بهراد شریفی، تندیس: این اولین نمایشگاه موزهای از آثار آینهکاری و طراحیهای منیر شاهرودی فرمانفرمایان در آمریکا است. او در سال ۱۳۰۳ و در شهر قزوین متولد شد. با توجه به نزدیکی همیشگی فضای موزه گوگنهایم به آبستره، این نمایشگاه تمرکز بر آثار غنی هر هنرمند در نوع خودش و بعد چند ملیتی تولید هنری دارد. دوره ابتدایی کار خانم فرمانفرمایان در نیویورک طی سالهای ۱۳۲۴ تا ۱۳۳۶ بود و در آن دوره او با هنرمندانی چون Milton Avery، Willem de Kooning، Joan Mitchell، Louise Nevelson ، Barnett Newman و همچنین اندی وارهول آشنا شد.
پس از آن او به ایران باز میگردد و در اینجا از صنایعدستی سنتی و فرمهای هنری محلی مانند لباس و زیورآلات ترکمن و نقاشیهای قهوهخانهای و نقاشی شیشهای که به شکل معکوس در پشت شیشه انجام میشوند، در کار خود استفاده میکرد. وی نمایشگاههای متعددی از آثار این دوره خود در ایران، اروپا و آمریکا برگزار کرده است. وی در سال ۱۳۵۷ به نیویورک میرود و به مدت بیست و شش سال در آنجا اقامت میکند تا اینکه در سال ۱۳۸۳ به ایران باز میگردد. او در مدت اقامتش در نیویورک در رشتههای طراحی بر کاغذ و طراحی فرش و پارچه کار میکند. او همچنین تکنیک کلاژ را هم در نیویورک پی میگیرد. خانم فرمانفرمایان پس از بازگشت به ایران دوباره استودیوی خود را راهاندازی کرده و مشغول به ادامه کارش میشود.
نمایشگاه اخیر منیر فرمانفرمایان در موزه گوگنهایم شامل آثار گچی و آینهای نقش برجسته، مجسمههای بزرگ آینهای است که خود هنرمند آنها را خانوادههای هندسی مینامد. همچنین در این نمایشگاه آثاری بر روی کاغذ نیز ارائه شدهاند. این آثار که نشانهایی از لوگوی بنیادی او هستند و البته طراحی و سبک هنری او را و همچنین تمرکز چهل ساله وی بر مجسمه سازی و گرافیک را نشان میدهد. (بسیاری از این آثار از سال ۱۳۵۷ به نمایش در نیامدهاند.) این آثار نتیجه ادغام تجربه بصری و فرازمانی است به همراه سنتهای زیبایشناسانه معماری اسلامی شکلی خاص به خود گرفته است. به گفته خانم فرمانفرمایان استفاده از هندسه به عنوان فرم امکانهای بی نهایتی را به وجود میآورد.
به مناسبت جشن روز مادر در موزه گوگنهایم، جشنی برای منیر شاهرودی فرمانفرمایان برگزار شد که از او به عنوان هنرمند و مادری ایرانی تقدیر کردند. نمایشگاه کارهای او تا روز ۱۳ خرداد در گوگنهایم ادامه دارد.