اعظم شادپور |گالری شماره شش

اعظم شادپور در گالری شماره شش

گالری:  شماره شش

نمایشگاه انفرادی عکس

عنوان: نا _ پیدا

هنرمند: اعظم شادپور

گشایش: ۲۸ خرداد ماه

پایان: ۴ تیر ماه

بازدید:۴ تا ۸ عصر

آدرس گالری: مطهری. میرزای شیرازی.کوچه بیستم.پلاک ۲٫واحد همکف

تلفن: ۸۸۳۴۶۰۲۹

Azam Shadpoor

Opening: Friday 17th June 2016. ۴.pm _ ۸.pm.
The shows continues until 24th June 2016.
Visiting hours in other days 4 to 8 pm.
The Gallery is closed on Thursday and Holidays.

نا _ پیدا

ما به تمام چیزهایی که عاشقشان هستیم عشق می ورزیم. می دانم که این جمله اندکی نامتعارف به نظر می آید، اما حقیقت دارد. همانطور که لاینوس[۱] شخصیت اصلی مجموعه داستانهای مصورِ “بادام زمینی” به پتوی دوران کودکی اش وفادار بود، هرکدام از ما نیز چیزهایی داریم که ممکن است دیگر برایمان کارایی نداشته باشند و تنها بدلیل نوعی وابستگی نوستالژیک آنها را در نزد خود نگاه داشته ایم. برنامه ی تلویزیونی مستندی وجود دارد که جزئیات زندگی و چالشهای “ذخیره کنندگانی”[۲] را نشان می دهد که بصورتی ناخواسته و وسواسی هر چیزی را که دم دستشان می رسد در اطراف ذخیره می کنند. این افراد همواره با وسواسی کشنده دست و پنجه نرم می کنند چراکه صرفا نمی توانند توده چیزهایی که از دید دیگران”جنس های بنجل” است و به زعم خودشان “گنجینه های ذخیره شده”، را “رها کنند”.
مجموعه پیش رو از اشیاء ذخیره شده در پشت پنجره های مجموعه مسکونی اکباتان عکسبرداری شده است. اشیایی که به دلایل گوناگونی در پشت پنجره قرار گرفته و برای زمانی طولانی در آنجا جا خوش کرده اند. شاید قرار است در آینده ای نزدیک دور انداخته شوند ، ممکن است تنها از دید حاضرین در خانه مخفی شده باشند و یا حتی عامدانه در برابر دید همسایگان قرار داده شده باشند. آنچه مسلم است تمامی این اشیاء از فضای حال خانه اندکی فاصله گرفته و دست کم در طول روز در پشت پرده های حال پنهان می شوند. فصل مشترک همه این اشیاء علاوه بر قرار گرفتن در فریم های تکراری، زمان طولانی ای است که در وضعیتی برزخ گون در فضای حد واسط جهان داخل و خارج خانه سپری می کنند و انتخاب نام مجموعه هم با ارجاع به این وضعیت پاردوکسیکال صورت گرفته است.
تجربه عکاسی در این مجموعه، فوکوس کردن از فاصله ای دور بوده است تا مخاطب قادر به دیدن چیزهائی شود که در حالت عادی قابل به دیدن نمی باشند. چیزهایی عادی و روزمره از زندگیِ نه – خصوصی – و – نه – عمومی که با سرک کشیدن دوربین ثبت شده اند.
شاید خیلی دور از ذهن نباشد که تصاویر تولید شده در این مجموعه را واجد وضعیتی تمثیل گون – همانند آنچه بطور مثال در کارهای رنه مگریت دیده می شود- به حساب آورد. حضور اشیاء ناهمگون در یک فریم ساده که درک روابط بین آنها به سادگی میسر نبوده و به مفهوم خاصی نیز ارجاع نمی دهند. البته ، فارغ از بار تمثیل گون تصاویر، اشیاء انبار شده در پشت پنجره عمدتا ابژه هایی آشنا در زندگی روزمره ما هستند که بخشی از زمان و مکان معاصر را در خود حفظ کرده اند.

Latent

We all love the things that we love. I know that the phrase sounds ridiculous, but it is true. As Linus of “Peanuts” fame clings to his baby blanket, each of
us holds on to some possessions that may no longer serve a practical purpose, but holds some sentimental value. There’s even a TV show that details the lives and struggles of “hoarders” who compulsively acquire stuff. Even in the midst of the piles of treasured possessions that most would refer to as “junk”, the hoarders wage a difficult internal battle to just “let go”.
The following collection is set of photographs taken from objects stored behind the windows of Ekbatan residential complex in Tehran. These things were kept in there for a long time and for different reasons. One may say that some of these objects supposed to be disposed in the near future, or they may be hiding just out of sight of audience at home, or even deliberately has been placed in there, right in front of neighbor’s eyes .No matter why these objects exist in there, It is obvious that all of them had spaced away from the current presence of home, at least during the day which they are hidden behind the curtains.
Photographing experience in this series is to focus on the objects from a far distance in order to make audience able to see things that they are not normally able to see. Things of ordinary life that they are neither private nor public.
Perhaps it not so far-fetched to say that produced images in this collection represent various types of allegory, like what we have seen in the art works of René Magritte; The presence of heterogeneous objects in a simple frame that simply is not possible to understand the relationships between them and does not refer to a specific concept. Stored Objects are mostly familiar ones in our daily contemporary lives which have time and space retained in them.