به بهانه نمایشگاه آرین لواسانی در گالری سیحون ۲
گشایش جمعه ۲۶ شهریور
تندیس به قلم جاوید رمضانی
اطلاعات نمایشگاه را اینجا بخوانید
آرین لواسانی یکی از نقاشان معاصر ایران است که مسیری هنری متفاوت و خودجوشی را طی کرده و در طی سالها در بستری آزاد و با کوشش قابل توجه به استمرار کاری خود ادامه داده است.
لواسانی آثار جدیدی خلق کرده که در عین پیوستگی سبکی، دارای قوام و استحکامی است که فضایی از ذهنیت جمعی معاصر را پیشروی مخاطبان خود قرار میدهد.
لواسانی در کارنامهی خود نمایشگاههای متعددی دارد از جمله ۱۹۸۶ موزه هنرهای معاصر تهران.
همچنین از سال ۱۹۹۰تا ۲۰۰۸ م نمایشگاههایی در گالریهای خانه آفتاب، برگ، والی، کیهان، باران، مژده، اعتماد، و همچنین در کشورهای ترکیه، آلمان ، دبی و … برگزار کردهاست .
او هنرمندی است که در طی سی سال، از دوران کودکی تا امروز حجم آثار قابل توجه ای را ارائه کرده است و مسیری که طیکرده حاکی از تفکر و تامل در تمدن انسانی است به این معنا که مقصد او هنر نبوده و انسان را هدف گرفته.
او در کودکی غرق در پدیدههای اطراف خود بوده و نقاشی اولین ابزار و شاید نزدیکترین مدیا برای بیان آگاهی او از فضای احاطه کنندهاش می باشد.
برخورد خیال انگیز و فانتزی فرمال او از هستی ملغمهای از فرا واقعگرایی و روایت پیشگی را مطرح میکند او هنر را نه برا ی هنر که برای زیستن می خواهد.
درک آینده و سمبلیسم روان و مطبوع هنرمند که در عین درخشندگی در دام دکوراتیو بودن غرق نگشته حاکی از نبوغ ذهنی اوست.
لواسانی خود را اسیر فضایی سوبژکتیو میداند که زندگی او را تابلویی درخشان نموده. چرا که زیست هنرمند شاید بزرگترین اثر خلق شده اش می باشد.
هنرمندی که ذیل هیچ استادی دانش نقاشی را نیاموخته و بطور خود جوش چنین آثاری خلق کرده و بی شک در ساحت متافیزیک روحی هنر مستقر میباشد. حتی در مقابل آثار دوران کودکی او باید به جادوی فهم او از رنگ و فرم و فضا اعتراف نمود.
استعداد شرط لازم شکوفایی هنرمند است اما شرط کافی نیست، مخلوط اندیشه و عمل و پیوستگی ادغام این دو عامل می تواند جهان تجسمی یک هنرمند را از کودکی به مدت سی سال درگیر نقاشی کند.
آثار کارنمای جدید لواسانی تحت عنوان «واقعیت پنهان» در ابعاد بزرگ(۱۲۰*۹۰) و( ۱۸۰*۱۴۵) و متفاوت با تکنیک رنگ و روغن بر روی بوم کار شده است.
رنگ غالب در آثار او آبی است که آسمان و دریا بصورت سطوحی که سامان بخش فضای نقاشانه او هستند رخ می نمایاند. استفاده ازرنگهای فام و سطوح تخت با خطوط کناره نما، کارماده مبانی تجسمی اوست ابژه های گیاه، درخت ، شهر و دریا و آسمان بطور عمومی در کلیه آثار دیده میشود.
و گاهگاهی اشیاء ومکانهای خاص مثل زندان و یا دوربین مداربسته در آثار او دیده میشود و به لحاظ ترکیببندی استفاده از َقرینگی بین فرم و فضا گاها به نفع شکل و فرم شکل گرفته است استفاده از عناصر معماری سعی در ارائه موقعیت بی مکان دارند پدیدهای فرا تاریخی که مکان را به جایگاه فانتزی و سمبلهای نقاش تبدل میکند انسان به ندرت در آثار لواسانی دیده میشود مگر در شکلی حقیر و گرفتار که صادقانه با مخاطب و نقاش همزاد پنداری میکند.
این نمایشگاه هنرمند را میتوا ن به لحاظ توجه به نقد اجتماعی و شرایط زیستن بوم و مقوله شهر نقطه عطفی دانست بر آثار گذشتهی او.