کتاب مجموعه آثار استاد علی اکبر صادقی عصر روز جمعه ۲۷ فروردین در گالری شیرین رونمایی شد. همچنین نمایش بخشی از آثار استاد صادقی تا اول اردیبهشت در گالری ادامه دارد. یادداشت زیر به بهانه این رویداد هنری به زندگی و آثار این هنرمند معاصر ایران پرداخته است.
علی اکبر صادقی | نقاش معصومیت
به قلم جاوید رمضانی
بسیاری از آثار بزرگان مدرنیسم ایرانی متمرکز بر شخصیت اسطوره‌ای هنرمند بوده‌است. تولید هنرمندانی چون بهمن محصص، زنده‌رودی، قندریز، مارکو گریگوریان، ابوالقاسم سعیدی، بهجت صدر، در نقش هنرمند والا و یگانه، بازخوردی جبرانی در مرثیه خوانی شکوه گذشته بود و خواست برای حضور در عرصه‌های جهانی و تلاش برای شکل‌گیری هویت ملی . پس از سال‌های ۱۳۳۷ و نخستین دو سالانه‌ی تهران جنبش جدیدی در عرصه هنر ایرانی مجال بروز یافت که امروز آن را می‌توان موج سوم هنر متجدد نامید. در این ایام تا سال‌های دهه پنجاه شاهد رونق گالری‌ها و جنب وجوش هنر مدرن هستیم.
در برخوردی انتقادی با هنر این دوران می‌توان فقدان تکیه‌ی هنر مدرن به جامعه‌ای حاصل فرایند مدرنیزاسیون اجتماعی و فرهنگی را مطرح کرد. هنر مدرن درپوسته خود سطحی از مدرنیسم را ارائه داد اما هیچ‌گاه مفاهیم پایه‌ای و استوار در عقل جمعی ایرانی از هنر را متحول ننمود. رگه‌‌های حضور تفکر سنتی با تکیه به ساخت و کاربست مدرن در آثار هنرمندان این دوران قابل تشخیص است.
علی اکبر صادقی که در سال‌های ۱۳۳۷ در دانشگاه هنرهای زیبا‌ی تهران مشغول به تحصیل شد، از بستر مردم و دیدگاه جامعه‌ی سنتی به هنر روی آورد. فعالیت خستگی ناپذیر استاد صادقی در طی ۵۰ سال کار هنری در زمینه‌های نقاشی، تصویر‌گری، انیمیشن، گرافیک و حتی گالری داری مثال زدنی است و کمتر مخاطبی است که با روایت زیست هنری این هنرمند آشنا نگردد و در مقابل حجم کارکرد و پویایی او سر تعظیم فرود نیاورد.
شاید وسیع ترین مفهوم و ارزش زیبایی شناسانه آثار استاد صادقی در آثار تصویر‌گری او رخ می‌‌نمایاند. همکاری با کانون پرورش فکری که در آن روزگار از مراکز پیشرو و تحول‌خواه عرصه‌های جدید هنر چون انیمیشن و تصویر سازی بود فرصتی برای هنرمند فراهم آورد که تجربه‌ی کار نقاشی خود را محک داوری مخاطبان عام و دیدگان منتقدین ورزیده قرار دهد.
علی اکبر صادقی هنرمند خلاقی است که خلاقیت جزیی از لحظات زندگی او شده است در عین صفا و صمیمیت هنر را وسیله گسترش عشق و دوستی می‌داند کمتر فرد ایرانی است که خاطره‌ای از تصاویر کار شده‌ی او در کتاب‌های درسی و داستانی نداشته باشد. کتاب‌هایی چون پهلوان پهلوانان، عبدالرزاق پهلوان، گردآفرید، عبادتی چون تفکر نیست، حقیقت بلند تر از آسمان، مفرغ سازان،…
شایان ذکر است غالب آثار هنرمند دربستر اسطوره‌ایی و حماسی و یا قصه‌های دینی شکل گرفته‌اند. صادقی هنرمندی است که ازبستر تربیت هنرحسن و جمال و عشق به طبیعت، سفر خود را آغاز کرده است و در طی این سال‌ها این رویه را حفظ نموده و در وجه فنی هنر دارای توانایی منحصر به فردی در بین هم نسلان خود می‌باشد. تجربه‌گرایی وسیع او در سبک‌ها و شیوه‌های هنر همچنین در رویکرد به مفهوم شی هنری حد و مرزی نمی‌شناسد.
آثار حجمی، تابلوهای آبرنگ و رنگ روغن، طراحی با کارماده‌های متفاوت، تصاویر متحرک، حتی تلاش در حوزه خط نقاشی حیطه وسیع آثار او را تشکیل می‌دهند.
این تجربه گرایی محدود به شیوه‌های فنی نمی‌گردد بلکه در زیبایی شناسی و گرایشات سبکی از آثار آبستره تا فراواقعگرا هم تنوع قابل بحثی را ارائه داده است.
استاد صادقی خود را متعهد به هنر ایرانی دانسته و نقطه الهام هنر خود را گنجینه فرهنگ ایرانی می‌داند. دایره‌ای عظیم از هنر باستانی تا آثار سفالین پیش از تاریخ و نقاشان قهوه‌خانه‌ای همگی مرجع ایده پردازی پرهیاهوی ذهن خلاق اوست.
در تحلیل کلی می‌توان جهان بینی و ساختار فرهنگ تصویری علی اکبر صادقی را بر اصول مشخصی استوار گردانید:
- رویکرد به عالم خیال و اسطوره
- امحاء رسانه به عنوان امر غایی در هنر
- تکریم واستعلاء انسان به عنوان مرجع و مخاطب هنر
- عبور از مدرنیسم در جهت تحقق فضای هنر بومی
بی شک در تاریخ هنر معاصر ایران علی اکبر صادقی نقطه درخشانی برای آیندگان بر جای نهاده است.
[/one_half_last]
