پرونده درسهایی برای مجموعه داران بخش دوم
چگونه اثر هنری بخریم؟
ترجمه و تالیف یاسمن نوذری
قسمت اول را اینجا ببینید:
برای رونق گرفتن خرید و فروش آثار هنری و کمک به کسانی که میخواهند برای نخستین بار قدم به این حیطه بگذارند پرونده پیش رو را آغاز کردیم در این پرونده به این میپردازیم که چگونه مجموعه دار موفقی شویم .
هرکسی بدون نیاز به تجربه در بازار هنر یا مدرک تاریخ هنر میتواند با آگاهی کامل آثار هنری بخرد و مجموعهدار شود. تنها کافیست به هنرهای تجسمی عشق بورزد، به مجموعهداری پایبند باشد و تکنیکهای محدود لازم برای ارزیابی آثار متعلق به هر هنرمند، دوره و مکانی را بیاموزد.
با وجود اینکه در متن اشارات مستقیمی در زمینهی خرید آثار هنری شده است، به یاد داشته باشید که چیزی به نام هنر درست یا غلط و یا خرید درست و غلط وجود ندارد. هر فردی مختار است هر زمان و هر جایی که بخواهد بخرد و هر زمان که بخواهد، به هر دلیلی و به هر قیمتی بفروشد. در نتیجه این تکنیکها مختص کسانی است که قصد دارند پولشان را عاقلانه خرج کنند و قیمتهای مناسب با کیفیت آثار بپردازند. اگر شما نیز این گونه فکر میکنید، پس این مقاله به شما کمک میکند که مجموعهدار بهتری شوید.
فرض کنید که یکی از آثار هنری مورد علاقه تان را به فروش گذاشتهاند- نقاشی، مجسمه یا چاپ بودنش هیچ فرقی نمیکند-
اگر آنقدر به آن علاقه دارید که میخواهید صاحب آن شوید، پروسهی تصمیم گیریتان را با پرسیدن و پاسخ دادن چهار سوال بنیادی زیر آغاز کنید.
۱٫ هنرمند اثر کیست؟
۲٫ این اثر چه اهمیتی دارد؟
تاریخچه و مدارک این اثر چیست؟ یا به بیانی سادهتر این اثر کجاها بوده و به چه کسانی تعلق داشته است؟
۴٫ قیمت اثر منصفانه است؟
۱٫هنرمند اثر کیست؟
برای پاسخ دادن به این سوال، باید به دو منبع اطلاعاتی تکیه کنید. شفاهی و نوشتاری. بخش شفاهی آن مربوط به صحبتهای خود هنرمند، گالری دار یا دلال میباشد. این اطلاعات همچنین میتواند از دوستان، مجموعهداران و کسانی که با این اثر یا هنرمند مذکور آشنایی دارند، جمع آوری شود. اطلاعات چاپی در قالب های متنوعی نظیر سایت هنرمند، سایت گالری، کاتالوگ نمایشگاه، رزومه کاری هنرمند، نقدهای مربوط به نمایشگاه و کتابهای مرجع، سایت ها و پایگاههای اطلاعاتی که شامل فهرست اعلام و دایره المعارف هنرمندان و مقالات میباشند. در اکثر موارد این اطلاعات را میتوان از کسی که اثر را میفروشد تهیه کرد. در هر شرایطی بهتر است که در مورد هنرمند مورد بحث، هم بخوانید و هم بشنوید. زیرا درغیر این صورت ممکن است ایدهها و اطلاعات غلط و تحریف شده در موررد ارزش اصلی اثر و هنرمندش دریافت کنید. اطلاعاتی که در این پروسه در مورد هنرمند میآموزید، شامل اطلاعات زیر است.
* تاریخ تولد و مرگ هنرمند
*محلی که هنرمند در آن زندگی و فعالیت میکند.
* گالریها، موزههایی که هنرمند در آن نمایشگاه انفرادی یا گروهی داشته است.
*جوایز، افتخارات و امتیازاتی که هنرمند دریافت کرده است.
*مجموعههای خصوصی یا عمومی ای که صاحب اثری از هنرمند هستند.
*موقعیتهای رسمی هنرمند مثل هنرمند مقیم، پروفسور، استاد، سخنران، نویسنده و …
*نشریاتی که نام هنرمند در آنها ذکر شده است مثل سایتهای هنری، کتابها، مجلههای هنری و کاتالوگها.
*تشکیلاتی که هنرمند به آن تعلق دارد.
با استفاده از این اطلاعات میتوان در مورد هنرمند نتیجهگیریهای اولیه را انجام داد. در این بخش به دنبال چیز پیچیده یا فوق آکادمیک نیستیم. هدف این بخش، تنها به دست آوردن ایدهای کلی در مورد هنرمند و اهمیت و جایگاه او در دنیای هنر میباشد.
هر چقدر اثری که قصد خرید آن را دارید گران بهاتر باشد، این بخش اهمیت بیشتری پیدا میکند. به عبارتی دیگر هر میزان که اثری گرانتر شود، هنرمند آن نیز باید معروفتر و صاحب جایگاهی مشخصتر باشد. این نکته به تمام خرجهای بزرگ زندگی قابل تعمیم میباشد.
* آیا شما بدون هیچ پرسشی خانهای به قیمت ۷۰۰ هزار دلار را تنها با ایستادن در مقابل آن خریداری میکنید؟ بدون شک اینطور نیست. وارد خانه میشوید. تک به تک اتاقها را بررسی میکنید و… . شما پیش از خرید خانه آن را بررسی میکنید تا بفهمید پولتان را دور نمیریزید. این نکته برای خرید آثار هنری نیز قابل بررسی است و این پروسه با پرسش های سادهای که در بالا ذکر شد شروع میشود.
*هرچقدر که شهرت آنلاین و غیره آن هنرمند بیشتر باشد، بهتر است. بدون شک سایت خود هنرمند و سایت گالری ای که آثار او را انحصارا عرضه میکند حائز اهمیت است. اما نباید هیچگاه سایتهای بی طرفانهی نقد و فروش هنرمند را فراموش کنید.
* هر چه تعداد کتابها، کاتالوگها و منابع آنلاین مربوط به هنرمند بیشتر باشد، بهتر است.
*هر چقدر اهمیت و اعتبار سایتها و انتشاراتی که شامل نام هنرمندند بیشتر باشد، هنرمند اهمیت بیشتری دارد. به عنوان مثال ارزش یک پاراگراف در مورد هنرمند در یک دیکشنری بین المللی هنری خیلی بیشتر از مقالهای در سایتی محلی است. همچنین یک مقاله، مصاحبه یا بلاگ ارزش بیشتری از ارجاعی یک خطی دارد.
*هر چقدر مدت زمان فعالیت هنری و نمایش آن بیشتر باشد، بهتر است. مثلا هنرمندی ۵۵ ساله که ۳۰ سال سابقهی فعالیت حرفهای ونمایش دارد، از هنرمند ۵۵ سالهی دیگری که به تازگی نمایشگاه دومش را گذاشته، صاحب جایگاهی مشخصتر و در نتیجه آثاری گرانقیمتتر است.
* هر چه تعداد نمایشگاهها و جوایز هنرمندی بیشتر باشد، بهتر است. در نظر داشته باشید که گزافهگوییها در مورد ضرب قلم شاهانه هنرمند یا استاد رنگ بودن ممکن است جذاب به نظر برسد اما این حرفها به تنهایی و بدون همراهی واقعیت هیچ ارزشی ندارد.
*هر چه مجموعهای که اثر هنرمند در آن شامل شده است، پراهمیت تر باشد، خود هنرمند نیز اهمیت بیشتری دارد. وقتی موزهها اثری از آن هنرمند دارند، نشانه خوبی است. مجموعههای خصوصی فقط زمانی اهمیت مییابند که مجموعه دار آن در دنیای هنر شناخته شده باشد. مثلا یک نقاشی در مجموعهی کونتس ازمیرالدا از استرگویا ممکن است پر ابهت به نظر برسد، اما تنها زمانی حقیقتا مهم میشود که کونتس به کیفیت مجموعهاش شناخته شود.
*ذکر نام هنرمند در انتشارات علمی و پژوهشی اهمیت بیشتری از ذکر نام او در انتشارات تبلیغاتی دارد. همیشه نسبت به کتابها، کاتالوگها و وبسایتها با جهتگیری خاص و هدفمند محتاط باشید. مثلا اگر کتاب جذاب و گرانقیمتی از هنرمندی دیدید که گالری فروش آثارش آن را چاپ کرده است ولی در کتابهای مرجع نام آن هنرمند را نمییابید، به این معناست که هنرمند تنها در گالری مشهور است.
* هر چه افراد بیشتری نام هنرمند را بدانند و چیزهای خوبی راجع به او بگویند، بهتر است. هر چه جایگاه این افراد در هنر مهم تر باشد و با اهمیت تر باشند، بیشتر میتوان به نظر آنها اعتماد کرد. مخصوصا اگر فروش آن اثر هیچ سودی برایشان نداشته باشد.
نکته: این مقاله بخشی از سخنرانیای در مرکز هنری ایندیاناپولیس برای مجموعهداران میباشد.
منبع: How to Collect and Buy Art: The Basics
[/one_half_last]