آنچه بر عکس می‌نماید: هوانگ جیالینگ
عکاسان امروز جهان
سایت تندیس ترجمه امیر کوشا منش
قسمت قبلی را اینجا بخوانید:
هوانگ جیالینگ HUANG Xiaoliang در شهر جیانگ جی توجی استان هونان چین در سال ۱۹۸۵ به دنیا آمد. در تکاپوی شناخت ایشان نکته‌ای نظرم را جلب کرد. شهر جیانگ جی توجی (Xiangxi Tujia) محل تولّد هنرمند. اگر مثل من تا به حال اسم این شهر به گوشتان نخورده حتماً در اینترنت جستجو کنید و عکس‌های آن را ببینید، من که شخصاً برای سفر به این مکان ترغیب شدم.
این شهر که در غرب استان هونان واقع شده در امتداد رودخانه‌ای به همین نام (جیانگ جی) واقع شده است. تأثیر اقلیم شهر بر هنرمند مورد بحث ما کاملاً واضح است. عکس‌های او که غالباً خاطرات کودکی‌یشان را روایت می‌کند تلفیقی از اجتماع و فرهنگ آن زمان در شهر محل تولد خود را نشان می‌دهد. اگرچه او اکنون در شهر پکن مشغول کار است اما همچنان میراث محل تولد خود را حمل می‌کند.
تصوّر دوران کودکی هنرمند همراه با نگاشت سایه‌ها و شاخه و برگ‌های طبیعت خاص آن منطقه، عکس‌های او را بیش از هر چیز خیال‌انگیز ساخته است. فضای عکس و مشخصه سیاه و سفید بودن آن گاهی ما را یاد بازی معروف لیمبو( Limbo ) می‌اندازد که در آن کودکی در دنیای سیاه و سفید و مرموز به دنبال گمشده خود می‌گردد. 
هنرمند راجع به عکس‌های خود اینگونه گفته که «من بازی سایه‌ها را، درست زمانی که در دانشگاه بودم در پارک انجام می‌دادم، این کار به من ایده‌هایی داد، اما ریشه واقعی این ایده‌ها از تلاش برای نشان دادن عناصر ساده در ساده‌ترین شکل در عکاسی می‌آید.» در جایی دیگر گفته که « من از مقدار زیادی جوهر و کاغذ دست ساز چینی بر پایه الگو قرار دادن سایه ها در عکس استفاده کردم. آنچه که در نهایت می‌بینید ترکیب چند عکس یا لایه نیست، اما اینگونه به نظر می‌رسد.» تمام تصاویر قبل از شاتر خوردن ساخته شده و بعد از آن عملی صورت نپذیرفته است.
او از دانشگاه کینگ دائو در سال ۲۰۰۹ در رشته رسانه‌های دیجیتال فارغ‌التحصیل شد. در سال ۲۰۱۰ برنده جایزه معتبر تیرنی گردید و همچنین موفق به دریافت جایزه فنگ جون آرت از موزه هنرهای امروز شد. در سال ۲۰۱۱ جیالینگ نامزد دریافت جایزه فوم پائول شد و در سال ۲۰۱۲ جایزه بین‌المللی فستیوال عکاسی دالی در استان هونان به وی اهدا گردید. او در حال حاضر بین چانگشا و پکن در رفت و آمد است.
عکاسی چند لایه از فضای باز، و آب تنی در آب و هوای گرم، جوهره تابستان را در عکس‌های وی به تصویر کشیده است. موضوعات کلی مانند آب و سرسبزی و طبیعت زنده و تعمّق شگرف کودکان در طبیعت در جریان این صحنه‌ها به وفور یافت می‌شود. تصاویر سینماتیک و رویایی، یا واقعیات جادویی از تکنیک عکاسی منحصربه فرد اوست. تمام صحنه‌های شکل گرفته در عکس‌های او در واقع نصیحتی است که از چیزهای کوچک و در ظاهر بی ارزش، به معنا و مفهوم زندگی دست یابیم.
هوانگ با استفاده از تصاویر سیاه و سفید و سایه‌ها و تصاویر لایه لایه عکس‌های جادویی خلق می‌کند. او با استفاده از اساسی‌ترین عناصر عکاسی از جمله نور و سایه و بازسازی سنت عروسک‌بازی سایه ای چینی مرزهای عکاسی نمایشی را با استفاده از مهارت استادانه خود امتداد داده است. صحنه‌های خلق شده توسط وی پر از دلتنگی برای از دست دادن معصومیت و سادگی‌های دوران کودکی هستند.
ژانویه امسال نمایشگاه تازه‌ایی از این هنرمند در گالری ام۹۷ شانگهای بر پا شده که می‌توان گفت نمایشگاه جدیدی از لحاظ سبک و سیاق آثار هنرمند می‌باشد. در فضای پروژه ام ۹۷ با نام « پنجره شرقی» مجموعه ای از آثار این هنرمند با سبک‌های مختلف شامل سیاه و سفید و رنگی قطع بزرگ، انیمیشن تصویری و نقاشی با جوهر است.
نمایشگاه‌های انفرادی هنرمند شامل:«این صحنه بسیار دور» استان فرهنگی لیژ، بلژیک ۲۰۱۴ – «تابستان- حسن تعبیر» گالری ام۹۷، شانگهای، چین ۲۰۱۳- «جنگل خاطرات» گالری ام۹۷، شانگهای، چین ۲۰۱۲- «معجزه»، هنر ۸، پکن، چین ۲۰۱۲- «نمایش گاه» نمایشگاه چند رسانه‌ای، پکن، چین ۲۰۱۰ و چندین نمایشگاه گروهی در نقاط مختلف جهان از سال ۲۰۰۷ تا کنون می‌باشد.
در بیانیه یکی از نمایشگاه‌هایش با عنوان «جنگل خاطرات» این گونه توصیف می‌کند:
تو بی صدا
لبخندت را خاموش کردی
و از باران بهاری جدا ساختی
دیگر صدای فاخته‌ای به گوش نمی‌رسد
آب در کشتزار روان
گل‌های وحشی رشد لجام گسیخته‌ای در کوه‌ها و دشت‌ها به پا می‌کنند
و شاخه‌ها سرشار از سبزی می‌شوند
من در بزرگراه ۲۰۹
درحال تصورم
خنده‌ی ساده‌ی تو
غم و اندوه آشنایی است
به مانند
درست به مانند
این اجساد پوچی که در بیابان پرتاپ می‌شوند
بویی از پوسیدگی ندارند
هیچ کلاغی بر سر آنها نیست
من بی‌صدا
کوله‌ام را بر‌‌داشته
و به سوی مکانی دور از خانه رفتم
برای یافتن کمال مطلوبت
که به آن وصول می‌گویند
[divider style=”solid” top=”20″ bottom=”20″]
[/one_half_last]
