آوام·
نمای نزدیک بی‌قراری نقدی بر نمایشگاه دوباره یکبار دیگر گالری اُ به قلم مریم روشن فکر تصور کن که داری می‌گریزی و به سمت خودت می‌روی، طولانی‌ترین مسیر ممکن،کوتاه‌ترین راه به خانه است. ( جیمز جویس) محمدرضا میرزایی تصاویر ساده‌گونه خود را با چیدمانی زبانی در گالری اُ به نمایش گذاشته‌است. تصاویری که سعی دارند پیچیده باشند، اما نمی‌توانند در جریان عبور از تجربه‌زیسته هنرمند و محفوظات او در موضوع هنر و ادبیات به خلوص مورد نیاز برای یک پیچیدگی چندلایه و عمیق دست پیدا کنند. تصاویر میرزائی سرشار از تلاش‌های شجاعانه برای فراتر رفتن از تعاریف از پیش تعیین شده‌ای هستند که سابقا به عنوان کلیشه تلقی می‌شدند، اما آثاری که این کلیشه را شکسته‌اند امروز، در اوایل سال ۲۰۱۷ میلادی مدتی‌است که خود به وادی کلیشه پیوسته‌اند و البته این روند کلیشه و کلیشه شکنی در همه عرصه‌ها به ویژه عکاسی، و چرخه دورانی آن، موضوعی‌ست که نظریه‌پردازانی مانند رولان بارت و سوزان سونتاگ پیشتر به آن اشاره کرده‌اند.... ادامه در سایت تندیس
