را از یکدیگر تمیز داد.
نقد نمایشگاه‌های قبل به قلم مریم روشن فکر را اینجا بخوانید:
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
کمی دورتر در گالری راه ابریشم | منظره در توازنی ناهمگون
نقدی بر نمایشگاه کمی دورتر در گالری راه ابریشم پارک لاله منظره در توازنی ناهمگون سایت تندیس ببه قلم مریم روشن فکر بدون هیچ‌گونه گزاره‌ای نمایشگاه کمی‌دورتر در گالری راه ابریشم آغوش خود را به روی مخاطبین می‌گشاید. نمایشگاهی از آثار چهار عکاس که مجموعه‌ای از مناظر خود را برای نمایش به این گالری آورده‌اند. آثاری در قطع‌های متوسط و کوچک و گرفته شده با گستره‌ای از دوربین‌های دیجیتال حرفه‌ای، نیمه حرفه‌ای تا موبایل که در مناسبات بازار هنر در […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
من غول یاسمن بازارگان با درک یکپارچگی
نقدی بر آثار یاسمن بازارگان با عنوان« من غول» در گالری سایه درک یکپارچگی سایت تندیس به قلم مریم روشن‌فکر درون‌نگری امری بود که در اواخر قرن نوزدهم از فلسفه به روان‌شناسی وارد شد و در این حوزه مسیری علمی را در پیش گرفت و شکلی جدید یافت و از این زمان به بعد بررسی مسئله روان انسانی آغازگر راهی شد که در آن تعاریف انسان نیز مورد بازنگری قرار گرفت و کاوش ذهن و درون به ابزاری برای سنجش […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقدی بر نمایشگاه عکس فروسرخ، حسین بهرامی | بازگشت به شکوه عکاسانه
بازگشت به شکوه عکاسانه نقدی بر نمایشگاه عکس فروسرخ، حسین بهرامی، گالری پلتفرم۳ سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر اوج شکوه عکاسی لحظه‌ایست که فن و هنر در هم ادغام می‌شوند و چیزی خلق می‌شود که تجسم رویای چندهزارساله تاریخ هنر برای بازنمایی جهان بیرونی است. حسین بهرامی از جمله آخرین سنگرهای به جا مانده از این شکوهمندی است، او که تا سال‌ها پس از سیطره عکاسی دیجیتال همچنان در حوزه چاپ دستی عکس فعالیت می‌کرد و به حق […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نمایشگاه عکس کیوان عسگری، آن بالا در تنهایی و سکوت
نگاهی به نمایشگاه عکس کیوان عسگری در گالری فرشته آن بالا در تنهایی و سکوت سایت تندیس به قلم مریم روشن فکر «آن‌چه در انسان بزرگ است این است که او پل است نه غایت[۱]» (نیچه) انسان در طول عمر خود برای زیستنش معناهای متفاوتی را پرداخته است، او در راهی که رفته است همواره با دستاوردهای جدید و تعاریفی نو مواجه بوده، تا جایی که فوکو خود انسان را یک «برساخت» می‌شمارد. این موجود به هر روی باری از دانسته‌ها، […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
امید طاری فرد، خالی سپید دشت در چهره نگاری یوز ایرانی
امید طاری فرد، خالی سپید دشت در چهره نگاری یوز ایرانی نقدی بر نمایشگاه «خالی سپید دشت» عکس های امید طاری فرد در گالری آتبین سایت تندیس: به قلم مریم روشن فکر آسمان بلند دشت‌های وسیع فلات ایران در حال خداحافظی با گونه جانوری خاصی است که به یوز ایرانی شهرت دارد. به نظر می‌رسد ما در مراقبت و نگهداری از این گربه بزرگ موفق نبوده‌ایم و نسلش روز به روز به انقراض نزدیک‌تر می‌شود. گالری آتبین در هفته‌ای که […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
مصطفی سرابی، سیر نقاشی در زمان
مصطفی سرابی، سیر نقاشی در زمان نقدی بر نمایشگاه «بیره و ری، یادآوری»، نگارخانه دلگشا سایت تندیس: به قلم مریم روشن فکر هنر بدوی یا پریمیتیو، به گونه‌ای از هنر اطلاق می‌شود که در آن عناصر و رفتارهای ساختاری هنر اقوام بدوی دیده می‌شود، این نوع هنر در اواخر قرن نوزدهم توسط هنرمندان اروپایی به جامعه هنری معرفی شد، هنرمندانی چون پل گوگن، هنری ماتیس، پابلو پیکاسو، آمادئو مودیلیانی و هنرمندان بسیار دیگری از این دوران به شدت تحت تاثیر […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقد نمایشگاه عکس ژیلا مختاری «دیوانه نبودن خود شکلی از دیوانگی»
نگاهی به نمایشگاه عکس دیوانگی منهای یک ثانیه، ژیلا مختاری در گالری شیرین جزء و کل و همه اینها با هم گروه هنربانی آوام: مریم روشن فکر پاسکال می‌گفت « دیوانگی بشر آن‌چنان ضروری است که دیوانه نبودن خود شکل دیگری از دیوانگی است.» فوکو کتاب تاریخ جنون خود را با این جمله آغاز میکند. کتابی که چند قرن پس از « در ستایش دیوانگی» اراسموس نگاشته شده بزرگترین منابعی که رابطه انسان و جنون ودیوانگی را زیر سوال برده‌اند […]
هنرمند/منتقد؛ هم این و هم آن
هنرمند/منتقد | اثر چیست؟ معنای احتمالی آن چیست؟ به چه درد می‌خورد؟ در این روزهایی که عکس و عکاسی از من گریخته‌است یا من از آن فرار کرده‌ام چه چیز می‌تواند برایم بامعناتر/بی‌معناتر از دبیری بخش عکاسی یک مجلۀ هنری باشد. رنگ این روزها رنگ همه‌چیز را عوض کرده است. عکس برایم رنگ‌باخته‌است و می‌دانم به سبب همین رنگ‌عوض‌کردنش در لحظه است که این‌گونه دوستش می‌دارم.[…][۱] […] موضوع، خود عکاسی است همان‌گونه که چیزها خود عکس هستند. «من» هم تکه‌ای […]
مسعود اسکندری ؛ عکاس مهاجر
مسعود اسکندری خویی متولد ۲۳ آذر ۱۳۴۰ دانش آموخته عکاسی از دانشگاه هنر . فوق لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرتهران و مستند نگاری از دانشگاه Ryerson کانادا (Master of Fine Arts in Documentary Media) . تدریس در گالری هنر همیلتون و دستیار خانم Pearl Van Geest هنرمند و مدرس نقاش کانادایی .
نقدی بر نمایشگاه نوستالژیا، رنگ‌های گذشته
نقدی بر نمایشگاه نوستالژیا، رنگ‌های گذشته نگارخانه شماره ۲ نیاوران سایت تندیس: به قلم مریم روشن فکر «آن هنگام که خلقت آغاز شد و ماشین زمان به حرکت درآمد گذشته شکل گرفت و حسرت از دست رفته‌ها معنا پیدا کرد و نوستالژیا آغاز شد.» این جمله آغاز نمایشگاهی است با عنوان نوستالژیا، مفهومی که برگذشته بنا شده و با نقاشی جسمیت یافته است.احمد مقدسی، لیلا توتونچی و مریم قاسمی آثار خود را با تکیه بر المان‌هایی از گذشته بناکرده‌اند، اشیا، […]
