عرصه بی افول
برگردان: علیرضا بهارلو
این مطلب در تندیس شماره ۳۱۳ منتشر شده است.
«آرت بازل در ساحل میامی»۱ (ABMB) که به شکل یک رویداد سالانه برگزار می‌شود، با اعضا و گروه‌ها، مجموعه‌ها، اجراهای ویژه و نمایشگاه‌های خود ظاهرا هر سال رشد فزاینده‌ای را تجربه می‌کند. آرت بازلِ سال گذشته با حضور ۲۶۷ گالری از ۳۱ کشور دنیا در سراسر امریکای شمالی و جنوبی، اروپا و آسیا انجام گرفت (۴ تا ۷ دسامبر) و بر کارنمای اصلی در «مجمع ساحل میامیِ»۲ محله‌ی «کالینز پارک»۳ متمرکز شد. امسال نیز ۲۶۷ گالری از همه جای جهان برای شرکت در آرت بازل ساحل میامی که از سوم تا ششم دسامبر برپاست گرد هم خواهند آمد. گالری‌دارانِ امیدوار در صدد هستند تا آثار هنریِ چندمیلیون‌دلاری خود را در اینجا به فروش برسانند و در میان این خیل عظیم احزاب و گروه‌های مختلف و چیزی بیش از ۲۰ نمایشگاهِ کشورهای وابسته که حول چنین رویداد مهمی قرار می‌گیرند به جشن و سرور بپردازند.
فهرستی که برای ABMB ارائه شده، گالری‌هایی را شامل می‌شود که از مطرح‌ترین کشورها و پایتخت آنها می‌آیند: از نیویورک تا پکن، و از کِیپ‌تاون تا سائوپائولو. در غرفه‌های این رویداد جهانی که اجاره‌ی برخی از آنها بالغ بر ۱۰۰٫۰۰۰ دلار تعیین شده است، از آثار بیش از ۴۰۰۰ هنرمند رونمایی خواهد شد. آرت بازلِ سال جاری نخستین موردی خواهد بود که تحت ریاست و هدایت مدیر سابق «آرمری شو»، نوئا هوروویتس۴ قرار می‌گیرد – شخصی که در ماه اوت امسال در سِمت جدید خود به عنوان مدیر بخش امریکا آغاز به کار کرد.
اما در خصوص آثار عرضه‌شده گفتنی است که شاخص‌ترین پیشنهاد و پیشکش این کارنما، کاری است از ویلم دکونینگ (۱۹۸۲) به ابعاد تقریبی ۲ متر و قیمت تخمینی ۱۰ میلیون دلار. با این وجود، آثار معقول و مناسب‌ترِ دیگر نیز در این مکان قابل دسترس خواهند بود که از آن جمله می‌توان به چاپنقش‌های دامیان لوب۵ به ارزش ۱۵ هزار دلار برای هر اثر، و نقاشی‌های او به هزینه‌ای بالغ بر ۱۵۰ هزار دلار اشاره کرد.
در میان آثار موجود و نادر مربوط به گالری‌های آکوئاولّا۶، یک مجسمه‌ی کوچک از اوا هِسه۷ مشاهده می‌شود که در سال ۱۹۶۶ ساخته شده و زمانی در مالکیت مِل باکنر، هنرمند مفهوم‌پرداز امریکایی، بوده است.
میامی را اغلب پایتخت امریکای لاتین می‌خوانند و از این‌رو توجه و تمرکز «گالری نارا روسلِر»۸ بر هنرمندان لاتین، واقعه‌ای خوشایند در راستای اجرای این رویداد هنری تلقی می‌شود. الکساندرا گارسیا والدمان۹، مدیر هنری، در ارتباطی تلفنی که از نمایشگاه جدید این گالری در نیویورک با «آرت‌نت نیوز» داشته، عنوان کرده است زمانی که گالری برای کارنماهای هنری برنامه‌ریزی می‌کند، قصد دارد میان هنرمندان تاریخی و نوظهور تعادل برقرار کند.
از جمله آثاری که روسلر به این کارنما خواهد آورد، مجسمه‌هایی از آنتونیو دیاس۱۰ است که بر پایه‌ی صندوق‌های رأی ساخته شده‌اند. این آثار نخستین بار در اواخر دهه‌ی ۶۰ و در خلال اغتشاشات و تحولات ویتنام و منازعات حقوق اجتماعی پدید آمدند و تاحدودی به انتخابات تنش‌زای آن زمان در برزیل اشاره می‌کردند. انتخاباتی که دیکتاتوری نظامی آرتور دا کاستا سیلوا۱۱ را به همراه داشت. این آثار برای مخاطب امریکایی، شاید طنین یا تشدیدی تازه در زمینه و مفهوم یک چرخه‌ی انتخاباتیِ ظاهرا بی‌پایان باشند.
روسلر، گذشته موارد فوق، مجسمه‌ای بزرگ از خولیو لو پارک۱۲ و عکس‌هایی از ویرجینیا دِمِدِیرو۱۳ را به نمایش خواهد گذاشت. تحصیلات دمدیرو در زمینه‌ی خرده‌فرهنگ‌ها و گروه‌های حاشیه‌ای است.
مجموعه‌ی دیگری که مربوط به امریکای لاتین می‌شود، گالری هنری Kurimanzutto از مکزیکو سیتی است که امسال عامدانه و آگاهانه سیاهه‌ی هنرمندان مردِ باسابقه‌تر را با هنرمندان زنِ نوظهور تلفیق خواهد کرد. این گالری که حتی پیش از شروع کار آرت بازلِ ساحل میامی (۲۰۰۲) با آرت بازل همکاری داشته، در رویداد سال جاری با اسامی جدیدی مثل نری باگرامیان۱۴، ماریئتا چیرولِسکو۱۵ و هاگو یانگ۱۶ پا به عرصه خواهد گذاشت. نام این هنرمندان تازه‌کار، تکمیل‌کننده‌ی هنرمندانی است که پیشتر این گالری را تشکیل داده بودند؛ از جمله: آبراهام کروز ویلِگاس، گابریل کوری و گابریل اوروزکو.
بری زوکِر۱۷، که در زمینه‌ی حراجی‌های این گالری فعالیت می‌کند، در گفتگویی تلفنی با آرت‌نت نیوز اعلام کرده است که «ما در هر دوره از این نمایشگاه، گالری خود را عرضه می‌کنیم.» وی افزوده است که این گالری دست‌کم ۵ تا ۶ کارنما را در طول سال راهبری می‌کند.
Peres Projects که مربوط به برلین می‌شود و در بخش Survey این نمایشگاه گنجانده شده، به نمایش آثار تجسمی داروتی ایانون۱۸ – که اکنون ۸۱ سال دارد – و همچنین دیتر روت۱۹ اختصاص یافته. آثار ایانون اغلب به دلیل تجسم درون‌مایه‌های جنسی، مطرح و شناخته‌شده‌اند.
خاویئر پرس۲۰ نیز در تماسی تلفنی اظهار داشته است: «حال که چندین رونمایی از آثار این هنرمند را اینجا در آلمان داشته‌ایم، این نمایشگاه فرصتی را فراهم خواهد آورد تا بتوان آثار او را به مخاطبان امریکای شمالی نشان داد.»
پرس در این‌باره بیان کرد: «کانون توجه بر دسته‌ای آثار قدیمی و انتزاعی خواهد بود که به سال‌های ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۴ مربوط می‌شوند. این بازه‌ی زمانی، دوره‌ای مهم به حساب می‌آید. او در آن زمان، از عرصه‌ی انتزاعِ رایج در نیویورک الهام می‌گرفت … اینها به آثار متأخر و شناخته‌شده‌ی فیگوراتیوِ او هستی بخشیدند.»
با یک پروازِ تقریبا ۲۴ ساعته از کیپ‌تاون و یوهانسبورگ (آفریقای جنوبی) به میامی، «گالری استیوِنسون»۲۱ را خواهد دید که خود را امسال، هم به لحاظ جایگاه و بلندپروازی‌ها و هم مقیاس آثاری که به نمایش خواهد گذاشت عرضه و تبلیغ کرده است.
اثر مهم این غرفه، مجسمه‌ای بزرگ از ویم بوتا۲۲ خواهد بود که معمولا کتاب‌های قدیمی را به شکل پیکره‌های فیگوراتیوِ گروتسک درمی‌آورد. مدیر برنامه، یوست بوشلَند۲۳، درباره‌ی کار گفته است که این پروژه برای حمل‌ونقل و بارگیری کشتی، سر موعد مقرر به اتمام رسید. وی افزود که این بار برخی از کانتینرها که به منظور حمل آثار گالری استفاده شده‌اند برای خطوط هوایی بسیار بزرگ هستند. دیگر آثار پرابهت و جاذبه، از سوی ناندیفا منِتامبو۲۴ و نیکولاس لوبو۲۵ ارائه خواهند شد.
بوشلند اظهار می‌کند سایر آثاری که حمل‌ونقل ساده‌تری داشته اما یافتن‌شان در بازار دشوارتر به نظر می‌رسد، مجموعه‌عکس‌های پیتر هوگو۲۶ با عنوان «آدم‌های کفتار»۲۷ است. در این عکس‌ها، حیوانات وحشی با افسار و در بند، در دست صاحبان‌شان نگه داشته شده‌اند. هوگو می‌گوید که در موزیک‌ویدئوها، فریب هنرمندان مختلفی، از نیک کِیو (خواننده‌ی استرالیایی) تا بیانسه را خورده است و بوشلند نیز اعلام کرده که این عکس‌ها چندین سال است در نمایشگاه‌ها دیده نشده‌اند، زیرا فروخته شده بودند.
پروژه‌ی «فضای مارش طولانی»۲۸، که خود را از پکن به این رویداد می‌رساند، سفری حتی طولانی‌تر از همه‌ی موارد قبل خواهد داشت. آنها به رونمایی از مجسمه‌های زو ژِن۲۹ مبادرت خواهند کرد. این هنرمندِ اهل شانگهای که در کمپانی MadeIn کار می‌کند، پیشتر برای هدایت بخش China Focus آرمری شوِ ۲۰۱۴ به توافق رسیده بود. از دیگر آثار قابل عرضه در این محل، تاپستری تیانژو چِن۳۰، نقاشی‌های ران هوانگ۳۱ و وانگ جیانوِی۳۲، و همچنین مجسمه‌های برنزی و عکس‌های ژان وانگ۳۳ خواهد بود.
در آرت بازل میامی صرفا شمار معدودی گالری میامی‌ای در فهرست شرکت‌کنندگان به چشم می‌خورد که یکی از آنها فردریک اشنایتزر۳۴ است. او از زمان گشایش این آرت بازل در سال ۲۰۰۲، به رونمایی آثار پرداخته است. وی هرچند همواره با الگوی «نگاه سریع، خرید سریع» – که از سوی نمایشگاه‌های هنری ترویج داده و القا می‌شود – موافق نبوده، با این حال می‌گوید: «این رویداد برای جامعه‌ی هنر تجسمی میامی، ثروتی بادآورده محسوب می‌شود.»
اشنایتزر به نمایش کارهای هنرمند محیطیِ اهل نیویورک، الن سونفیست۳۵ نیز خواهد رفت. این هنرمند، دست به خلق آثاری زمینی (لند آرت) – از جغرافیای توسکانی تا تامپا و منهتن – زده است. اشنایتزر علاوه بر این، آثاری از کارلو آلفونسو۳۶، هنرمند کوبایی را در معرض دید عموم خواهد گذاشت. هنرمند مذکور، ۲۵ سال پیش در ۴۰ سالگی بر اثر ابتلا به ایدز درگذشت و این مرگ نابهنگام موجب توقف حرفه‌ی روبه‌رشدی شد که پیشتر شامل یک نمایشگاه انفرادی در موزه‌ی هیرشورن واشنگتن دی.سی. می‌شد. کِنی شارف۳۷ (اهل لس‌آنجلس)، از دیگر هنرمندانی است که اشنایتزر آثارش در این گالری عرضه خواهد کرد.
دلالان در طی این جریان، در پی این نیز هستند که خارج از مجمع ساحل میامی (که پذیرای ABMB است)، چه مسائلی روی می‌دهد. بوشلند علاوه بر مشاهده‌ی نتایج مدیریت ABMB هوروویتس، شاهد سِمت جدید فرانکلین سرمانس۳۸ به عنوان مدیر «موزه‌ی هنر پرس» میامی نیز هست – سِمتی که او در ماه اکتبر موفق به تصاحبش شد.
زوکِر اظهار می‌کند که همیشه چیزهای خارق‌العاده‌ای را در نمایشگاه اصلی کشورهای وابسته (NADA) که امسال در موقعیت محوری‌تری – در فونتن‌بلو – خواهد بود می‌یابد.
والدمان، از گالری نارا روسلِر، بیان می‌کند که برنامه‌ی این گالری آن‌چنان او را مشغول خواهد کرد که به انجام کار دیگری نخواهد رسید. او پیش از این گفته بود: «زمانی را به یاد دارم که تمام آنچه بیرون از این نمایشگاه می‌توانستید انجام داد کارائوکه۳۹ بود»؛ اما این بار او می‌تواند در پروژه‌ی ایساک ژولیئن۴۰ به همراه رولز رویس۴۱؛ فعالیت‌های جانبی آنتونیو دیاس در زمینه‌ی نشر کتاب؛ و اجراهای الگزاندر آرِچی۴۲ در «موسسه‌ی هنری سیسنِروس فونتانالز»۴۳ حضور داشته باشد. او دست آخر عنوان کرد: «اینجا میامی است … و هر روز ۱۸ رویداد برگزار می‌شود!»
پی‌نوشت:
۱٫Art Basel in Miami Beach 2.Miami Beach Convention Center 3.Collins Park 4.Noah Horowitz 5.Damian Loeb 6.Acquavella 7.Eva Hesse 8.Galeria Nara Roesler 9.Alexandra Garcia Waldman 10.Antonio Dias 11.Artur da Costa e Silva 12.Julio Le Parc 13.Virginia de Medeiros 14.Nairy Baghramian 15.Marieta Chirulescu 16.Haegue Yang 17.Bree Zucker 18.Dorothy Iannone 19.Dieter Roth 20.Javier Peres 21.Stevenson Gallery 22.Wim Botha 23.Joost Bosland 24.Nandipha Mntambo 25.Nicholas Hlobo 26.Pieter Hugo 27.Hyena Men 28.Long March Space 29.Xu Zhen 30.Tianzhuo Chen 31.Ran Huang 32.Wang Jianwei 33.Zhan Wang 34.Fredric Snitzer 35.Alan Sonfist 36.Carlos Alfonzo 37.Kenny Scharf 38.Franklin Sirmans
۳۹٫Karaoke: «کارائوکه» ابزاری سرگرم‌کننده برای دوستداران آوازخوانی آماتور و حرفه‌ای است. یک صفحه نمایش و میکروفون برای افراد مشتاق، امکان پخش موسیقی بی‌کلام آوازهای مشهور را فراهم می‌سازد. اشعار بر روی صفحه نمایش دیده و از طریق میکروفون، ضبط صدا انجام می‌شود.
۴۰٫Isaac Julien 41.Rolls Royce 42.Alexandre Arrechea 43.Cisneros Fontanals Art Foundation
منبع:
www.news.artnet.com (by Brian Boucher, November 23, 2015)
فهرست تصاویر:
- فیلیپ پارِنو، «حباب‌های کلام (گلِ آویز)»، ۲۰۱۵
- ویلم دکونینگ، «بدون عنوان ۴»، ۱۹۸۲
- آنتونیو دیاس، «غیرعادی»، ۱۹۹۹
- نری باگرامیان، «باد کردن بالش‌ها»، ۲۰۱۲
- داروتی ایانون، «شیرزن من و جفتش»، ۱۹۶۲
- پیتر هوگو، «عبدالله محمد با گومو، اوگر- رمو، نیجریه»، ۲۰۰۷
- ران هوانگ، «یک خودنگاره (ی خطرناک)»، ۲۰۱۵
