داستان شکل‌گیری گالری‌های مطرح دنیا | قسمت چهارم
«تیم بلام» و «جف پو» گالری بلام اند پو را در سپتامبر سال ۱۹۹۴ تاسیس کرده و از همان زمان به عنوان چهره‌ای حرفه‌ای و قدرتمند در بازار هنر جهان شناخته شدند. این گالری همچنین در ارتقاء هنرمندان بین‌المللی و مقیم ایالات متحده نظیر تاکاشی موراکامی[۴], مارک بورو جن[۵] و هنری تیلور[۶] و بسیاری هنرمندان نام‌دار سهم زیادی داشته است. تیم‌بلام و جف‌پو[۷]-دو شریک و مؤسس گالری- پس از ۲۵ سال در نیویورک, لس‌آنجلس و توکیو صاحب فضاهای هنری هستند.
در ادامه گفتگویی که توسط هایدی زوکرمن[۸] ( نویسنده، کیوریتور و مدیر موزه اورنج کانتی از سال ۲۰۲۱) با تیم بلام تنظیم شده را میخوانیم:
خودتان را معرفی کنید
من تیم‌بلام از بنیان‌گذاران گالری بلام اند پو هستم. با وجود فعالیت مراکز دیگر گالری ما در نیویورک و توکیو، شعبه‌ی اصلی ما در لس‌آنجلس فعال است. من به مدت ۵ سال در ژاپن زندگی کردم و چون کارشناس آثار هنری ژاپنی خلق شده پس از جنگ هستم، از سال ۱۹۸۴ به‌واسطه فعالیت‌های وسیع در زمینه‌ی هنرمندان و آثار هنری ژاپنی و رفت و آمد مداوم به آنجا، در نهایت تصمیم به تاسیس شعبه ای از گالری در توکیو گرفتم.
فضای شخصی شما در چه محیطی و در کنار چه افرادی تعریف می شود؟
خلوص، زیبایی‌شناسی و حقیقت، سه‌کلمه‌ای هستند که پایه و اساس تمامی روابط من را شکل می‌دهند. فضاهای بکر و خالص همیشه مورد توجه من بوده‌اند. از آنجایی‌که فضای شغلی من در گالری تعریف می‌شود، طبیعتا همیشه حضور در فضاهای متفاوت‌تری را در زندگی تجربه کرده‌ام. به طور مثال گالری ما در توکیو فضایی مینی‌مال است که حتی در انتخاب مبلمان هم رویکرد مینی‌مالیستی دیده می‌شود. این در حالی‌ست که شعبه‌ی نیویورک ما در محیطی شهری و با رویکردی کاملا متفاوت قرار دارد. اما در تمامی این محیط‌ها زیبایی، خلوص و حقیقت برای من بازتاب داشته‌اند.
آیا در اتاق خوابتان اثر هنری دارید؟
سوال جالبی پرسیدید. خیلی از مردم فکر می‌کنند من در خانه‌ای مدرن با دیوارهای سفید یک‌دست سرد بر فراز تپه‌ای زندگی می‌کنم که اثری هنری محسوب می‌شود ولی این واقعیت ندارد. من در خانه‌ای مدرن با تزیینات چوب قرمز زندگی می کنم که دیوارهای مناسب و فضای کافی برای نصب اثر هنری ندارد. هرچند به شخصه با این موضوع مشکلی ندارم، چون همیشه با تعداد بسیار زیادی اثر هنری در اطرافم و خصوصا در گالری احاطه شده‌ام. در واقع خانه برای من حکم فضای خنثی را دارد که از معماری آن به اندازه کافی لذت می‌برم. فضای خانه‌ی من، فضایی نیست که برای نمایش اثر ساخته شده باشد. مثلا در اتاقی که هم اکنون نشسته‌ام، یکی از آثار عکاسی جک اسمیت[۹] از زنی که در حال خوردن انار است وجود دارد و در سمت مقابل یک کلاژ از لیندر استرلینگ[۱۰] نصب شده. این قسمت خانه، حکم منطقه آزاد را دارد که ما معمولا در آن دور هم جمع می شویم. مساله مهم این است که ما تعداد زیادی آثار به نمایش در نیامده داریم که بیشتر تمایل دارم از آنها بر دیوارهای خانه ام استفاده کنم و هر از گاهی جایشان را با اثر دیگری عوض کنم. مثلا در گوشه ای فقط یک اثر از مارک روچان[۱۱] و یا سرگئی ینسن[۱۲] یا طبیعت بیجان هایی از موراکامی دیده می شود.
یا مثلا در اتاق پسرانم تصویر پرتره آنها به قلم هنری تیلور دیده می شود.
اولین اثر هنری که خریداری کردید…
چه سؤال خوبی! اولین اثری که به صورت کاملا جدی خریداری کردم اثری از موراکامی بود که در سال ۱۹۹۱ به مبلغ ۲۵۰ دلار از هنرمند خریدم. اثری بسیار کوچک بود و هنرمند به پول آن نیاز داشت.
از آن زمان به بعد آیا به طور منظم و دائم اثر هنری می خریدید؟
در واقع خیر. من مجموعه دار نبودم و خط فکری خاص و یا شخصی به‌عنوان مشاور در کنار خود نداشتم که آینده‌ی آثاری که دوست داشتم را برای من پیش‌گویی کند، اما آن زمان علاقه‌مندی زیادی به مطالعه در زمینه‌ی مجموعه‌داری و مجموعه‌دار شدن داشتم. سال ها بعد وقتی گالری در توکیو تاسیس شد و فعالیت ما شروع شد، فهمیدم که با آثاری که برای خودم می‌خریدم ارتباط عاطفی غیرقابل توصیفی برقرار میکردم و فارغ از اینکه به ارزش افزوده آنها بیندیشم آنها را دوست داشتم و نگه می‌داشتم. اما طبیعتا روی آثاری که در گالری و از هنرمندان گالری خریداری می‌شد، می‌بایست در جهت رشد دهی به بازارشان فعالیت می‌شد.
آشنایی و فعالیت های شما در ژاپن
در تابستان سال ۱۹۸۴ برای اولین بار و زمانی که در دانشگاه یو سی ال ای در رشته فلسفه سیاسی تحصیل میکردم به ژاپن رفتم و در آنجا و در طول گذراندن دوره تحصیلی و آشنایی بیشتر با تاریخ، به شدت مجذوب فرهنگ معاصر شدم. در ادامه در رشته سینمای ژاپن تحصیل کردم و فارغ التحصیل شدم. این تجربه برای من بسیار گران‌بها بود، چون توانستم به دنیا، به زیبایی‌شناسی و به سیاست از دریچه‌ی جدیدی نگاه کنم، همانند عکاسی که از ورای لنز جدیدی به سوژه و دنیایش می‌نگرد. به مدت حدود ۵ سال در ژاپن زندگی کردم. زندگی در ژاپن و حس راحتی من در آن کشور این حس را به من می‌داد که گویی در زندگی قبلی خود ژاپنی بودم. من چیستی دنیای هنر را در ژاپن آموختم.
ماجرای آشنایی شما با جف پو و تاسیس گالری
ما گالری را در سپتامبر سال ۱۹۴۰ تاسیس کردیم. من با جف از طریق همسرم آشنا شدم. آنها قبلا با یکدیگر کار می‌کردند. هنگامیکه با جف آشنا شدم من و همسرم هنوز در ژاپن زندگی می‌کردیم. بعد از این آشنایی و برنامه ریزی برای فعالیت ها و تاسیس یک گالری من به لس آنجلس برگشتم و گالری را راه اندازی کردیم.
چرا هنر را دوست دارید؟
هنر خوب برای من مثل نفس عمیق است. نه تنها انعکاسی از جهان بلکه نمایشی از لایه های عمیق تر جهان است. به قول یکی ازمعلمان هنرمند و متفکرم میو تامپسون[۱۳] که پدرش پزشک بود، هنر به اندازه “دارو” اهمیت دارد.
درباره انرژی آثار هنری چگونه فکر می کنید؟ آیا فکر می‌کنید انرژی آنها در طول زمان تغییر می‌کند و یا اینکه ما در مواجهه با آنها دچار تغییر انرژی می‌شویم؟
در پاسخ به این سوال می‌بایست بگویم بستگی به این دارد که به هنر چقدر متفاوت می‌اندیشید. یک اثر هنری به خودی خود ایستاست و این بخش زیبای آن است؛ یک لحظه‌ی شکار شده است. اما کارکرد اصلی آن را می‌توان با مخاطبی که روبروی آن می‌ایستد با تجربیات زیست مختلف تعریف کرد. این همان جایی‌ست که هنر خوب و اثر خوب می‌درخشد.
درباره مجموعه داران آثار هنری در ژاپن کمی صحبت کنید.
امروزه در مقایسه با گذشته، تعداد مجموعه‌داران بیشتری داریم. امروزه مقوله‌ی خرید اثر هنری و مجموعه‌داری پیچیده‌تر از قبل شده است و به طور کلی خریداران آثار هنری در دنیا آگاهانه‌تر خرید می‌کنند.
چگونه به دنیای هنر جهت می دهید؟
طبیعتا جهت‌دهی به دنیای هنر با داشتن هنرمندان خوب و آثار خوب و نمایش و فروش آنها به مجموعه‌داران مهم و مراکز مهم هنری ایجاد می‌شود.
چگونه با بازار ثانویه مواجه می شوید؟
به طور کلی، وقتی شما اثر هنری را می‌فروشید، این امکان وجود دارد که خریدار، در زمانی دیگر برای فروش آن به شما رجوع کند که به طور معمول این اتفاق خواهد افتاد. اما امکان دیگری نیز وجود دارد و آن اینکه اثر هنری در انتها به حراج راه یابد که هم می‌تواند خوب باشد و هم بد. به این معنی که خانه‌های حراج همیشه نقش اعتباربخشی به بازار هنر را داشته‌اند به این دلیل که فروش عمومی دارند و رقم اقتصادی قیمت اثر هنری و در ادامه آثار آن هنرمند را ثبت می‌کنند. نقش گالری‌ها در اینجا این است که در مدیریت تعیین قیمت‌ها آگاهانه عمل کنند. در حقیقت این مدیریت نه تنها شامل نرخ گذاری آثار می‌شود بلکه سازماندهی کل زندگی هنری آن هنرمند را نیز در بر می‌گیرد که از جمله وظایف گالری هاست، و نه حراجی‌ها.
تاثیر دنیای دیجیتال بر فعالیت های شما چه بوده است؟
خب در حال حاضر ما در حال به‌روز کردن وبسایت‌مان هستیم. صفحه اینستاگرام و توییتر فعالی هم داریم. در زمینه‌ی دنیای هنر دیجیتال و مقوله تکنولوژی روش‌های متعددی در جهت چگونگی جهت دادن به آن وجود دارد که لزوما به معنی تاسیس یک گالری در جای جای جهان نیست. بله ما برنامه های بسیار زیادی برای سال آینده و سال های بعد داریم که اطلاع رسانی خواهند شد و البته محدود به فضای گالری نمی‌شود و در واقع خارج از محیط و مدار مکعب سفید قرار دارند. در دنیای امروز ما می‌بایست خلاق و آگاه به خواسته مردم باشید که این آگاهی، به نظر من، تجربه ای به مراتب معتبرتر و واقعی‌تر و قابل اتکاتر به شما می رود.
عده‌ی زیادی از هنرمندان در زمینه‌ی هنر دیجیتال فعالیت‌های فوق العاده‌ای دارند اما من به شخصه بیشتر تمایل به مقوله‌هایی دارم که در دنیای واقعی وجود دارند و نه در خیال و دنیای مجازی.
و آرت فرها؟
ما در آرت‌فرهای زیادی (چند دوره در آرت بازل- فریز و فیاک) شرکت کرده‌ایم و در حال حاضر این روند را متوقف کرده‌ایم و در تعداد محدودی شرکت می‌کنیم. به نظر من هنر خوب آن اندازه که تمام آرت‌فرها و موزه‌ها و گالری‌ها را پر کند، وجود ندارد.
و چند توصیه …
هنر خوب را پیدا کنید و نمایش دهید!
برنامه ریزی خوبی داشته باشید!
وجهه‌ی خوبی در جامعه هنری خود داشته باشید!
روند کاری یکپارچه داشته باشید!
مبالغ هنرمندان تان را به موقع پرداخت کنید!
- [۱] Tim
- [۲] Blum
- [۳] Blum & Poe Gallery
- [۴] Takashi Murakami – Japanese Contemporary Artist born in 1962
- [۵] Mark Bureau Jan
- [۶] Henry Taylor
- [۷] Tim Blum and Jeff Poe
- [۸] Heidi Zuckerman (born 1967 or 1968)[۱] is an American museum director and curator who has been director of the Orange County Museum of Art since 2021
- [۹] Jack Smith
- [۱۰] Linder Sterling
- [۱۱] Mark Rochon
- [۱۲] Sergej Jensen
- [۱۳] Mio Thompson
قسمت های قبلی پرونده را اینجا بخوانید:
پرونده داستان شکل‌گیری گالری پائولا کوپر | قسمت اول
پرونده داستان شکل‌گیری گالری سدی کولز | قسمت دوم | بخش اول
پرونده داستان شکل‌گیری گالری سدی کولز | قسمت دوم | بخش دوم
پرونده داستان شکل‌گیری گالری گیزلا کپتن | قسمت سوم
به همین قلم اینجا بیشتر بخوانید:
کریپتو آرت | دفتر مجازی ثبت اسناد رسمی آثار هنری | قسمت اول
مرکزیت زدایی فروش اثر هنری | رها سازی پیچ و مهره‌های ذهن| قسمت دوم
ان اف تی ها تحول و تهدید در هنر معاصر | قسمت سوم
ان اف تی ها در هنر تجسمی ماندگار و بازار گذار | قسمت چهارم
چگونه هنرمندان در عصر کرونا بر درِ آفرینش هنری می‌کوبند؟
