ترجمه و گردآوری زینب ثقفی
قسمت های قبلی را آینجا بخوانید:
- رویکردهای آلترناتیو در عکاسی معاصر|مارک تیوس
- رویکردهای آلترناتیو در عکاسی معاصر| آنتونی کرنز
- رویکردهای آلترناتیو در عکاسی معاصر| نادزدا نیکولووا کراتزر
S. Gayle Stevens گیل استیونس عکاس آمریکایی که بالغ بر ۱۶ سال است به شیوه‌های چاپ قدیمی می‌پردازد و به عنوان اصلی‌ترین مدیوم خود کلودیون تر را انتخاب می‌کند و اکثر مجموعه‌های او با صفحات کوچک و بزرگ کلودیون تر شکل گرفته‌اند. آثار او در گالری‌های آمریکا، انگلیس، هلند و چین مرتباً به نمایش درمیآید. و به عنوان معلم، سخنران، داور و کیوریتور و عضو فعال جامعه‌ی عکاسی مشغول به کار است و جوایز و افتخارات متعددی از مراکز مختلف کسب کرده‌است.
«ناپدید شدن» عنوان مجموعه‌ی بسیار جذاب و پر کار اوست که دارای دو ساختار کلی هستند. یکی شامل فتوگرام‌هایی از زنبورهای تنها (۱۰۰ صفحه ۲*۲ اینچ معادل ۵*۵ سانتی‌متری و معادل تعداد گیاهان گل‌دار زنده هستند به نمایش درمیآید) و دیگری صفحات بزرگ فتوگرام تینتایپ ۲۰*۲۰ اینچی معادل ۵۰*۵۰ سانتی متر با مقادیر زیادی از زنبورهای عسل مرده.
سیلوئت فوتوگرام‌ها سایه‌هایی هستند از زنبورهایی که فقط یک‌بار زندگی کرده‌اند و صفحات بزرگ نشان دهنده‌ی عظمت موضوع و از بین رفتن و فروپاشی کلونی است. هدف از این پروژه بوجود آمدن آگاهی از این مشکلات زنبورداری است. او هر زمان که ممکن باشد با زنبور داران محلی کار می‌کند و با آنها درباره از بین رفتن کولونی و اهمیت گرده افشانی‌شان صحبت می‌کند و ده درصد فروشش را به زنبورداران محلی اختصاص داده‌است.
از بین رفتن کلونی‌ها از سال ۲۰۰۵ شروع شد و تاثیر خودش را بر روی کندوها گذاشت و باعث نابود شدن گرده افشان‌ها شد، که از علل آن، از دست دادن زیستگاه، آفت‌ها و آفت‌کش‌ها داشت. ۱۰۰ درصد از محصول بادام تجاری آمریکا که در کالیفرنیا پرورش می‌یابد، توسط گرده افشانی با کندوهای زنبور جابه‌جا می‌شوند و منجر به تولید محصولات زیادی می‌شود. با از بین رفتن کندوها هزینه گرده افشانی بالا می‌رود و این قضیه تاثیر خود را بروی اقتصاد و عرضه مواد غذایی خواهد گذاشت، و این موضوع همچنین شامل محصولاتی که تولیدشان وابسته به زنبورها بود مانند سیب، بلوبری، گیلاس، آوکادو، پنبه، پرتقال، گریپ فروت، خیار و ….و یک لیست تقریبا بی پآیان نیز می‌شود.
قصد هنرمند از ارائه این آثار دو جنبه را در پی داشت: با خرید یکی از تینتایپ‌های زنبورهای تنها که قیمت آن ارزان است هر کسی می‌تواند در پروژه «ناپدید شدن» مشارکت کند، و آگاهی و اطلاع رسانی نسبت به این این معضل بوجود می‌آید و همچنین منجر به گسترش مجموعه داران برای داشتن آثار اوریجینال می‌شود. با صفحات بزرگتر کلودیون که هزاران زنبور را به تصویر می‌کشد عظمت موضوع بهتر آشکار می‌شود.
چیدمان‌هایی بالغ بر هزار صفحه کلودیون تر که می‌توانیم از منظر پدیدارشناسانه به آنها نگاه کنیم. در یکی از چیدمان‌های او در گالری، مجموعه‌هایی از کنار هم قرار دادن زنبور و گل را می‌بینیم که با ترکیبی دایره وار به آن پرداخته و شامل ۵۰۰ عدد شیشه کلودیون تر از فتوگرام زنبورهای تنها و ۲۰ شیشه کلودیون تر از گل است و در دیگری چیدمانی است که به لحاظ ساختار کلی، مجموعه‌ای منتشر به حساب می‌آید که ۲۰۰ شیشه کلودیون تر از زنبورهای تنها را با ۵۰ عدد از خود گل آفتابگردان ترکیب کرده است.
و در چیدمان دیگری از پلیکان در حال پرواز که در یکی ۱۱ تصویر کلودیون تر در سایز بزرگ و در دیگری ۱۸ عدد را بر روی دیوار گالری ترکیب کرده‌است.
در مجموعه‌ای دیگر از همین سری ۴۰۰ تصویر کلودیون تر از درخت دیده می‌شود که دو دیوار کامل از گالری را به خود اختصاص داده و هر درخت معادل ۱۰۰ مایل مربع از جنگل‌های از دست رفته هستند. هر کدام از تصاویر این درخت‌ها را می‌توان نمادی از جنگل‌هایی دانست که نابود شده‌اند.
اگر با رویکرد پدیدارشناسی به آثار او بنگریم، عکسهای او از چیزهای طبیعی هستند و در عین حال خود آن چیز نیستند و به چیزی فرای آن اشاره می‌کند و در این میان پر از ارجاعات و مفاهیم سمبولیک هم هستند. معنایی که از عکس‌ها به ما ارائه می‌دهد از امری طبیعی و موجود در واقعیت است و در معنای ظاهری یک چیز را منتقل می‌کند اما ما را وادار می‌کند در این نگرش طبیعی تامل کنیم و آن را به صورت بدیهی نپذیریم و هستی آنها را درک کنیم. و در حقیقت او با مطالعه در پدیدارها به مطالعه‌ی خود هم می‌پردازد.
پروژه دیگر او با نام Chemytype که شامل آثاری هستند که به شیوه Chemigram و کلودیون تر تولید شده است که تصاویری نقاش گونه و آبستره هستند.
در سال ۱۹۵۶ که پییر کوردیر شیوه‌های Chemigram را معرفی می‌کرد، شیوه‌ای بدون دوربین که المان‌های نقاشی و عکاسی را با هم ترکیب می‌کند. تصاویری که با طراحی با مواد ظهور بر روی سطح حساس خلق می‌شود که در این پروژه سطح حساس صفحات کلودیون هستند و با آنها نوردهی خود را انجام می‌دهد و با استفاده از کیفیت‌های نقاشانه کلودیون تر او سعی در برهم زدن تصویر از روی صفحه دارد و در پی ایجاد کیفیت‌های آبستره این مدیوم است.
«آشیان سازی» نام دیگر مجموعه این هنرمند است که به پروسه‌ی ساختن لانه می‌پردازد، لانه‌سازی به عنوان خانه و آنچه که ما آن را سامان می‌دهیم. فضای کوچک دنجی که ابتدا برای دو نفر ساخته می‌شود و سپس تهی‌آشیان می‌شود، جوجه‌ها بزرگ می‌شوند و به خانه‌های خود می‌روند. او در این مجموعه با مطالعه بر روی ساختار لانه‌ها به ویژگی‌های متفاوت و منحصر‌به‌فرد هر گونه، تفاوت در شیوه‌های ساخت و متریال‌ها می‌پردازد. پرندگان لانه خود را با متریال های موجود در طبیعت و ارگانیک می‌سازند، گویی این مواد ارگانیک به عنوان دیوار به کاربرده می‌شود که همه‌ی آنها بازیافت‌های طبیعی هستند. ساختار لانه‌هایشان بسیار جذاب و خیره کننده است، اکثرا با شاخه‌های ظریف و کوچک درختان با ساختاری دورانی و مواج شکل می‌گیرد و با گذشت زمان متوجه می‌شویم که اساس معماری آنها یک طراحی ظریف و پیچیده به نظر می‌رسد.
مجموعه “خود” هم بسیار جالب توجه است که شامل تصاویری از خودش هستند به شیوه کلودیون تر. او به واکاوی خود و بازتاب‌‌های او این سوال را مطرح می‌کند که ما خود را چگونه تعریف می کنیم؟ و آیا این بازتابی است که ما بعد از بیدارشدن می‌بینیم؟ آیا قسمت‌های زیادی که همه‌ی وجود ما را تشکیل می‌دهند ما را تعریف می‌کند؟ و آیا همان‌گونه است که دیگران ما را می‌پندارند؟
او قسمت‌های مختلفی که ما را به عنوان یک شخص از کودکی ساخته است را انتخاب می‌کند. و به لایه‌های مختلفی از وجودمان که از خود تصور می‌کنیم و آنچه دیگران از ما درک می‌کنند، نگاه می‌کند. و سپس تصویری از خود را با دوربین از آنچه در آینه بازتاب می کند، ثبت می‌کند.
او مجموعه‌های متفاوتی در طراحی با گیاهان مختلف و حیوانات به همین شیوه‌ی کلودیون تر دارد. در یکی از آنها با نام «کالیگرافی» الهام گرفته از تاریخ طبیعی قرن هفدهم می‌باشد، که شامل گونه‌های متفاوت گیاهی و جانوری است که تا کنون باقی‌مانده اند. و آنها را بر روی شیشه‌های ۵ اینچی معادل ۱۲٫۵ سانتی‌متر به صورت تک یا چیدمان با استایل قرن نوزدهمی نمایش می‌دهد.
[/one_half_last]
